Ezels op het Keniaanse ‘ezeleiland’ Lamu sterven met magen vol zwerfplastic, door het gebrek aan gras om te grazen. Wetenschappers vrezen dat diersoorten wereldwijd met hetzelfde probleem kampen.
Op het autovrije eiland Lamu zijn ezels een vast onderdeel van het straatbeeld en spelen een belangrijke rol in het dagelijks leven van de bewoners. De eeuwenoude binnenstad staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO en is met name bekend om het behoud van de Swahili-cultuur. Maar het pittoreske eiland kampt met een groot probleem: steeds vaker worden er dode ezels aangetroffen met een maag vol plastic afval.
Magen vol plastic op Lamu
Wegens de toenemende droogte en plasticvervuiling op ‘ezeleiland’ Lamu is er een gebrek aan graslanden om op te grazen waardoor ezels zijn geneigd plastic en ander afval te eten. Mensen dumpen allerlei afvalproducten op straat, zoals plastic flessen, lapjes stof en zelfs luiers. Tussen dit huisvuil speuren ezels naar voedsel, en doordat plastic niet verteert, blijft het in het spijsverteringskanaal hangen. Hierdoor blokkeert het kanaal van het dier en kan het sterven aan hongersnood.
Een probleem is dat veehouders op Lamu vaak niet over de financiële middelen beschikken om hun dieren te voorzien van genoeg voer. Zo bleek in 2022 een koe bij de slachting wel 30 kilo afval in de maag te dragen, waaronder luiers en plastic zakken. Ezeleigenaren en veehouders maken zich steeds meer zorgen om de grimmige situatie. Zij zijn zich bewust van het verband tussen plasticvervuiling en de gezondheid van hun dieren, maar staan zogezegd met de rug tegen de muur. Op enkele particuliere verenigingen na, moeten zij vertrouwen op hulp van de onregelmatige ophaaldiensten van de provincie.
.
Koliek
Onlangs was er wederom sprake van een zeer droevige situatie die de huidige trend benadrukt. Een uitgedroogde baby ezel werd met spoed naar de Donkey Sanctuary gebracht, een dierenwelzijnsorganisatie die ezels opvangt in Lamu. Het jonge dier kreeg daar laxeermiddelen toegediend door de dierenarts. Deze trof een prop plastic met een lengte van wel 30cm aan in de ontlasting van het veulen. Dr. Obadiah Sing’Oei, de hoofddierenarts van de Donkey Sanctuary:
“Koliek bij ezels is meestal dodelijk. Ezels eten van alles, van plastic tot kleding en dozen. De dieren eten genoeg plastic om hun spijsverteringskanaal te blokkeren, wat leidt tot hongersnood en de dood.”
.
Ezeleigenaar Hufeidha Abdul Majid maakt zich grote zorgen om het plasticprobleem. Hij heeft op jonge leeftijd de ezels van zijn grootvader geërfd en heeft er inmiddels 25. Hij gebruik deze om goederen te vervoeren. Tot zijn grote verdriet verloor Majid in mei een van zijn dieren aan koliek. Hufeidha Abdul Majid:
“Ik maak me echt zorgen over het plastic. Vroeger werden verstoppingen veroorzaakt door organisch materiaal, dus dat konden we aan, maar dat is nu niet meer het geval. Het verliezen van een ezel is moeilijk; het dier is als een familielid voor mij. Ik laat mijn ezels nu niet meer rondzwerven in de stad, want je weet niet wat ze zullen eten.”
Zwerfplastic ezeleiland zorgelijk
Nu het aantal ezels dat sterft door de consumptie van plastic afval op het Keniaanse eiland zo sterk is toegenomen, maken wetenschappers zich ernstige zorgen dat plastic vervuiling ook andere diersoorten, en tevens op andere plekken op de wereld zal treffen. De effecten hiervan op landdieren moet echter nog nader worden bestudeerd. Onderzoekers van de University of Portsmouth doen hiernaar onderzoek in samenwerking met onderzoekers van de Donkey Sanctuary. Hierbij richten zij zich op ezels en ander vee in Kenia.
.
.
De publicatie van de resultaten van het onderzoek op ezeleiland Lamu wordt aan het eind van het jaar verwacht en zal deel uitmaken van een groeiend aantal onderzoeken naar de impact van plastic afval op landdieren, evenals de meer algemeen bekende effecten ervan op het leven in zee. Prof. Richard Thompson van de Universiteit van Plymouth:
“We hebben er minder gegevens over (dan over mariene ecosystemen), maar eerste onderzoeken naar de impact van plastic op het land suggereren dat het net zo doordringend zou kunnen zijn.”
Momenteel registreert het onderzoeksteam minstens 3 ezels per maand die aan koliek sterven, maar deze denkt dat het werkelijke aantal sterfgevallen op het ezeleiland veel hoger ligt. Dr. Obadiah Sing’Oei:
“Dit is niets, want slechts een fractie van de koliekgevallen wordt naar de kliniek gebracht. Anekdotisch gezien, als je het aan een willekeurige ezeleigenaar in Lamu vraagt, heeft deze wel een ezel verloren aan koliek door plastic. Als eigenaren hun ezel naar de kliniek brengen, doen zij dat als laatste redmiddel. Tegen de tijd dat de ezels bij de dierenarts aankomen, kronkelen velen van hen al van de pijn, hebben ze moeite met ademhalen of kunnen ze niet bewegen. Als ze eerder waren gekomen, hadden we ze misschien nog kunnen redden. Voor ezels is een operatie aan de buik een geschonken genade; ze overleven het bijna nooit.”
.
Internationaal onderzoek
Wereldwijd bestuderen wetenschappers de impact van plasticvervuiling op dieren. Gedomesticeerde dieren grazen in veel landen op afvalstortplaatsen, op zoek naar voedsel. Zo ontdekten onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk in 2022 dat meer dan de helft van de geteste kleine zoogdiersoorten plastic at. Het meest voorkomende type was polyester, waarschijnlijk afkomstig van kleding.
.
.
Ook in India vonden wetenschappers afval in de uitwerpselen van dieren. In maar liefst een derde van de geteste olifanten zijn onnatuurlijke resten in de mest aangetroffen. Hierbij ging het om plastic, glas en rubber. Binnenkort gaat er een nieuw project van start in Indonesië. De universiteiten van Portsmouth en Hasanuddin gaan in samenwerking de invloed van plastic afval op de Sulawesi-moormakaken bestuderen. Net als op Lamu is plastic afval wereldwijd een tikkende tijdbom voor dieren en mensen.
Bron:
- The Guardian
- Lees ook op AnimalsToday:
.
©AnimalsToday.nl Jennie Cools
