Erwin Vermeulen: Taiji XV 

Na de slachtingen op de 4e en 5e bleef de Cove het grootste deel van de maand februari leeg en dus ‘blauw’. Net als in de Zuidelijke Oceaan zijn dagen met stormachtig weer en/of beperkt zicht goed voor de wilde dolfijnen en walvissen, omdat dit de moordenaars belemmert in het vinden van hun slachtoffers.

Het lijden van de dolfijnen in gevangenschap stopt echter nooit en als de zee onstuimig is, worden de dieren die veroordeeld zijn tot de krappe zeekooien heen en weer geslingerd in deze gevangeniscellen. In het wild zouden ze de keuze hebben tussen het opzoeken van kalmere diepten of het uitrijden van de storm op de golven.

Helaas werd op 20 februari een groep van 70 tot 80 gestreepte dolfijnen in de richting van Taiji gedreven. De dolfijnen werden pas gevonden toen de scheepjes al op de terugweg waren naar de haven. De dieren vochten voor hun leven, maar de moordenaars waren al even verbeten om een van de laatste mogelijkheden van dit seizoen op een bloedbad niet aan zich voorbij te laten gaan. Uiteindelijk werd de groep onder de dekkleden de ondiepte van de Cove ingejaagd en begon de slachting.

Toen ruim de helft was afgemaakt door middel van een metalen pen tussen de nekwervels, begon het transport van de lijken naar het slachthuis. De gewetenloze mannen in de skiffs overvoeren daarbij de overlevenden die rondzwommen in het bloed van hun verwanten.

Opnieuw bleek dat de ‘pithing’ methode (de doodsteek in de nek) zelfs bij deze kleine dolfijnen geen garantie biedt op een snelle dood: een van de dolfijnen bewoog nog toen deze bij het slachthuis aankwam.

Tussen de 40 en 45 gestreepte dolfijnen werden uiteindelijk gedood en de rest werd op dezelfde brute wijze als ze in de Cove terecht waren gekomen weer terug naar zee gedreven. De zeer beperkte lokale markt voor dolfijnenvlees was voor het moment waarschijnlijk verzadigd.

De politieke druk en media-attentie voor het lot van de dolfijnen in Taiji houdt aan. Valentijnsdag was dit jaar ook ‘World Love For Dolphins Day’, met demonstraties in diverse steden met Japanse consulaten of ambassades.

Japan voelt de druk en blijft terugkerende activisten volledig willekeurig toegang tot het land ontzeggen. Een van de geweigerden is Scott West, gepensioneerd federaal agent uit de Verenigde Staten en vanaf het allereerste begin de ‘regisseur’ van de ‘Infinite Patience’ campagne. Ondanks die tegenwerkingen waren er in de laatste weken van het seizoen continu zo’n twintig Cove Guardians in Taiji aanwezig.

Op 23 februari werd hun aantal nog eens aangevuld met een gezelschap onder leiding van Sam Simon, de televisieproducent en schrijver, vooral bekend van de ‘Simpsons’, maar ook van in Nederland uitgezonden series als ‘Taxi’ en ‘Cheers’. Sam Simon is daarnaast een dierenrechtenactivist en filantroop. In 2012 maakte hij de heimelijke aankoop mogelijk van een voormalig Japans oceanografisch onderzoekschip dat nu zijn naam draagt en op dit moment, onder leiding van Sea Shepherd Australië, samen met de andere Sea Shepherd-schepen Steve Irwin en Bob Barker, de Japanse walvisvaarders bestrijdt in de Ross Zee.

Sam Simon in Taiji.

Another BLUE DAY at the cove in taiji! THIS years slaughter may be over. BOYCOTT SWIM W/DOLPHINS pic.twitter.com/hMOxXzWwI0

— Sam Simon (@simonsam) 26 februari 2014

Actrices Missy Hargraves en Alexandra Paul vergezelden Sam Simon, niet alleen als ere-Cove Guardians maar ook tijdens tv-uitzendingen vanuit Taiji, waaronder de in de VS populaire Jane Velez-Mitchell Show.

