Duizenden afgeschreven renpaarden worden in Groot-Brittannië en Ierland naar slachthuizen gestuurd. Dieren die duizenden ponden in het laatje hebben gerend worden zonder pardon door hun hoofd geschoten. Zo blijkt uit de reportage The Dark Side of Horse Racing van BBC Panorama. Met de toenemende bewijzen van wreedheden tegen renpaarden kun je dit geen sport meer noemen.
Dierenrechtenorganisatie Animal Aid maakte in het geheim opnamen in slachthuizen en dat leverde onthutsende beelden op. In het undercoveronderzoek ontdekten ze paarden in het slachthuis die voorheen waren getraind door de grootste namen in de rensport. Uit de geheime opnamen in een van de grootste slachthuizen van het Verenigd Koninkrijk blijkt dat de regels die bedoeld zijn de dieren te beschermen tegen een wrede dood regelmatig worden genegeerd.
Disrespect voor renpaarden
Soms zegt een beeld meer dan duizend woorden en dat geldt zeker voor de foto die in februari de paardenrensport en de wereld daarbuiten schokte. Toptrainer Gordon Elliott zat op een dood renpaard een telefoontje te plegen. Volgens Elliott was het dier tijdens de galoptraining gestorven aan een hartaanval. De onverschilligheid en het diepe disrespect schokte velen en Elliott werd tijdelijk geschorst uit de sport. Het incident veroorzaakte ophef, maar maakte ook duidelijk hoe er over de paarden in de rensport wordt gedacht. Als een attribuut. Veel sterven er op de track – sinds 2007 stierven er maar liefst 2.275 paarden op de Britse renbanen – of ze sterven tijdens de training of in slachthuizen.
Sinds 2019 zijn er 4.000 voormalige renpaarden geslacht in Groot-Brittannië en Ierland. De meeste werden in Ierland getraind. Dierenrechtenorganisatie Animal Aid strijdt al jaren voor een einde van de wrede paardenrennen. De groep plaatste in het geheim camera’s bij Drury and Sons, een slachthuis in Engeland dat een vergunning heeft om paarden te slachten. De beelden werden gemaakt gedurende vier dagen aan het einde van 2019 en in het begin van 2020. Volgens woordvoerder van Animal Aid, Dene Stansall, zijn op de beelden tientallen voormalige renpaarden vastgelegd. De meeste uit Ierland en de meeste jong. Dieren in de bloei van hun leven:
“Toen we de undercoverbeelden bekeken, waren we absoluut verbijsterd over het grote aantal jonge volbloeden.”
Bekijk hieronder de onthullende BBC-reportage, waarin je ook ziet hoe er gesjoemeld wordt om paarden die medicatie hebben gekregen en eigenlijk niet geschikt zijn voor de slacht tóch in de voedselketen belanden:
.
Doorgewinterde trainer blijkt naïef Penny-meisje
Sommige van de renpaarden die in het slachthuis werden afgeschoten, hadden in het verleden duizenden ponden gewonnen met racen. Drie paarden waren getraind door de eerder genoemde omstreden trainer Gordon Elliott, in zijn ultramoderne stallen in County Meath in Ierland. Uiteraard ontkent Elliott in alle toonaarden dat hij zijn drie paarden naar de slacht heeft gestuurd. Tegen Panorama vertelt hij dat twee van de dieren door blessures gestopt waren met racen en hij ze naar de paardenhandelaar had gestuurd ‘om herplaatst te worden indien mogelijk, en zo niet, om op humane wijze te worden geëuthanaseerd’.
Opvallend dat een doorgewinterde trainer zich voordoet als een naïef Penny-meisje als het gaat om paardenhandelaren. Natuurlijk vindt een geblesseerd paard niet zomaar een ‘forever home’, want niemand heeft zin in de daarmee gepaarde dierenartskosten. Elliott heeft zijn probleem hiermee dus mooi over de schutting gegooid en wist donders goed waar deze geblesseerde dieren zouden belanden. Alleen via een omweg, zodat zijn handen niet vuil worden.
