De Noordpool heeft het zwaar te verduren. Het ijs smelt als gevolg van de opwarming en tevens is het gebied steeds kwetsbaarder voor milieuschade door activiteiten als mijnbouw, boringen en visserij. De Canadese overheid steekt daar nu een stokje voor en wijst twee enorme gebieden aan als beschermd natuurgebied.
De twee zeegebieden hebben een totale oppervlakte van 427.000 vierkante kilometer, wat natuurlijk niet de Noordpool redt van de gevolgen van de klimaatverandering, maar goed beheerde reservaten kunnen een aanzienlijke boost geven aan worstelende ecosystemen.
‘Waar het ijs nooit smelt’
De grootste van de twee nieuwe reservaten, de Tuvaijuittuq Marine Protected Area (MPA), omvat ongeveer 320.000 vierkante kilometer en ligt in het noorden van Canada bij het eiland Ellesmere. De naam ‘Tuvaijuittuq’ betekent vertaald vanuit het Inuktitut (de taal van de Inuit, de inheemse bevolking) ‘de plaats waar het ijs nooit smelt’, waarbij gedoeld wordt op dik, meerjarig zee-ijs dat blijft gedurende de zomer.
Tuvaijuittuq ligt in een gebied dat lang is gebruikt door de Inuit-bevolking om door te reizen en te jagen. Door natuurbeschermers wordt dit gebied ook wel ‘Last Ice Area’ genoemd, omdat verwacht wordt dat dit de laatste plek is waar zomers het ijs blijft, totdat klimaatverandering er binnen een paar decennia voor zorgt dat de Noordelijke IJszee zomers ijsvrij is. Deze reservaten zijn belangrijk voor het behoud van de wilde dieren die leven in het Noordpoolgebied. Het Canadese ministerie van Visserij en Oceanen geeft aan:
“Dit afgelegen gebied heeft het oudste en dikste zee-ijs van de Noordelijke IJszee, daarom zal het het langst behouden blijven. Dat maakt dit gebied uniek en heel belangrijk als onderkomen in de zomer voor soorten die afhankelijk zijn van het ijs, zoals de walrus, zeehonden en ijsberen.”
Verbod op menselijke activiteiten
Het ministerie verbiedt de komende vijf jaar nieuwe menselijke activiteiten in de aangewezen gebieden. De Canadese premier Justin Trudeau:
“Het bevriezen van nieuwe menselijke activiteiten zal het ijs, dat ‘nooit smelt’, helpen zijn naam eer aan te doen.”
Wel behoudt de Inuit-bevolking het recht om te jagen op wilde dieren en ook blijft wetenschappelijk onderzoek in het gebied toegestaan. Volgens Sarah Gibbens, journalist bij National Geographic, beschermt de Canadese overheid hiermee niet alleen het gebied tegen industriële exploitatie, maar het creëert het ook lokale banen in research en data-collectie.
Nog een reservaat
Het tweede reservaat is het ‘Tallurutiup Imanga National Marine Conservation Area’. ‘Tallurutiup Imanga’ ligt ten zuiden van het eiland Ellesmere en omvat zo’n 108.000 vierkante kilometer. Parks Canada, de nationale parkdienst:
“Het is een groot, natuurlijk en cultureel zeelandschap, een van de meest belangrijke ecologische gebieden ter wereld. Het is een cruciale leefomgeving voor soorten, zoals de ijsbeer, de Groenlandse walvis, de narwal (een arctische tandwalvis) en de beloega.”
Tallurutiup Imanga is het thuis van 75% van de wereldpopulatie van narwallen, van 20% van de Canadese beloega-populatie en het biedt plek aan de grootste populatie ijsberen in het Canadese Noordpoolgebied, volgens de International Union for Conservation of Nature (IUCN). Behalve veel zeehonden, walrussen en de Groenlandse walvis is het gebied ook het broedgebied voor eenderde van de Canadese zeevogels.
Net als in Tuvaijuittuq zal Canada ook investeren in de infrastructuur van het Tallurutiup Imanga-gebied. Deze investeringen, zoals het bouwen van havens en een trainingscentrum, kost de Canadese overheid 127 miljoen euro verspreid over 7 jaar.
Ter grootte van Californië
Bij elkaar beschermen deze twee reservaten een strook van mariene leefomgeving met een oppervlakte groter dan de Amerikaanse staat Californië. Het betekent dat 14% van de Canadese zee- en kustgebieden beschermd zal zijn, waarmee het land haar target van 10% overtreft. En terwijl natuurbeheer soms botst met de wensen van de lokale bevolking, is het toewijzen van deze twee reservaten een voorbeeld hoe het ook kan samengaan. Gert Polet, noordpool-expert van het Wereld Natuur Fonds, zegt op nos.nl:
“De samenwerking met de inheemse Inuit-bevolking is essentieel: hun traditionele gebruik van het gebied is goed verenigbaar met de natuurbescherming.”
Bronnen:
©Animals Today
1 Comment
Comments are closed.
Gelukkig zijn er ook goede grote ontwikkelingen.
Dit geeft ook meteen het verschil aan tussen Canada en de VS.
Canada kiest er voor om een enorm natuurgebied te beschermen.
De VS kiest er voor om de langdurige bescherming van natuur, bedreigde dieren en planten grotendeels op te heffen om er o.a. mijnbouw, olie- en gasboringen te doen.
Hopelijk zal het voorbeeld van Canada wereldwijd veel navolging krijgen en de dwaasheid en domheid van de VS mondiaal streng veroordeeld worden.
De hele wereld en al wat er op leeft is gebaat bij méér natuur, niet bij nog verdergaande vernietiging ervan!