Ondanks het advies om te wachten met het loslaten van 26.000 Nederlandse postduiven in Narbonne (F) vanwege onweer, werden de vogels vrijdag toch ‘gelost’. Naar schatting zijn hierdoor 20.000 duiven niet aangekomen in de til. Schreven we vorige week nog over een soortgelijk duivendrama, ditmaal lijkt er opnieuw sprake te zijn van onnodig dierenleed door uitbuiting.
Alle media brengen het nieuws over de verdwenen duiven vanuit het perspectief van de duivenmelkers. Maar wat gebeurt er nu met de duiven die de kluts kwijtraakten? Kunnen ze overleven of vallen ze ten prooi aan vermoeidheid en roofdieren? Hoe zou het zijn om als vogels massaal losgelaten te worden met een dreigende onweersbui voor je snavel? Is dat beangstigend? Doe je dat voor je plezier of blijf je liever in Nederland en vlieg je daarom zo snel naar huis? Komen ze nog thuis?
.
.
Als vogel vlieg je hoe dan ook niet graag door onweer of een storm; je houdt je schuil of vliegt eromheen. Maar dat omvliegen kan lelijk tegenvallen, zeker bij sterke luchtstromen of een flink front. Voor je het weet ben je ver uit koers en krijg je honger en dorst. Ondertussen ben je ontheemd, want bij de drang van een duif om naar ‘huis’ terug te vliegen kun je de uitdrukking ‘ontheemd’ gerust hanteren. Het is die drijfveer van de duif waar de mens zijn pleziertje aan ontleent en soms zelfs rijkdom mee vergaart.
Faam
De snelste duiven zijn winnaars, langzame duiven verliezers. Verliezers hoeven op weinig sympathie te rekenen. Winnaars kunnen kapitalen opleveren en zijn dus erg geliefd. Duivensport is met name om die reden populair, want je zal maar eens een ‘winnaar’ in je til hebben. Welbeschouwd worden daarom tienduizenden vogels in hokjes gestopt, in vrachtwagens geladen en naar Frankrijk gereden, om losgelaten te worden in de hoop op faam. De duif dient het ego van de mens.
.
Duivendrama
Weinigen hoorde je afgelopen dagen over de intrinsieke waarde, de werkelijke schoonheid van de duif als levend wezen en diens buitengewone navigatievermogen. De geldwaarde werd benadrukt (zie titel Jeugdjournaal) en het leed van de duivenmelkers, niet het leed van de 20.000 vogels die graag naar huis wilden maar niet durfden, of konden. Ondanks waarschuwingen voor het onweer, waarvan bekend is hoe duiven erop reageren, werden de duiven losgelaten. Wat uitmondde in een duivendrama.
- Lees ook:
.
.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Bart van Riel – eindredacteur
2 Comments
Comments are closed.
Tja, ik was ook verbijsterd over de toon in de berichtgeving waarbij voornamelijk aandacht was voor “het verlies voor de duivenmelkers die zoveel jaren in hun duiven geïnvesteerd hadden en dat was nu allemaal voor niets geweest.”
Over al het intense leed, de angst, de uitputting, de honger en dorst, de verwarring, de pijn, de verwondingen en het sterven van de 20.000 duiven werd geheel niet gesproken.
Bizar, ongelooflijk meedogenloos en niet te begrijpen.
Beste Jeroen, de meeste duiven zijn teruggekeerd de dagen erna. De berichtgeving is volledig uit zn verband getrokken . Zaterdag ‘s(vluchtdag) waren er van narbonne al velen meer thuis dan de beste man van de KBDB zei . Dat getal van 20.000 is waanzin . De meeste liefhebbers hebben of alle duiven thuis of missen nog enkele . Zelf had ik er 8 mee en ze zijn alle 8 terug op de basis.