Een jonge doejong, of Indische zeekoe, verdwaalde ten zuiden van Thailand en raakte gescheiden van haar moeder en de rest van de kudde. Ze werd gevonden door mariene biologen en zij voeden het dier nu met de hand op, in de hoop dat het op een dag voor zichzelf zal zorgen. In ruil geeft de doejong haar redders knuffels.
De vrouwelijke doejong werd in haar eentje gezien in de buurt van een strand op het eiland Ko Poda, in de Thaise provincie Krabi. Er werd aanvankelijk geprobeerd om haar vrij te laten in een doejonghabitat voor de kust van een ander eiland, maar daar zwom ze weg. Toen besloot men om het dier zelf groot te brengen en ze werd Marium gedoopt.
De Indische zeekoe is een zeezoogdier dat een kleine 3,5 meter lang kan worden. De IUCN-status van de doejongs is kwetsbaar.
Melk en zeegras
Dierenartsen zeggen dat ze tenminste nog een jaar voor Marium moeten zorgen voordat het kan worden gespeend van flessenmelk, waarna ze hopen dat het in staat zal zijn om zonder hulp voor zichzelf te zorgen. Normaal stopt de moeder na 18 maanden met het geven van melk, terwijl doejongs tot wel 8 jaar bij hun moeder blijven. Dierenartsen en vrijwilligers vertrekken elke dag in kano’s om Marium te vinden in de buurt van het eiland Ko Libong. Tot 15 keer per dag krijgt ze melk en zeegras, vergelijkbaar met haar natuurlijke dieet. Ook wordt haar gezondheid nauwlettend in de gaten gehouden.
–
https://www.youtube.com/watch?v=hyqVpTQ0Ha4
Band
De verzorgers van Marium geloven dat het dier een band met de mens heeft gevormd, maar ze wordt ook aangetrokken door de vorm van de onderkant van kano’s. Nantarika Chansue is directeur van het Aquatic Animal Research Center van de Chulalongkorn universiteit en adviseert de verzorgers van Marium:
“Ze probeert zich al zwemmend aan de boot vast te klampen alsof het haar moeder is en als we zelf zwemmen probeert ze weg te kruipen in onze armen. Het is bijna zoals de manier waarop ze zich onder haar moeder zou plooien.”
Dit geeft hoop dat Marium in de toekomst gewoon voor zichzelf kan zorgen:
“Ik denk dat het niet alleen mensen zijn waaraan ze gehecht raakt, maar dat ze zich aangetrokken voelt tot alles wat op een andere doejong lijkt.”
De kans is dus groot dat ze op latere leeftijd alsnog aansluit bij een kudde en dat het werk van haar redders zin heeft gehad, zonder dat het dier volledig afhankelijk is geworden van de mens.
Bronnen:
©AnimalsToday Bart van Riel
