Giraffen kiezen, net zoals mensen, met wie ze willen omgaan. Dit is gebleken uit een studie van de sociale verhoudingen onder wijfjesgiraffen, dat is verricht door de Universiteit van Queensland (Australië).
Hoofdonderzoeker Kerryn Carter van de bij de Universiteit horende School of Biological Sciences observeerde gedurende 14 maanden in het Etosha National Park in Namibië het sociale gedrag van 535 individuele giraffen. En ontdekte dat giraffen veel ingewikkelder relaties en sociale netwerken vormen dan tot nu toe gedacht. De uitkomsten zijn van belang voor beter begrip van de ontwikkeling van dierlijke en menselijke tendensen om sociale groepen te vormen.
“Wijfjesgiraffen kennen, net zoals mensen, een sociaal systeem van het vormen en verbreken van relaties, waarbij individuen tijdelijk samen optrekken en de aantallen binnen zo’n groep voortdurend veranderen. Tot voor kort dachten we dat giraffen geen duidelijk patroon in hun relaties hadden”
Carter onderzocht hoe vaak elk giraffepaar samenkwam, waarbij ze er rekening mee hield of hun thuisgebieden dicht bij elkaar lagen of verder verwijderd waren, hetgeen de ontmoetingsmogelijkheden uiteraard beïnvloedt.
“In plaats van dat de wijfjes elkaar alleen maar toevallig troffen, zoals we eerst dachten, vonden we dat individuele wijfjes liever in duidelijk afgebakende groepen zaten, en andere wijfjes vermeden. Tot onze verrassing konden factoren als dicht bij elkaar gelegen thuisgebieden of sterke familiebanden deze wijfjesrelaties niet goed verklaren.”
Mogelijkerwijs zijn het individuele sociale voorkeuren, hun leeftijd en voortplantingsstadium die de keuzes van de wijfjes bepalen. Het onderzoek gaat door om deze factoren te kunnen vaststellen: begrip van de sociale patronen van soorten als de giraffen kan beter inzicht geven over de verspreiding van ziektes door een populatie heen, en over het proces hoe individuen van elkaar leren over hun leefomgeving. Zulk begrip kan dus belangrijk zijn om een populatie beter te kunnen beschermen.
Het nu bij giraffen geconstateerde patroon van het vormen en verbreken van relaties is ook al aangetoond bij de grijze reuzenkangaroe, de tuimelaar (een dolfijnsoort), de gladneus (een vleermuissoort) en natuurlijk bij de mens.
“De gevonden overeenkomsten in de sociale systemen van deze zeer verschillende soorten zijn verrassend als je in aanmerking neemt hoe groot de verschillen in de ecosystemen van deze soorten zijn.”
Lees het oorspronkelijke artikel
©PiepVandaag.nl Jeanco Lapierre Armande
