Een ernstig geval van dierenmishandeling van een merrie in het zuiden van Spanje laat de corruptie in de dodingsstations zien. Plaatsen waar zwerfdieren terechtkomen en, als ze binnen een bepaalde tijd niet geadopteerd zijn, ze ter dood gebracht worden. De bedrijven die verantwoordelijk zijn voor de dodingsstations ontvangen vaak gemeentelijke subsidies, maar het geld komt meestal niet terecht bij de dieren waar dit voor bedoeld is.
Dodingsstation
De gemeentelijke politie van Algeciras vond de merrie (er wordt ons gezegd dat de eigenaar de politie zelf inschakelde). Ze had grote wonden en bloeduitstortingen. De agenten schakelden vervolgens het lokale dodingsstation in, Los Barrios, zodat de merrie zou worden opgehaald. Een dodingsstation zoals Los Barrios is niet de meest geschikte plek voor een gewond dier, maar helaas is dit vaak de eerste plaats waar de politie naartoe gaat als ze een dier aantreffen. Een medewerker van het dodingsstation haalde de merrie op met een vrachtwagen die helemaal niet geschikt is voor het transporteren van paarden. De medewerker zelf was ook niet gespecialiseerd in dit soort transporten. Tevens had het dodingsstation geen vergunning om paarden te transporteren. Dit dodingsstation wordt bemand door een bedrijf genaamd Control Zoosanitario S.L., dat zich bezighoudt met het onderhouden, schoonmaken en desinfecteren van publieke en privéruimtes, maar ook met plaagbestrijding, onder andere. Dit bedrijf ontvangt gemeentelijke subsidies en is verantwoordelijk voor 7 tot 8 dodingsstations van diverse gemeenten in de streek Campo de Gibraltar. Voor Los Barrios alleen al ontvangt het 80.000 euro per jaar, voor die van Algeciras 100.000 euro. Er wordt hier veel geld verdiend aan het ‘opruimen’ van zwerfdieren door een bedrijf dat geen enkele gevoel heeft voor dierenwelzijn.
Iedere Spaanse gemeente is verplicht om zorg te dragen voor in de steek gelaten dieren. Meestal besteedt de gemeente deze taak uit aan een particulier bedrijf of opvang die betaald wordt om voor de dieren te zorgen.
Geen schuilplaats
Eenmaal aangekomen in het dodingsstation helpt een vrijwilliger de merrie uit de vrachtwagen komen. Hij ziet dat ze uitgehongerd is en geeft haar te eten. Er is op dat moment geen dierenarts aanwezig om het dier te onderzoeken. De merrie brengt vervolgens buiten de nacht door, want er is voor haar geen ruimte, noch een afdak waar ze onder kan schuilen. De groene politieke partij Equo wordt dan gewaarschuwd, ze regelen een dierenarts en willen erop toezien dat het dodingsstation de dierenbeschermingswet van Andalusië respecteert. Hoewel dieren wettelijk gezien moeten kunnen schuilen, grijpt het dodingsstation niet in. De volgende dag ligt de merrie op sterven door een koliek. Ook probeert de groene partij het dier in een gespecialiseerd centrum voor paarden te laten plaatsen, maar de medewerkers van het dodingsstation vragen om een storting van 2.000 euro plus het bekostigen van het transport. Omdat Equo dit op dat moment niet kan betalen, blijft het dier in het dodingsstation. De dierenarts en de vrijwilligers krijgen het voor elkaar om de merrie op te laten staan en haar beetje per beetje wat voeding te geven. Ze krijgt een infuus met vitamines en ze wordt geplaatst in een bergruimte waar de koelkasten staan, maar hier is ze tenminste warm en beschut.
Aan haar lot achtergelaten
Gedurende de dag gaat het steeds beter met de merrie, en om 21:00 uur ‘s avonds filmen de vrijwilligers de merrie en haar voortgang. Op dat moment schat de dierenarts in dat ze 65% kans heeft om te overleven. Equo heeft inmiddels een plaats geregeld in een paardenopvang zodat de merrie daar kan leven en ze wilden de merrie gelijk daarheen brengen maar de dierenarts houdt dit tegen. Ze mag pas weg als ze helemaal beter is. Die nacht werd de merrie helemaal alleen achtergelaten in het dodingsstation, iedereen vertrok naar huis. De volgende ochtend was de merrie dood.
Meer gevallen van paardenleed
Equo heeft een verzoek ingediend voor een autopsie van de merrie. Ook heeft de groene partij diverse aanklachten ingediend voor andere gevallen van verwaarlozing en de dood van paarden in het gebied. Equo is ook bezig te achterhalen wie de eigenaar van de merrie was.
Het geval van de merrie in Los Barrios is het zoveelste geval van hoe het mis kan gaan met het opvangen van zwerfdieren of dieren die aan hun lot worden gelaten door hun eigenaren. In dit soort gevallen hebben de verantwoordelijken over opvang vrije hand in de wijze waarop zij omgaan met de opgevangen dieren. De Spaanse wet bestraft dierenleed nauwelijks. En zo is het mogelijk dat een bedrijf dat jaarlijks tienduizenden euro’s ontvangt voor het opvangen en doden van dieren, een dier in nood niet door een dierenarts laat behandelen. Dat een doodziek dier niet eens een schuilplaats heeft om in te slapen. Dat een doodziek dier weer aan zijn lot wordt overgelaten. En omdat aan dieren over het algemeen geen waarde wordt toegekend, komt er ook geen onderzoek naar het besteden van staatsgeld. De weg ligt geheel open voor corruptie. En zo blijven deze onfortuinlijke dieren in handen van op winst gerichte bedrijven die opereren zonder enige vorm van ethiek.
Bron @PiepVandaag.nl Estefanía Pampín Zuidmeer
5 Comments
Comments are closed.
Er zullen wel ook in Spanje mensen zijn die dieren respecteren….en in andere landen is het ook niet altijd goed geregeld. Echter vind ik dat de mentaliteit in dat land aan de middeleeuwen laat denken. Je hoeft alleen aan de stiergevechten denken. Dat wordt cultureel erfgoed genoemd! Dat zegt mij voldoende.
Arm dier. Wat zal zij vreselijk geleden hebben en nog met haar laatste krachten gevochten hebben voor haar leven. Waarschijnlijk was dit paard te redden geweest. Onvoorstelbaar wat een gevoelloze mensen er zijn. En dierenartsen zijn helaas ook niet allemaal even betrouwbaar en betrokken. Aangezien er heel bewust zo vreselijk veel intens dierenleed in Spanje is zou iedere toerist het land eigenlijk moeten boycotten. Dan wordt men daar misschien eindelijk eens een keer wakker.
Dit paard op deze foto werd eerder genoemd door Peter Koekebakker van AIN La Linea.Dit is een ander verhaal.
Dit is hetzelfde verhaal. De Spaanse vrijwilligers van de politieke partij Equo die deze merrie hebben geprobeerd te redden en aanwezig zijn geweest, hebben ons hun verhaal verteld. Ze hebben ook een klacht ingediend.
Ik heb gewoon plaatsvervangende schaamte, wat een dierenleed, vreselijk !