De zeekoe wordt ernstig bedreigd. Van alle zeezoogdieren is de zeekoe zelfs een van de meest bedreigde. Gelukkig zijn er mensen als Jamal Galves, die naar eigen zeggen geboren is om zeekoeien te beschermen.
Toen Jamal Galves nog maar 11 jaar oud was, maakte hij voor het eerst kennis met de zeekoe. Als kind spelend op het gazon bij zijn grootouders, zag hij de enorme gestaltes voorbij zwemmen. Sindsdien is hij helemaal weg van zeekoeien en wordt hij zelfs ‘de zeekoeman’ genoemd. Maar naar eigen zeggen is Galves nog steeds ‘dat kind dat zeekoeien wil redden’, ook al is hij nu Belize Manatee Project Program Coördinator in zijn geboortedorp.
Ooit werden zeekoeien opgejaagd door de inheemse bevolking van Belize, nu hebben mensen andere manieren gevonden om de dieren pijn te doen. Een botsing met een boot is een van de meest voorkomende doodsoorzaken; Het feit dat er geen watersport mag plaatsvinden in de leefgebieden van de zeekoeien wordt keihard genegeerd. Een zeekoe kan een boot wel horen aankomen, maar is te traag om op tijd weg te duiken.. Volgens Galves hebben de watersporters geen respect voor de dieren:
“Het is toch niet teveel gevraagd om in die gebieden wat langzamer te varen?”
Dit, in combinatie met de verontreiniging van hun leefgebied en de dreiging van stroperij, is de afgelopen jaren funest geweest voor de zeekoeien. Galves:
“Het erge is dat de zwaarst getroffenen vaak ook de jongsten zijn. Als een moeder en haar kalf aan het eten zijn en er komt een boot aan, is het instinct van de moeder om te vluchten. Het kalf is nog niet zo snel, dus uiteindelijk raken ze elkaar kwijt. Hun communicatie gaat via een zacht getjilp, dus het is erg moeilijk om elkaar weer terug te vinden.”
Op dat punt komt Galves met zijn team in actie. Zij nemen het verlaten zeekoekalf, dat meestal uitgedroogd is en op het punt van sterven staat, mee. Galves moet een pick-up truck en een boot lenen om de dieren mee te kunnen nemen naar het opvang- en revalidatiecentrum, waar ze worden opgelapt en voorbereid op hun terugkomst in het wild.
Dit soort voorvallen komen steeds meer voor. In Galves’ jongere jaren werd er ongeveer één kalf per jaar gered, tegenwoordig zijn dat er zo’n vier per jaar. Zeekoeien hebben een lage voortplantingssnelheid, dus het verliezen van een kalf is een drama. Maar gelukkig krijgen de kalveren in het Zuid-Amerikaanse Belize dankzij Galves en zijn team een nieuwe kans.
Bekijk hieronder een video van Galves:
Bron: The Dodo ©PiepVandaag.nl Sophie Janssen
