Jaarlijks worden binnen de EU ruim 1,5 miljard levende pluimveedieren en meer dan 49 miljoen runderen, varkens, schapen, geiten en paarden getransporteerd. Zo’n 200 miljoen pluimveedieren en 4,5 miljoen andere ‘productiedieren’ gaan naar landen buiten de EU. In alle gevallen is het een enkele reis naar de hel voor levend vee.
De bestaande vervoerswetgeving wordt niet voldoende gehandhaafd en er is een groot gebrek aan controles. Voor elk transport van meer dan acht uur is toestemming nodig. Wanneer de controles niet goed worden uitgevoerd, krijgen ook transporten die niet voldoen aan de eisen goedkeuring om te reizen. Als dieren worden vervoerd naar landen buiten de EU vinden er helemaal geen betrouwbare controles meer plaats. Deze landen geven slechts aan hoeveel dieren de eindbestemming bereiken en in welke omstandigheden ze verkeren, maar er wordt geen officiële veterinaire controle gedaan.
De Chinese varkensvleesindustrie
Als gevolg van Covid-19 en de Afrikaanse varkenspest werd in China in 2019 de noodklok geluid. Om verspreiding van het extreem besmettelijke varkenspestvirus te voorkomen, werden varkens in China massaal levend begraven of zelfs levend verbrand. De Chinese varkensstapel werd gehalveerd.
Om het verlies goed te maken werden kratten vol levende varkens vanuit verschillende landen (ook Nederland) in vliegtuigen geladen en naar China getransporteerd.
.
Dierenwelzijn ondergeschikt aan handelsbelangen
De ingevlogen dieren waren voor een groot deel bestemd voor ’s werelds grootste varkenshouderij, Muyuan Foods, gelegen op een gigantisch industrieel complex op het platteland van China in de buurt van Nanyang. De gebouwen bevatten meerdere verdiepingen en huisvesten 84.000 zeugen en biggen. De genetisch (bijna) identieke varkens worden hier zes maanden lang in betonnen kolossen gestopt, tot ze op hun slachtgewicht zijn. Deze levende wezens, uitstekend in staat om pijn, opwinding en empathie te tonen, verworden hier tot zombies. De meedogenloze varkensfabriek Muyuan Foods slacht ongeveer vijf miljoen varkens per jaar.
Al duizenden jaren spelen varkens een belangrijke rol in de Chinese cultuur. Een boer op het platteland verbouwde graan, had een paar kippen voor de eieren en een paar varkens voor de mest op het land. Hoe meer mest, hoe hoger de graanproductie. Vaak maar één keer per jaar werd een varken in het dorp geslacht. De relatie tussen mens en dier was eerlijk en oprecht.
Nog maar 35 jaar geleden werd 95 procent van al het varkensvlees geproduceerd door kleine, lokale boeren, die maximaal 5 varkens hielden. Vanaf begin jaren 80 ging het snel met de industrialisatie van de productie van varkensvlees. Wat begon met vijf varkens per bedrijf, groeide in veertig jaar uit tot megastallen. Intussen lijkt het erop dat China zijn bevoorradingsprobleem heeft opgelost, maar voor 2022 wordt de invoer van levende fokvarkens toch nog geschat op ongeveer 20.000 stuks.
.
Ierland grote exporteur van levend vee
Behalve dat Ierland zich schuldig maakt aan transport van schapen en jonge kalveren over zee, transporteerde ook dit land levende varkens naar China. De Ierse minister van Landbouw Charlie McConalogue:
“Dit is Een belangrijke mijlpaal bij het verkrijgen van toegang tot de Chinese markt.”
Caroline Rowley van Ethical Farming Ireland reageert:
“Dit is iets dat heel trots door de regering is aangekondigd, maar het is iets om je diep voor te schamen. De varkens moeten een vlucht van 12 uur doorstaan in krappe boxen, overmatig lawaai en turbulentie, terwijl dit gevoelige, bewuste wezens zijn die heel snel bang zijn.”
Rowley merkte op dat er in China geen wetgeving op het gebied van dierenwelzijn bestaat, wat betekent dat deze dieren geen enkele bescherming zullen krijgen als ze er eenmaal zijn:
“Het is niet nodig om met dieren de halve wereld rond te vliegen. Het is verkeerd om varkens naar een land te sturen waar hun welzijn niet wordt beschermd.”
