Tijger Britt (11) is geboren in een Italiaans dierenparkje. Ze heeft twee korte voorpoten, waarschijnlijk als gevolg van inteelt. Toen VIER VOETERS dierenopvang Felida overnam en haar voor het eerst aantrof, ging het niet goed met Britt. Ze heeft beschadigde voetzolen door een leven lang lopen op een betonnen vloer. Dan sterft ook haar maatje en beschermer Taiga plotseling. De toch al schuchtere Britt trekt zich terug.
De dierverzorgers van Felida geven haar jutezakken en pompoenen om mee te spelen, en zo krijgt Britt weer zin in het leven. Maar ondanks dat ze tevreden lijkt, begint ze wat mank te lopen. Grote katachtigen kunnen goed verbergen dat er iets mis met ze is, daarom wordt hun gezondheid in Felida eens in de zoveel tijd gecontroleerd. Uit een laatste controle blijkt dat een van de kruisbanden van haar linker achterpoot helemaal op is. VIER VOETERS schakelt veterinair chirurg Klaas Vos in. Vos opereert doorgaans groot vee en is gespecialiseerd in paarden.
Nylon touw
Anders dan bijvoorbeeld een stier, is een tijger soepel en zeer beweeglijk. Ze springen graag en veel. Vos vreest dat een constructie met een metalen plaat en schroeven het, in tegenstelling tot een stier die hij eerder succesvol aan een knie opereerde, bij een grote katachtige niet zal houden. De knie van een tijger kan ook niet verstevigd worden met chirurgisch nylon, daar is het dier te zwaar voor. Na beraad laat Vos uit Engeland nylon touw overkomen, dat gebruikt wordt in de visserij; in de chirurgie is dit touw nooit eerder gebruikt. Enig probleem: het touw kan niet optimaal gedesinfecteerd worden. ‘Maar een ontsteking is niet het einde van de wereld,’ aldus Klaas Vos. ‘En er is geen andere optie.’ Voor de zekerheid krijgt Britt direct een antibioticum toegediend.
Bed van stro
De operatie verloopt snel en voorspoedig. Eerst wordt de oorzaak van Britts pijn, een compleet verkalkte meniscus, uit de knie gezaagd. Daarna wordt een gaatje door het dijbeenbot geboord waar het draad doorheen gehaald wordt, om zo de kunstknieband te kunnen maken. Het spannen van het draad kost Klaas Vos en zijn collega Bas Lanting zichtbaar veel kracht, en ook het dier reageert met een snellere ademhaling, maar het lukt om het touw strak te spannen en aan de uiteinden te bevestigen met een klem. ‘Dit is voor het dier het pijnlijkste deel van de operatie,’ zegt Vos. Snel wordt daarna de wond gehecht, krijgt de geschoren poot een aluminium desinfecterende spraycoating en kan de tijger weer naar haar verblijf worden gebracht, waar ze op een bed van stro van de operatie kan bijkomen. Al met al heeft de operatie nog geen uur geduurd. Het team van VIER VOETERS is tevreden.
De herstelperiode is spannend: zal het vissersnylon het houden? Britt is een getraumatiseerde en vrij nerveuze tijger die juist springt als ze gestrest is. Zal ze zich rustig houden? Om de herstelperiode dragelijk te maken, krijgt ze pijnstillers en kalmeringsmiddelen. Maar niet te lang, want het is niet fijn voor het dier om gedrogeerd te worden en zware pijnstillers zijn niet goed voor de nieren: een zwakke plek bij alle katachtigen.
Optimistisch
Het is nu een maand later, en we kunnen voorzichtig zeggen dat de unieke operatie geslaagd is. Britt loopt en springt inmiddels goed en kan zelfs haar knie weer buigen – wat ze voor de operatie door de verkalkte meniscus niet meer kon. De dierverzorgers van Felida en de artsen zijn dan ook zeer optimistisch.
Persbericht VIER VOETERS