Het drijfjacht seizoen eindigde op 26 februari. Nadat de ‘banger’ boten terugkeerden van een onsuccesvolle zoektocht naar dolfijnen werd de ‘death door’ gedemonteerd; de metalen frameconstructie waar doorheen de afgelopen 6 maanden, verborgen achter dekzeilen, de gedode dolfijnen vanuit de haven, over de kade het slachthuis werden in gesleept. In de dagen erna werden ook de gehate ‘banger’ palen, waarmee de muur van geluid wordt geproduceerd om dolfijnen naar de Cove te jagen, verwijderd van de scheepjes.

Dit betekent niet dat er geen bloed meer zal vloeien in Taiji. Het handmatig harpoeneren van dolfijnen op zee is nog steeds mogelijk, waneer deze worden gevonden tijdens het vissen. Verder bestaat de mogelijkheid dat waneer een groep zwarte zwaardwalvissen wordt gespot, de lokale overheid speciale toestemming geeft om deze op te jagen.

Net als in 2012 en 2013 werden in 2014 geen zwarte zwaardwalvissen gevonden. Dit geeft aan dat deze dieren nu zeer zeldzaam zijn in deze wateren en dat het huidige quotum van 70 in principe inhoudt: roei ieder exemplaar dat gesignaleerd wordt uit of stop hem of haar in een zwembad. Hun hoge intelligentie maakt ze populair voor de aquarium industrie en daarnaast hebben ze nog een eigenschap die ze tot doelwit maakt: ze jagen op grotere vissoorten wat leidt tot directe concurrentie met de visserlui. Om die reden werden er tussen 1965 en 1980 meer dan 900 afgemaakt rondom Iki Island, Japan. Ze worden nu als bedreigd beschouwd in deze wateren door de ‘Mammalogical Society of Japan’.

Van de andere soort waarvoor het seizoen soms verlengd wordt, de Indische griend, werd het quotum van 137 al vroeg gevuld. Volgens de schattingen van de Cove Guardians werden zo’n 150 van deze dieren de Cove ingejaagd, één exemplaar werd geselecteerd voor gevangenschap en de rest werd afgeslacht.

Twee andere soorten waarvoor het quotum werd benaderd, zijn de gramper (233 individuen de Cove ingedreven, 12 geselecteerd voor slavernij en 3 stierven er tijdens de selectie) en de bedreigde gestreepte dolfijn (zo’n 350 individuen verloren hun leven in de Cove, terwijl één exemplaar werd opgesloten).

De karakteristieke ‘Flipper’ dolfijn is nog steeds de populairste soort voor de internationale dolfijnenslavenhandel. Van de ongeveer 550 tuimelaars die de Cove werden ingedreven, werden er 145 geslacht en verdwenen er 126 in levenslange gevangenschap. Zeker 7 dieren stierven tijdens de jacht of het selectie proces.

Ruim 100 slanke dolfijnen werden gevangen, iets meer dan een kwart van het quotum, waarvan er 16 levenslang kregen, de rest werd geslacht. Al sinds 1988 ligt de daadwerkelijke vangst ruim onder de huidige vangstlimiet, wat inhoudt dat iedere slanke dolfijn die in deze wateren wordt gevonden ook wordt gedood of opgesloten.

Slecht 8 witgestreepte dolfijnen werden gevonden en gevangen, allen bestemd voor de dolfinariums, uit een quota van 134.

Het albinokalf, Shoujo, (eerder ook wel Angel genoemd, red.)onderging een stressvolle verplaatsing van een roestig zwembad naar een al even ongeschikt algen-groen aquarium in het slecht onderhouden Taiji Whale Museum. De ene keer lijkt ze lethargisch, slechts eens in de één a twee minuten aan de oppervlakte komend voor adem, op andere tijden zwemt ze paniekerig in het rond. Ze lijkt weinig contact te hebben met de andere dolfijnen die haar lot delen.

Haar situatie verduidelijkt nog maar eens dat dolfijnen ongeschikt zijn voor gevangenschap. Ja, ook die in Harderwijk…

Bekijk de video die Missy Hargraves maakte in Taiji Whale Museum.

Erwin Vermeulen is hoofdwerktuigkundige op een schip, fotograaf, vrijwilliger bij Sea Shepherd en woont samen met zijn vriendin Susan, een dove kat, een eenogige kat, een kat met één nier en een dove en blinde hond.