Voor de 16e CITES-conferentie was er nog een sprankje hoop: misschien krijgt de ijsbeer extra bescherming en wordt dit prachtige dier voor uitsterven behoed. Maar helaas, we hadden niet op Europa gerekend. Canada mag onverminderd doorgaan met de commerciële jacht en de toekomst van de ijsbeer wordt steeds onzekerder.
Momenteel leven er nog zo’n 20.000 tot 25.000 ijsberen in het wild. Ze worden van alle kanten bedreigd; door de klimaatverandering krimpt hun leefgebied, hun eten wordt vervuild door de olie-industrie en ze worden bejaagd voor hun huid. In de afgelopen vijf jaar steeg het aantal verhandelde huiden met maar liefst 375%, de prijs voor een huid is meer dan verdubbeld. Omdat de handel zo’n lucratieve business is, stijgen de jachtquota elk jaar explosief. Helaas komt de ijsbeer hierdoor in een vicieuze cirkel terecht; hoe hoger de prijs, hoe meer er gejaagd wordt. Hoe meer er gejaagd wordt, hoe zeldzamer ijsberen worden. En hoe zeldzamer een dier is, des te meer geld levert het op. De verwachting is dat in 2050 de populatie met 2/3 gekrompen zal zijn. Genoeg reden voor extra bescherming zou je denken.
Drie jaar geleden dienden de Verenigde Staten ook een voorstel in om de ijsbeer op Lijst 1 te plaatsen, commerciële handel zou dan verboden worden. Europa, goed voor 27 van de 177 stemmen, vond toen dat de VS ‘eerst maar eens iets moesten doen aan de grootste bedreiging voor de ijsbeer; de klimaatverandering’. Natuurlijk, klimaatverandering is een belangrijk probleem. Maar betekent dit dat we de ijsbeer niet voor andere gevaren kunnen beschermen? Juist nu de ijsbeer de klimaatverandering én de jacht voor zijn kiezen krijgt, is extra bescherming geen overbodige luxe.
Ook dit jaar dienden de VS en Rusland het voorstel in. Duitsland, Polen, België, Bulgarije, Tsjechië en Hongarije steunden dit voorstel direct. Staatssecretaris Dijksma liet zich op de valreep overtuigen om ook voor extra bescherming te stemmen. Het zag er even goed uit voor de ijsbeer. Heel even. Tijdens de stemming konden de Europese landen het maar niet eens worden. Er werd een nieuw voorstel ingediend: Canada moet voortaan aangeven hoeveel ijsberen per jaar gedood worden. Dit voorstel, wat uiteraard weinig steun kreeg, ging volledig voorbij aan het feit dat Canada al jaren haar jachtquota bekend maakt. Hierop besloot de EU zich van stemming te onthouden. De 27 stemmen gingen, net als de toekomst van de ijsbeer, in rook op.
Canada verdedigt de commerciële jacht met hand en tand, maar de eigen bevolking lijkt hier helemaal niet achter te staan. Maar liefst 85% van de Canadezen is voor een commercieel handelsverbod op ijsbeerproducten en 72% keurt het af dat haar regering tegen het voorstel van de VS stemde (Environics, 2013).
In 2016 wordt de volgende CITES-conferentie gehouden in Zuid-Afrika. We hebben dus nog drie jaar om onze Europese politici te overtuigen van de noodzaak van extra bescherming voor de ijsbeer. Het zou toch zonde zijn als onze kleinkinderen deze prachtige dieren alleen kennen uit plaatjesboeken…
©PiepVandaag.nl Stéphanie van den Merkhof, IFAW
1 Comment
Comments are closed.
De Europese unie, wat voor goeds komt daar weg, helemaal niets, integendeel.
Wat slecht voor ons is keuren ze goed en wat goed voor ons is keuren af.
Zie alleen de E-nummers al in ons voedsel.
Is er een E-nummer wat goed voor ons is, nee, ze tasten allemaal onze gezondheid aan, maar worden goedgekeurd door de EU.
Voor de bescherming van onze gezondheid, milieu en dieren, moet je niet bij de EU zijn, dus weg ermee zo snel mogelijk.