Het ‘eeuwige ijs’, de Siberische permafrost, is aan het smelten en dit dooiende ijs blijkt verrassend veel lachgas (N2O) uit te stoten. Lachgas is als broeikasgas nog veel schadelijker dan koolstofdioxide.
In het noordoosten van Siberië, langs de rivieren Lena en Kolyma, hebben onderzoekers de permafrost bestudeerd. Het ‘eeuwige ijs’ smelt daar erg snel; een verschijnsel dat veroorzaakt wordt door de opwarming van de aarde. Doordat het snelle smelten van de permafrost in dit gebied komt de ‘yedoma-permafrost’ bloot te liggen. Yedoma is een organisch rijke permafrost uit het Pleistoceen-tijdperk.
Lachgas
De uitkomst van het onderzoek is slecht nieuws: bij het smeltproces wordt maar liefst 10 tot 100 keer meer lachgas uitgestoten dan werd gedacht. Ondanks dat lachgas niet zo overvloedig aanwezig is in de atmosfeer als koolstofdioxide (CO2) is het gas een veel schadelijker. Het broeikaseffect van lachgas is over een periode van 100 jaar bijna 300 keer sterker dan het effect van eenzelfde hoeveelheid koolstofdioxide, meldde een team van onderzoekers van de Universiteit van Oost-Finland. Nadat plantenresten in ontdooid gebied gaan rotten komt ook methaan (moerasgas) vrij en net als lachgas is dat aanzienlijk schadelijker dan CO2.
Onbekend
Aan de toenemende jaarlijkse uitstoot van stikstofoxiden door menselijke activiteiten is door verontruste wetenschappers al veel aandacht besteed. Over de uitstoot van stikstofoxiden, zoals lachgas door smeltend permafrost, is echter nog niet veel bekend en dit zou een grotendeels nieuwe wending kunnen zijn om de broeikasgassen en klimaatverandering onder controle te krijgen. De Finse universiteit schrijft in een persbericht:
“Over het algemeen zijn de gevolgen van het vrijkomen van stikstof uit permafrost voor Arctische ecosystemen onvoldoende bestudeerd en worden ze nog steeds slecht begrepen.”
Bedreiging
Het is wel bekend dat de opwarming van het Noordpoolgebied en de permafrostdooi die daarmee gepaard gaat een bedreiging vormen voor de grote koolstof- en stikstofreservoirs in de noordelijke permafrostbodems. Het wetenschapsteam onder leiding van Maija Marushchak geeft aan dat we bij hogere temperaturen een hogere uitstoot van N2O kunnen verwachten, omdat de opwarming van de aarde de permafrost sneller zal doen ontdooien. Helaas bestaat er geen oplossing om te voorkomen dat permafrost smelt of dat er minder lachgas vrijkomt, maar we kunnen permafrost wel beschermen:
“De enige manier om permafrost te beschermen, is dat we erin slagen onze eigen uitstoot als gevolg van de verbranding van fossiele brandstoffen en landgebruik te beperken.”
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Annick Nieuwkoop
