Stichting DZG start fonds voor geredde honden uit Sevilla 

Stichting Dierenhulp zonder Grenzen (DZG) ontving het alarmerende bericht dat een asiel in Sevilla honden onverzorgd en opeengepaktin hokken had zitten. Een video leek dit bericht te staven.

De Nederlandse stichting (opgericht in 2004) besloot navraag te doen en te gaan vragen wat de mogelijkheden waren. Er worden namelijk vaker berichten verspreid op de sociale media, achteraf blijken ze soms jaren oud en opgelost te zijn. In dit specifieke geval bleek het zeker niet opgelost en helaas een harde waarheid te zijn.

Sociedad Protectora de Animales y Plantas de Sevilla gaf altijd aan een ‘protectora’ te zijn en beslist geen ‘perrera’, een dodingstation, zoals er zoveel voorkomen in Spanje. Vanwege het label protectora hadden ze meer dan 1000 donateurs! Iemand die van zijn hond af wilde betaalde € 40.00 (naar zeggen) en dacht dat het beestje verzorgd en waarschijnlijk geadopteerd zou worden.

Hoe anders was de realiteit! In dit asiel was één persoon werkzaam, maar deze man deed niks om de honden te verzorgen. De honden kregen geen eten en water. Van medische verzorging was al helemaal geen sprake en de hokken werden ook niet schoongemaakt. De honden lagen in uitwerpselen en in de hoeken van de hokken lagen dode of zieke honden. Zwangere teefjes of die net een nestje hadden gekregen deelden de hokken met andere honden. Het is voor een ieder te begrijpen dat de pups het niet overleefden  en de moeders vaak ook niet.

In de hokken zaten zieke, gewonde, jonge en oude honden. Ze lagen op koud en hard beton, als ze al een schoon plekje konden vinden. Honden met open wonden, als ze zich bewogen, vergingen van de pijn.  Een ontslagen medewerker heeft zijn camera gepakt en alles gefilmd. Je mag zelf de vraag beantwoorden of dit te maken had met dierenliefde of uit wraak!

Escalatie
Afgelopen weekend escaleerde de situatie. Een verslaggever had al geprobeerd binnen te komen, er hing een briefje aan de deur dat adopties via de website gaan. Echter dit briefje hing daar al heel lang en de website bleef maar ‘onder constructie’. De onwerkelijke en erbarmelijke toestanden bereikten steeds meer mensen en velen gingen naar het asiel toe.

In de loop van de dag druppelden er steeds meer berichten binnen, sommigen waar en anderen beslist niet. Er zouden mensen gearresteerd zijn, de verhalen werden steeds groter. In feite zaten mensen elkaar op te jutten. De honden moesten gered worden, dat was zeker.  Maar om halsoverkop daar de honden weg te halen, was ook niet in het belang van de honden.

Uiteindelijk zou men op 20 januari de honden kunnen reserveren en later ophalen, aldus de directeur. Maar eerlijk gezegd, wie zou hem nog geloven? Veel mensen zijn nu overtuigd dat de directeur extra dagen had willen krijgen om nog zoveel mogelijk honden te kunnen vermoorden. Weinig mensen geloofden deze man en ze gooiden de deuren van het asiel open. Verstandig? Nee! Begrijpelijk? Een dikke ja! Het loslaten van de honden levert veel stress voor de dieren op. Sommige honden zijn onder de voet gelopen, anderen kwamen in een gevecht terecht en zijn door soortgenoten gedood.

Als je daar staat en de gemoederen zijn al verhit dan wil je maar één ding, de honden uit deze hel halen. Je denkt dan niet aan ziektes, wel of niet besmettelijke, ook niet aan vaccinaties. Was het beter geweest de honden daar eerst te laten? Ja, maar dan wel met de verzorging waar ze recht op hebben, schone hokken, eten, water en warmte. De teven en reuen hadden gescheiden moeten worden, zwangere en zogende teefjes ook apart. Maar dit is niet besproken, dat kwam er ook niet meer van.

Nu zijn er honden links en rechts gegrepen, waar naar toe? Ze zijn niet allemaal terug te vinden. Sommige honden zijn naar een dierenarts gebracht, elke hond zou eerst in quarantaine gehouden moeten worden. DZG hoopt dat de honden in goede handen zijn gekomen, dat ze de verzorging krijgen die nodig is en niet de volgende maand in een andere perrera opduiken wegens hoge kosten of dat de emotie van het moment weer verdwenen is.

Gered
In verband met ruimtegebrek, dat is altijd al een probleem, maar ook dat er niet genoeg quarantaineplekken zijn, konden de twee aan DZG gelieerde Spaanse organisaties niet veel honden meenemen. Twee of drie op zijn hoogst. Tenminste dit was de bedoeling, het zijn er meer geworden.  De organisatie uit Punta Umbria nam zes honden mee. Toen medewerkers van een project in Sevilla zagen in welke staat de honden verkeerden en de ongelooflijke en misselijkmakende stank roken die  hen tegemoet kwam, konden zij  niets anders doen dan honden meenemen. Het was onmogelijk honden achter te laten in deze hel.

Naast o.a. drie Galgo’s, waarvan één totaal in paniek was  en de andere twee open wonden hebben, zijn ook drie Bodegueros meegenomen. Allen zaten in een afgezonderde ruimte, eigenlijk bij toeval gevonden en waarschijnlijk het voorportaal naar de dood.  Door de vele rook die de laatste dagen uit de schoorsteen van de ‘protectora’ kwam , kunnen we hoogstwaarschijnlijk  aannemen dat veel honden het net niet gered hebben.

Jaren geleden zijn er al aanklachten geweest tegen de protectora, buren zagen honden nog bewegen op de transportband richting verbrandingsoven. Met die aanklachten is nooit iets gedaan. Ze werden opzij geschoven wegens gebrek aan bewijs, terwijl er foto’s en video’s waren. De protectora is ook door diverse organisaties aangeklaagd.

Laten we hopen dat de schuldigen vervolgd gaan worden. Eindelijk gerechtigheid voor de geredde dieren, maar zeker ook voor de dieren die daar een verschrikkelijk dood tegemoet zijn gegaan.

Toekomst
De geredde honden zijn niet betaald aan de protectora maar we vragen ons wel af waar het geld is gebleven. Slechts een van de vele onbeantwoorde vragen. Er zal ook bekeken moeten worden wat er met de protectora gaat gebeuren. Voor de honden begint het nu pas.  Ze hebben medische zorg, voedsel, warmte, liefde en rust nodig. De honden zitten nu in quarantaine, daarna zullen ze verplaatst moeten worden. Ze kunnen nog niet op korte termijn naar Nederland, maar in de toekomst hoopt DZG opvanggezinnen te kunnen vinden.

Mensen kunnen zich wel aanmelden, maar de organisatie loopt niet op de zaken vooruit. De honden moeten eerst flink aangesterkt zijn en bloedtesten en vaccinaties ondergaan voor ze mogen en kunnen reizen. Dit zal nog enige tijd duren, maar tot die tijd is geld nodig voor de verzorging. DZG is en voelt zich verantwoordelijk voor deze 12 geredde honden. Ze zijn al te vaak door mensen  in de steek gelaten.

De stichting vertrekt 1 februari a.s. richting Zuid Spanje om hulpgoederen te brengen.

Persbericht Dierenhulp Zonder Grenzen