Misstanden tijdens de slacht
De camera’s van Animal Aid legden meerdere overtredingen in het slachtproces vast. Zo mogen paarden niet in het zicht van elkaar worden geslacht, omdat dat veel stress bij de dieren oplevert. In die vier dagen dat de camera het proces vastlegde, werd deze regel 26 keer overtreden. Paarden werden in het volle zicht van elkaar afgeschoten. Onnodig wreed. Professor Daniel Mills, een veterinaire gedragsspecialist van de Universiteit van Lincoln, bekeek de undercoverbeelden.
“Een geweerschot dat afgaat en een ander paard plotseling zien vallen, levert heel veel stress op voor een paard in deze situatie.”
Ook is in de reglementen vastgelegd dat een snelle dood moet volgen. Maar uit de beelden blijkt dat dat niet altijd het geval is. In 91 gevallen legden de camera’s vast dat de slachter de paarden niet van dichtbij maar van veraf afschoot. Dat gaat niet altijd goed, zo stelt Mills ook vast:
“Het lijkt erop dat het paard niet eens verdoofd is. Je kunt zien dat het zijn hoofd draait. Het lijkt erop dat hij nog controle heeft over zijn hoofd en nek. In mijn ogen is het totaal onbehoorlijk om een paard van een afstand af te schieten. Je moet de kogel op de juiste plek krijgen. Als dit representatief is voor de manier waarop de paarden worden gedood, dan hebben we een serieus probleem.”
Het slachthuis Drury and Sons verklaarde tegenover Panorama dat ze erop toezien dat ‘het welzijn van de dieren op een hoog niveau wordt gehandhaafd’ en alle paarden ‘op humane wijze worden vernietigd’. In gevallen waarin zich problemen voordoen verklaren ze, dat ze ‘snel actie ondernemen om deze te corrigeren’.
Reizen met blessures
Sommige renpaarden die werden geslacht onder het oog van de verborgen camera waren getransporteerd vanuit Ierland, waarbij ze een reis van meer dan 500 kilometer over de weg en over zee hebben gemaakt. Sommige dieren waren ernstig kreupel. Veterinair expert dr. Hannah Donovan bekeek de beelden:
“500 kilometer reizen met een blessure is geen humaan proces. Dit is onnodig lijden. Het komt erop neer dat paarden, als ze geëuthanaseerd moeten worden, thuis geëuthanaseerd kunnen en móeten worden. Zo simpel is het.”
Professor Mills zegt dat de race-autoriteiten in hun eigen richtlijnen duidelijk aangeven wat er met de paarden moet gebeuren als hun race-carrière eindigt:
“Volgens de aanbevelingen binnen de sector moet je voorzieningen treffen voor alle dieren waar je verantwoordelijk voor bent.”
De British Horseracing Authority zegt dat ze ‘alle kwesties die door het Panorama-programma aan de orde worden gesteld zorgvuldig zal bestuderen’.
Mentaal trauma
Niet alle renpaarden sterven op de renbaan, tijdens de training of in het slachthuis. Een enkeling krijgt een pensioen bij een opvang. Verslaggever Chas Newky-Burden van The Independent is vrijwilliger bij zo’n opvang:
“Mijn ervaring is dat de paarden uit de race-industrie het meest van streek binnen komen. Zij vertonen het meeste angst en gebrek aan vertrouwen, wat erop wijst dat ze wreed zijn behandeld.”
.
.
Zelfs deze ‘lucky ones’ leven de jaren die ze nog rest met blessures en mentaal trauma. Newky-Burden vraagt zich af waarvoor:
“Laten we reëel zijn: waar is al deze dood en lijden echt voor? Zodat de gokindustrie geld kan afhandig maken van veel mensen. Paarden worden mishandeld en gedood, zodat een paar mensen geld kunnen opstrijken van een heleboel andere mensen. Het is tijd om wakker te worden en deze verderfelijke praktijken te stoppen.”
Bronnen:
- BBC News
- The Independent
- Lees ook:
.
©AnimalsToday.nl