Ze wees op alternatieven voor de export van levende wezens, waaronder de export van sperma of ingevroren embryo’s.
.
Export van levend vee buiten EU toegenomen
Helaas is de export van vee buiten de EU toegenomen met de nieuwe markten Jordanië en Egypte dit jaar. Er zijn vanuit Ierland twee zendingen naar Jordanië en naar Egypte geweest. Ook Israël wil graag levende dieren uit Ierland en de Ierse exporteur Bord Bia heeft een paar maanden geleden vertegenwoordigers naar Marokko gestuurd om daar levende handel te stimuleren.
Er zijn enorme welzijnsproblemen voor varkens in Ierland, of ze nu geëxporteerd worden of niet. De manier waarop ze in de intensieve veehouderij worden gehouden is in strijd met de EG-Varkensrichtlijn.
De EU is met 81 procent van de wereldhandel in levende dieren de grootste verscheper – met nieuwe markten in de export van levende dieren. Gelukkig gaan er steeds meer stemmen op het dierenwelzijn te verbeteren, vooral na een reeks ongevallen in de afgelopen jaren, waarbij duizenden dieren de dood vonden.
- Ongeveer 1.800 stieren stierven van de honger of werden uiteindelijk afgemaakt nadat een schip dat eind 2020 uit Spanje vertrok, maandenlang vast kwam te zitten op zee.
- Toen het Suezkanaal vorig jaar werd geblokkeerd, werden duizenden dieren opgesloten op schepen achtergelaten.
- Ook de ramp met de Queen Hind staat nog vers in het geheugen. In 2019 kapseisde het schip, met bestemming Midden-Oosten, in de haven van Midia in Roemenië. De 14.000 schapen aan boord kwamen op een vreselijke manier om.
- Vorig jaar zonk het veetransportschip Gulf Livestock 1 in de Oost-Chinese zee. Alle 6.000 koeien aan boord stierven een vreselijke dood. Het schip was op weg van Nieuw-Zeeland naar China, een reis die maar liefst 17 dagen duurt.
.
In april vorig jaar maakte Nieuw-Zeeland bekend de export van levend vee te stoppen. Daarmee wordt honderdduizenden dieren een lange lijdensweg overzee bespaard. Het is de hoogste tijd dat Europa nu eindelijk ook durf toont en dit voorbeeld volgt.
.
#GNvdD: Luxemburg verbiedt transport levende dieren voor slacht buiten EU
Enkele reis naar de hel
Ook in Europa vinden geregeld rampen met dieren op transport plaats. Denk maar aan de helletocht van twee schepen met runderen die maandenlang rondzwierven op de Middellandse Zee. Omdat er mogelijk een besmettelijke ziekte aan boord was wilde geen enkele haven de schepen toelaten en zwierven ze maandenlang doelloos over zee, met alle ellende van dien voor de opeengepakte dieren. Uiteindelijk werden de schepen onder druk van internationale verontwaardiging weer toegelaten in Spanje, waarvandaan ze vertrokken waren. Daar werden de dieren ‘geëuthanaseerd’, na een zinloos en onnodig lijden dat maandenlang duurde.
EU-regels worden niet nageleefd
Ondanks al deze rampen houdt Europa nog steeds vast aan het handhaven van de export van levend vee naar landen ver buiten de EU. Elk jaar gaan er nog steeds zo’n drie miljoen dieren op transport naar het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Turkije. Dit gebeurt nota bene terwijl recente rapporten van de EU toegeven dat de welzijnsregels van de EU tijdens deze transporten worden overtreden, en zelfs nadat het Europees Gerechtshof bepaalde dat deze regels ook buiten de EU moeten worden nageleefd.
Het is dus de hoogste tijd dat ook Europa eindelijk een eind durft te maken aan deze gruwelijke en onnodige handel en transporten van levende dieren.
Bronnen:
- PigBusiness
- CIWF
- Ethical Farming Ireland
- Lees ook op AnimalsToday:
.
#GNvdD: Ban Australisch veetransport tijdens noordelijke zomer blijft
#GNvdD: Geredde schapen van Queen Hind mogen oud worden op boerderij
©AnimalsToday.nl Marianne Miltenburg
