Erwin Vermeulen: Dolfijnenjacht in Taiji september 2016 

1 september is een datum die gegrift staat in het onderbewuste van iedere dierenrechten- en antigevangenschapactivist. De dolfijnenslachting– en slavernij-industrie van Taiji vertegenwoordigt voor velen het slechtste in de mens, de combinatie van ongebreidelde hebzucht en genadeloze brutaliteit, en staat daarmee symbool voor hoe de mensheid de overige levende wezens op deze planeet knecht en exploiteert.

Eind augustus werden de dolfijnenquota voor dit seizoen, lopend van 1 september tot eind februari (met eventueel een uitloop voor bepaalde soorten), bekendgemaakt: 1820 individuele levens verdeeld over zeven dolfijnsoorten mogen worden verwoest door middel van moord of slavernij.

Het betreft:
450 gestreepte dolfijnen
414 Pacifische tuimelaars
400 slanke dolfijnen
251 grampers
134 witgestreepte dolfijnen
101 Indische grienden
070 zwarte zwaardwalvissen

In het vorige seizoen, 2015-2016, werden ruim 900 dolfijnen van vijf soorten de beruchte ‘Cove’ ingedreven; meer dan 650 werden er geslacht, ruim 130 ongewenste dieren weer naar zee gejaagd en 117 dieren verdwenen in gevangenschap.

Ondanks het feit dat WAZA (World Association of Zoos and Aquariums), de wereldwijd overkoepelende organisatie van dierentuinen en aquaria, onder grote druk haar leden vorig jaar verbood om nog in Taiji gevangen dolfijnen aan te schaffen – een verbod dat door de Japanse afdeling JAZA moest worden overgenomen – zijn er ook dit jaar volgens berichten uit de Japanse pers weer 150 tuimelaars voorverkocht aan diverse aquaria, met name in Japan en China. Zonder deze financiële stimulans vanuit de dolfinariumindustrie zou de drijfjacht waarschijnlijk snel uitsterven.

Week zonder bloedvergieten
Het grootste deel van de eerste jachtweek gebeurde er weinig in Taiji. De schepen voeren uit en vonden niets of het weer hield de schepen binnen. Pas op 6 september, 3 uur nadat de schepen om 05:30 waren uitgevaren in regenachtige omstandigheden, verraadden de zwarte rookpluimen, veroorzaakt door wilde scheepsmanoeuvres, aan de noordelijke horizon dat enkele van de 12 ‘banger’ boten in formatie kwamen om een groep dolfijnen naar de haven te drijven. De dolfijnen vochten echter voor hun leven en rond half 11 gaven de jagers het op en keerden de schepen met lege handen terug naar de haven. Zo ging de eerste week zonder bloedvergieten voorbij.

Grampers gevangen
Op de negende hadden de dolfijnen echter minder geluk. Opnieuw voeren de schepen bij het eerste daglicht uit. Om 9 uur kwamen negen van hen in de karakteristieke lijnvormige of halve-cirkel drijfformatie bijeen en binnen 15 minuten werden 19 grampers binnen netten in de baai opgesloten.
Vier jonge leden van de groep waren er gedwongen getuigen van hoe hun 15 volwassen familieleden één voor één werden afgemaakt en hoe hun lijken vervolgens met de staart vastgebonden aan skiffs de baai werden uitgesleept naar het slachthuis.

Teruggestuurd zonder overlevingskans
Om 12 uur was het bloedbad voorbij en hielden de moordenaars lunch, terwijl de vier jonge grampers rondcirkelden in de netten. Na een uur werden de netten verwijderd en drie schepen joegen de jongeren terug naar zee waar hun overlevingskans zonder de begeleidende ervaring van de ouders gering is. Op deze wijze tellen de lichtgewichten echter niet mee voor het gramper-quotum, het enige quotum dat bijna jaarlijks gevuld of zelfs overschreden wordt. De lichamen van op dergelijke wijze gedumpte jonge dieren spoelen regelmatig aan op de rotsige kusten rondom Taiji.

Na een aantal dagen waarin dolfijnen wisten te ontsnappen aan de jagers werden op 16 september twee familiegroepen de ‘Cove’ ingejaagd. Even na achten dreven zeven schepen met grote snelheid 80 tot 100 tuimelaars de baai in. Een dergelijke vangst van de populairste circussoort betekent de jackpot voor de jagers, de dolfinariums en iedereen in het dorp die meeprofiteert.

