Volgens onderzoekers Kenneth Locey en Jay Lennon die verbonden zijn aan de Indiana University (VS) zijn er 1.000.000.000.000 soorten microben (bacteriën, schimmels en andere eencelligen) op aarde. Aan de hand van zogenaamde schalingswetten zijn zij tot de schatting van dit enorme aantal soorten gekomen. Als de cijfers die uit hun onderzoek naar voren zijn gekomen kloppen betekent dit dat nog 99,99 procent van de biodiversiteit onbekend is.
Het onderzoek is gebaseerd op wiskundige schalingswetten, die een proportionele verandering tussen twee variabelen voorspellen. Locey en Lennon lieten de schalingswetten los op 20.376 monsters van eencelligen en op 14.862 monsters van plekken waar bomen, vogels en zoogdieren voorkomen. Met de resultaten van deze monsters concluderen de onderzoekers dat er tussen de 100 en 1000 miljard soorten microben op aarde zijn.
Contrast
Slechts enkele duizenden soorten kunnen wij mensen in het laboratorium opkweken. Van enige miljoenen andere soorten microben is het bestaan afgeleid uit DNA– en RNA-analyses. Deze aantallen staan in schril contrast met de nu vermoede 1000 miljard soorten microben die er op aarde zijn. Er zijn dus nog miljoenen soorten die wachten op hun ontdekking.
Sceptisch
De aantallen van Locey en Lennon liggen veel hoger dan de schattingen die in het verleden door andere onderzoekers zijn gedaan. De schattingen in het verleden waren meestal gebaseerd op microben die in het lab zijn gekweekt of microben waarvan een compleet genoom (complete genetische samenstelling van een cel) bekend is. Anne van Diepeningen van het Centraalbureau voor schimmelcultures in Utrecht is sceptisch over de onderzoeksresultaten van Locey en Lennon. Zij laat aan kennislink.nl weten:
“Met de oude schattingen van enkele miljoenen soorten zitten we natuurlijk veel te laag. Maar duizend miljard soorten? Dat is een aantal waar ik me geen voorstelling van kan maken. Misschien dat de waarheid ergens in het midden ligt.”
Bron ©PiepVandaag.nl Lianne Raat
1 Comment
Comments are closed.
Het meeste op aarde kennen we nog niet. En van wat we wel denken te kennen weten we ook nog maar heel weinig. Maar in plaats van het verder te ontdekken, te koesteren en te bewonderen wordt er ondertussen op talloze manieren steeds meer kapot gemaakt en vanuit hebzucht “aangepast” aan ziekelijke egoïstische behoeftes.