Stichting Varkens in Nood maakte afgelopen week haar naam waar en redde zeug Vlekkie van een eenzaam leven en van de slacht. Vier jaar lang leefde zij als enige varken op kinderboerderij Amsterdam West. In juli was ze zeer waarschijnlijk naar het slachthuis gebracht, maar nu verhuist ze bliksemsnel naar ’t Swieneparredies in Groningen.
Toen medewerkers van Varkens in Nood onlangs zeug Vlekkie op de kinderboerderij in het Westerpark aantroffen, bleek uit een gesprek met de verzorgers dat ze alleen en ongelukkig was. Een oplossing hiervoor had de kinderboerderij niet en daarom was het risico groot dat ze in juli geslacht zou worden. Varkens in Nood ging direct op zoek naar een opvangplek en vond deze bij ’t Swieneparredies.
Vier jaar geleden kwamen Vlekkie en haar zusje als kleine biggetjes aan op de kinderboerderij en groeiden als kool. De Pietrain-varkens, een snelgroeiend ras dat veel gebruikt wordt in de vee-industrie, waren al snel te groot om samen in hun hok te wonen, waarop ze van elkaar werden gescheiden. Vlekkie bleef in het Westerpark, haar zusje ging naar een andere kinderboerderij waar ze kort daarna overleed.
Vlekkie leefde jarenlang in een bak van beton en zand, omheind door een schutting. Hierdoor kon ze alleen naar andere dieren kijken als ze ging staan. Ze hunkerde naar aandacht en iedereen zag dat ze eenzaam was. Haar verzorgers zochten naar een betere plek voor Vlekkie, maar niemand wilde haar hebben vanwege haar formaat. Ook is ze niet altijd even vriendelijk, wat niet verwonderlijk is, omdat ze door kinderen werd gepest.
Dankzij Varkens in Nood gaat Vlekkie in Groningen een prachtig leven tegemoet tussen soortgenoten. Bij ’t Swieneparredies is men erg blij met Vlekkie:
‘Vlekkie is voor ons een soort symbool voor de varkens in de vee-industrie. Met Vlekkie kunnen we laten zien hoe een vee-industrievarken eruit ziet, maar ook hoe leuk en slim ze zijn.’
Wij wensen Vlekkie een heerlijk en lang leven toe!
Bron: Varkens in Nood ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde
3 Comments
Comments are closed.
Als ik de eigenaar van de kinderboerderij was geweest had ik Vlekkie gewoon naar de slachter gebracht om er worstjes van laten maken.
Vervolgens had ik alle kinderen uit buurt uitgenodigd om te komen barbecueën.
Zo krijgt Vlekkie een prima bestemming en de kinderen worden zich er gelijk van bewust dat vlees niet in een pakje in de supermarkt gemaakt wordt.
Mooi dat dit varken eindelijk toch nog een fatsoenlijk leven tegemoet gaat. Maar wat dom van zo’n kinderboerderij om die varkentjes te scheiden zodat zij allebei alleen waren. Ook een varken heeft sterk de behoefte om met soortgenoten te zijn dus laat ze dan tenminste met zijn tweeën bij elkaar zijn. En dan zo’n diertje naar de slacht brengen. Hebben ze bij die kinderboerderij zo weinig respect voor dieren?
ja Jeroen ze hebben geen respect en eigenlijks is een kinderboerderij toch een fokkerij voor kinderen, dus een rare benaming, maar ze zouden de kinderen ook echt moeten onderwijzen hoe boeren in het echt met deze dieren omgaan en wat voor ellende een veeboer veroorzaakt en hoe onzinnig het is.