Grienden opgesloten
Om half twaalf verliet een van de schepen plotseling opnieuw de haven om even later terug te keren in het gezelschap van de overige schepen, een groep van ongeveer 20 grienden voor zich uit drijvend. Tegen het middaguur waren beide families gescheiden door netten opgesloten in de baai van Taiji.

Selectie voor dolfinaria
De ervaring leert dat wat volgt een langdurig selectieproces is dat over enkele dagen wordt uitgesmeerd. Al die tijd krijgen de dolfijnen niets te eten en dus te drinken (zeezoogdieren halen het benodigde vocht grotendeels uit hun voedsel). Gedurende het proces worden de tuimelaars in het ondiepe gedreven, gaan van hand tot hand, worden betast, individueel in netten in bedwang gehouden, ouders van kinderen gescheiden… De angst en stress moeten ongelofelijke vormen aannemen. Om één uur ’s middags waren 38 tuimelaars geselecteerd voor slavernij. De overige dieren gingen opnieuw een onzekere nacht in.

De volgende ochtend werden nog eens vier dolfijnen aan hun familie ontrukt. Om half 10 werden de netten verwijderd rondom de overgebleven tuimelaars en werden ze naar buiten gejaagd.

Gedumpt
De grienden waren toen al bijna 48 uur opgesloten. Nadat het tuimelaar‘project’ was afgerond selecteerden de jager-moordenaars en de opkoper-trainers gezamenlijk één griend voor gevangenschap. Twee jonge dieren werden in draagbanden gehesen en door skiffs naar ‘banger’-boten overgebracht en vervolgens op zee gedumpt. De overgebleven familie werd in de ‘Cove’ opgesloten voor weer een ongewisse, angstige nacht.

Grienden gedood
De ochtend van de 19e, drie dagen na van hun vrijheid te zijn beroofd, werden de grienden onder de grijze zeildoeken die het slachtstrand aan de blikken en cameralenzen van activisten moet onttrekken gedreven en één voor één naast elkaar afgemaakt. Uiteindelijk werden 16 grienden, 9 volwassen dieren en 7 jongeren, gedood.

Weer tuimelaars gevangen
Op 23 september, na drie dagen slecht weer dat de jachtschepen in de haven hield, waren opnieuw tuimelaars het slachtoffer. Ondanks de neerstromende regen waren om 10 uur ’s ochtends zo’n 40 dolfijnen van de ‘Flippersoort’ achter netten opgesloten en, voorspelbaar, brachten zo de nacht door.

De volgende ochtend om half zes werd de ene na de andere dolfijn in draagbanden langszij skiffs weggevoerd. Om half twee ’s middags waren 25 of 26 nieuwe individuele slaven aan de 42 van een week eerder toegevoegd. De overgebleven familieleden, ongeveer 15 to 20 stuks, werden opnieuw terug naar zee gedreven. Deze procedure wordt met betrekking tot tuimelaars vaak gevolgd in de maand september. Zo kunnen potentiële kopers claimen dat ‘hun’ dolfijnen niet verbonden zijn aan de slachting in Taiji.

Ontsnapping
Drie dagen lang hadden de jagers vervolgens geen geluk. De 28e en 29e hield slecht weer de schepen opnieuw binnen en op de laatste dag van september wisten dolfijnen te ontsnappen.

Samenvattend werden in de eerste maand van het dolfijnenjachtseizoen in Taiji, Japan, 16 grienden en 15 grampers gedood. Naast deze 31 doden werden één griend en 68 tuimelaars veroordeeld tot een leven van slavernij.

Deze verhouding tussen geslacht-voor-vlees en gevangen-voor-de-maritieme-circussen toont overduidelijk aan dat dit geen traditie is, geen voedselcultuur. De dolfijnenjacht in Taiji vertegenwoordigt het weerzinwekkendste in de menselijke natuur: massamoord als bijproduct van slavenhandel uit hebzucht.

Erwin Vermeulen is fotograaf, Hoofd Werktuigkundige bij Sea Shepherd en woont samen met zijn vriendin Susan, een dove kat, een éénogige kat, een kat met één nier, een gepensioneerde speurhond en twee dove en blinde honden. Vorige keer schreef hij over de griendenslachting. Lees zijn verslag hier.

©PiepVandaag.nl Erwin Vermeulen