Ken je het lied ‘Flappie’ van Youp van ’t Hek? In deze aandoenlijke song vertelt de artiest hoe hij op jonge leeftijd zijn vader voor het eerst als een ‘vreselijke man’ zag. Dat wil zeggen: Hoe senior in het geniep het konijn van de jonge Youp liet verdwijnen waarna, niet geheel toevallig, konijn het hoofdgerecht was tijdens het kerstdiner bij de familie van het Hek.
Iets soortgelijks moeten veel Nederlanders hebben gevoeld toen tien jaar geleden bleek dat het konijn dat ze gekocht hadden bij ’s lands grootste kruidenier niet ‘vers’ was maar uit China kwam en daar al maanden voordat het in onze winkelschappen lag was ingevroren. Dit kwam aan het licht nadat Albert Heijn besloot het uit de handel te nemen omdat een groot deel van het Chinese konijnenvlees bedorven was. Hoe de dieren in China leefden voordat ze geslacht werden, weet ik eerlijk gezegd niet, maar ik geloof niet dat ze na een gelukkig leven in de natuur door Chinese dierenvrienden met de hand gevangen werden om daarna op humane wijze te worden geslacht. Sterker nog: de praktijk in Europa doet mij het ergste vrezen.
Want wist je dat er voor hun vlees meer konijnen in de Europese vee-industrie worden gehouden dan varkens en runderen bij elkaar? En dat de meer dan 325 miljoen konijnen in de EU er meestal slecht aan toe zijn? Alle ellende die we kennen uit de industriële kippen- en varkenshouderij is ook op konijnen van toepassing, maar dan erger.
Van nature leven konijnen in groepen. Ze graven en bouwen ingewikkelde gangen- en holenstelsels waar ze hun jongen werpen in een nest. In de vee-industrie zitten de moederdieren meestal alleen, in krappe draadgazen kooien, die nog het meest doen denken aan de beruchte legbatterij. Deze kooien zijn vaak maar 30 cm hoog, zodat een voedster (het vrouwtje dat keer op keer zwanger wordt gemaakt om maar zoveel mogelijk vleeskonijnen te werpen) altijd gebukt staat. Het gaas van de kooien zorgt vaak voor problemen aan de poten.
De konijnen zijn erg gevoelig voor allerlei ziekten en de voortijdige sterfte onder konijnen is dan ook de hoogste in de vee-industrie. 20% van de dieren haalt de slachtleeftijd niet. Zo zou ik nog wel even door kunnen gaan. Over kunstmatige inseminatie, over gebrek aan afleiding en over agressie als gevolg van de onnatuurlijke levensomstandigheden. Maar omdat het december is wil ik niet eindigen zonder een lichtpuntje te noemen: de kleine Nederlandse konijnensector (slechts 300.000 dieren) loopt in Europa voorop met het verbeteren van het dierenwelzijn, en daar ben ik natuurlijk erg blij mee!
Kan ik iedereen die met Kerst konijn wil eten daarom adviseren Nederlands konijnenvlees eten? Was het maar waar! De konijnenhouderij in Nederland is zó klein dat er in ons land geen slachthuis voor konijnen is. De dieren gaan levend op transport naar Frankrijk of België en die reis kan lang duren omdat er tijdens één trip vaak op verschillende boerderijen wordt ingeladen. Het Nederlandse konijnenvlees is daarom niet in de winkel herkenbaar. Wie in december diervriendelijker vlees wil eten kan daarom maar beter niet voor konijn kiezen. Biologisch konijnenvlees (met keurmerk) bestaat immers niet!
©PiepVandaag.nl Geert Laugs, directeur CIWF Nederland
4 Comments
Comments are closed.
Ja dat is heel geestig, die opmerking over ‘diervriendelijker vlees’ eten. Geert Laugs schijnt te denken dat Piep Vandaag net zoiets is als de Dierenbescherming. De Dierenbescherming is niet tegen het eten van vlees, net zo min als Wakker Dier. Blijkbaar hoort het CIWF van Laugs ook in dit rijtje.
Maar de cultuur van de PvdD, waartoe Piep Vandaag behoort, is toch echt iets heel anders. Daar zijn vlees en vis voor de maaltijd niet bon ton. Er zullen er onder de ruim 12.000 PvdD-leden wel zijn die vlees/vis eten, maar zoals ik het inschat is de (ruime) meerheid vegetarisch tot veganistisch.
Laugs adresseert hier dus het verkeerde publiek.
Sorry, maar er bestaat geen diervriendelijk vlees.
Heb nog nooit een dier gezien die zich aanbood om geslacht te worden.
Daarom is er ook geen mensvriendelijk vlees, niemand die zich spontaan aanbied.
Daar ben ik helemaal met eens. Er zijn in onze maatschappij zó veel lekkere, gezonde, en duurzame plantaardige dingen te eten. Er moet echt geen dier worden gedood om eten te hebben.
Diervriendelijk vlees lijkt inderdaad een enigszins paradoxaal begrip, Laugs heeft het echter over diervriendelijkER vlees, wat volgens mij weldegelijk bestaat. Behalve degene die coherent zijn aan een veganistische levensstijl maakt de rest, en ik durf best te stellen ook de leden en lezers van Piep Vandaag, op vele manieren gebruik van dieren en dierlijke producten (van biefstuk tot badspons). Binnen dat kader kan wel degelijk voor een meer diervriendelijke en ecologische benadering worden gekozen. Hetzelfde zou je kunnen beargumenteren betreffende de plantaardige producten, want deze ‘industrie’ is per definitie zeker niet zo ‘groen’ en vriendelijk als het woord plant-aardig doet denken. Om maar niet te spreken over de secundaire gevolgen voor mens, dier en natuur. Het gaat daarom in de eerste plaats over bewustwording en inzicht. Het bovenstaande artikel voorziet daar ruimschoots in. Daarbij ben ikzelf van mening dat juist (ook) vleeseters te adresseren een goede zaak is, omdat onder die schare meer winst te boeken is dan onder een, al dan niet, meer ‘eetisch’ geacht publiek.
Een fijne kerst.