Vakanties zijn altijd een gevaarlijke periode voor mij. Mijn man weet het al: in een vakantie heb ik tijd om me weer helemaal onder te dompelen in de verhalen en foto’s van de Spaanse windhonden. De sites van Greyhounds in Nood Nederland en Protectora y Santuario Scooby hebben dan geen geheimen voor mij.

Galgoverhaal
Drie beeldschone galgo’s, Rio in het midden

Onze eerste galga Vita kwam in de paasvakantie en Polly volgde in de zomervakantie. En nu was het dus terug vakantie en zag ik een mager, zwart scharminkeltje op de Scooby blog waarvan mijn hart meteen begon te bloeden. Haar galguero had haar in het asiel afgezet en gaf als excuus voor haar toestand dat zijn puppy haar niet toeliet te eten. Yeah right! Later zou blijken dat het door hartworm kwam dat ze zo fel vermagerd was.

Maar hier zat ik dan voor mijn computer helemaal ondersteboven van dat zwart hoopje ellende. Ik besloot me deze keer goed voor te bereiden met foto’s, argumenten en een flesje wijn. En al had mijn man eerder nog gezworen dat er geen hond meer bij kwam, werd die avond nog besloten dat Clarissa bij ons mocht komen wonen! We maakten ons wel wat zorgen over hoe erg ze er aan toe was en de berichten uit Spanje waren niet bemoedigend. Ze vermagerde nog steeds en we wisten ook niet hoe fel de filaria haar al verzwakt had.

Aankomst in Nederland
Vanaf dan telde ik de dagen af tot het Scooby transport eind september. Clarissa kwam met een transport aan in Ospel en ik was meteen helemaal weg van haar. Ja, ze was mager. En ja, ze had een doffe huid met schilfers, een paar open wondjes en bange oogjes. Maar toch was ze voor mij de mooiste galga die daar rondliep. Ik had voor geen geld willen ruilen met iemand anders.

Eens thuisgekomen merkten we al snel dat ze nog veel zou moeten leren. Zowel Vita als Polly hadden we in een gastgezin opgehaald en dat is toch wel een groot verschil. Zij wisten al wat een huis en een warm dekentje was, maar Clarissa had geen idee van wat haar overkwam! Ze durfde niet binnenkomen in huis, was angstig en zelfs op het gras trippelde ze ongemakkelijk heen en weer. Alleen met Vita en Polly kon ze het meteen goed vinden. Gelukkig.

galgoverhaal
Rio

Leren, veel leren
Uiteindelijk heb ik Rio – want zo heet ze nu – naar binnen gedragen en in de zetel gezet. En daar heeft ze 16 uur gelegen, waarvan het grootste deel geslapen, helemaal uitgeput van de reis! De volgende maanden heeft ze nog heel veel moeten leren.  Vooral haar angst in het verkeer en voor vreemden en het zindelijk worden waren een hele uitdaging. Maar we gingen deze samen aan, samen met Vita en Polly die haar ook heel veel leerden door hun voorbeeldgedrag.

Rio is nu 6 maanden bij ons en ze is helemaal opengebloeid. Ze heeft zo’n zachte persoonlijkheid en geen greintje kwaad in zich! Af en toe heeft ze nog een moment dat ze kan trillen op haar magere pootjes, bijvoorbeeld als er iemand die ze niet kent een beetje te dichtbij komt. En dan beseffen we weer dat ze er nog niet helemaal is. Maar dat geeft niet, wij zijn er om haar te helpen en we laten haar nooit in de steek!

Rio, onze zwarte parel, we zijn zo blij dat jij bij ons woont. Met je glanzende vacht en je stralende ogen sta je nu gelukkig in het leven en geniet je van elke dag. Dat zie ik en dat voel ik. Ik hoop dat we nog heel lang van je mogen genieten.

Lieve

Rio is geadopteerd via Greyhounds In Nood Nederland

Scooby
Karen Soeters in Spanje op zoek naar het ware verhaal over de Spaanse galgo

Teken de petitie!
50.000 Spaanse galgo’s (windhonden) worden jaarlijks gedood dan wel in de steek gelaten. Podenco’s wacht vaak hetzelfde lot. De massale dump vindt jaarlijks plaats in februari. Spanje is het enige land in Europa waar de jacht met honden toegestaan is, waarbij de hond zelf de prooi opjaagt en doodt. Veel honden worden geadopteerd in Europese landen, maar dit is uiteindelijk geen oplossing voor het probleem. De jacht zelf moet verboden worden. Februari nadert: teken daarom nu de petitie om de Spaanse overheid op te roepen de jacht met galgo’s (en podenco’s) te verbieden!

Klik hier om de petitie te tekenen.

Broken Spirit
Karen Soeters maakte samen met Monique van Dijk Armor en Estefanía Pampín Zuidmeer de documentaire ‘Broken Spirit – The Galgo’s Last Run’, over het lot van de Spaanse galgo. Bekijk de documentaire hieronder:

BROKEN SPIRIT – The Galgo’s Last Run from PiepVandaag on Vimeo.