Deze week barst het jachtseizoen weer los. Ruim 20.000 jagers gaan op pad om zonder enig nut of enige noodzaak ruim twee miljoen dieren naar de eeuwige jachtvelden te schieten. Wettelijk moet de hobbyjacht zich beperken tot de fazant, wilde eend, konijn, haas en houtduif, maar in de praktijk lopen ook andere, streng beschermde diersoorten gevaar. Zo blijkt bijvoorbeeld uit deze reconstructie van een jachtpartij die eindigde met de dood van houtsnippen en een kuifeend.

houtsnippen
De houtsnip is een beschermde soort | Foto: Ronald Slabke/Wikimedia

Op schootsafstand van het koninklijk jachtgebied De Horsten ligt kasteel Duivenvoorde. Op 30 januari  2015 ging een vooraanstaand jachtgezelschap op pad om wilde eenden te schieten. Niet omdat wilde eenden schade zouden aanrichten, maar gewoon voor de lol.

In het jachtgezelschap bevond zich ook een buitengewoon opsporingsambtenaar (BOA) , die weliswaar niet in functie was, maar zeker zou moeten optreden bij het constateren van strafbare feiten.

Een toevallig op het landgoed aanwezige vogelliefhebber met camera hoorde tijdens de jachtpartij schoten en zag houtsnippen opvliegen. Hij stelde vast dat er door de jagers werd gericht op de houtsnippen en dat een houtsnip gewond uit de lucht viel en in een sloot terecht kwam. Een van de jachtdeelnemers haalde de houtsnip uit het water, keerde zijn rug naar de fotograaf en liet het dier “in zijn handen sterven”, waarna hij het lijkje “liet verdwijnen“ in de bosjes.

Onderstaande foto’s zijn op 30 januari 2017 tussen 11.37 en 11.42 uur gemaakt. Tussen het uit het water vissen van de snip en het vertrek van de jagers uit het bos liggen slechts enkele minuten.

11.38 uur : Een van de geschoten houtsnippen is in een sloot naast het fietspad terecht gekomen. Er zijn zo goed als zeker geen vitale delen geraakt, want de vogel ligt wild te spartelen. De foto’s tonen een gewonde, maar zeker geen stervende snip. De vogel had volgens de fotograaf gewoon naar een vogelasiel gebracht kunnen worden. Volgens de verklaring van de jagers is het dier nadat hij uit het water is gevist op de kant doodgegaan en achtergelaten in het bos.

houtsnippen

De houtsnip is een bosvogel die zwenkt door bospercelen. Dat deze vogel tegen een boom aanvliegt is buitengewoon onaannemelijk. De vleugel lijkt kapot geschoten, dit is in ieder geval geen verwonding die je oploopt na een aanvaring met een boompje.

houtsnippen

Iedere dierenarts zal kunnen bevestigen dat het onwaarschijnlijk is dat het dier binnen 4 minuten na deze opname aan een natuurlijke dood zou zijn overleden.

houtsnippen
De jager nadert om de vogel uit het water te vissen
houtsnippen
De houtsnip begint weer wild te spartelen als hij de jager ziet naderen
houtsnippen
Uiteraard kan de houtsnip niet ontkomen en wordt uit het water gevist
houtsnippen
De snip is hier tussen de benen van de jager nog net te zien
houtsnippen
De jagers verlaten het bosje en reageren niet op de fotograaf
houtsnippen
Als laatste verlaat de jachtopzichter zeer gehaast het bos via een ongebruikelijke route door dichte begroeiing

De foto’s van het gebeurde spreken boekdelen, maar voor de rechtbank vormden ze  onvoldoende bewijs om de leden van het jachtgezelschap te vervolgen. Ook de dood van twee beschermde kuifeenden vormden  geen reden tot vervolging reden wederom: gebrek aan bewijs.

Dat de kuifeenden in een tableau waren uitgelegd, vormde voor de rechtbank ook geen bewijs. Misschien had de fotograaf ze daar wel zelf neergelegd en misschien had een jachthond de kuifeenden wel gedood en geapporteerd omdat ze “ziek, tam of zwak waren”, overwoog de rechtbank in haar vonnis.

Het gaat er mij niet om kritiek te hebben op het vonnis van de rechtbank, ik respecteer de trias politica. Wat ik wel als een zeer wezenlijk probleem zie, is dat deze kwestie duidelijk maakt dat zelfs wanneer er een zeer uitvoerig, met foto’s gedocumenteerd ooggetuigenverslag is, zelfs wanneer er een opsporingsambtenaar aanwezig is bij de dood van zeer streng beschermde houtsnippen en kuifeenden en zelfs wanneer justitie alles uit de kast gehaald heeft om de zaak rond te krijgen, er nog geen veroordeling kan volgen en dat justitie geen heil ziet in hoger beroep.

Het laat zien dat de wettelijke bescherming die in Nederland voor in het wild levende dieren geldt lang niet altijd uitmondt in werkelijke bescherming.

De Partij voor de Dieren laat deze zaak niet rusten. Ik ga daarom de minister van Economische Zaken vragen of deze het wenselijk vindt dat jachtopzichters deelnemen aan de jachtpartijen van hun broodheren, zoals in deze zaak gebeurde. Wat betreft de Partij voor de Dieren komt er snel een verbod op die deelname. Het is hoognodig dat de papieren bescherming van in het wild levende dieren ook een werkelijke bescherming gaat betekenen.

Wordt vervolgd!

Frank Wassenberg is lid van de Tweede Kamer voor de Partij voor de Dieren

©AnimalsToday.nl