Onderzoekers van het Cetacean Research Institute in Ulsan, Zuid-Korea, observeerden een groep Kaapse (langsnuit) dolfijnen in juni 2008. Plotseling zagen ze 12 dolfijnen dicht bij elkaar zwemmen: de dieren leken een vrouwtjesdolfijn in nood boven water te houden.
Dolfijnen vormen vlot
De borstvinnen van het vrouwtje leken verlamd, ze draaide van links naar rechts en soms zelfs ondersteboven. De andere dolfijnen probeerden hun metgezellin te ondersteunen. Na een half uur vormden ze een soort vlot, door zij aan zij te zwemmen met het vrouwtje op hun rug. Zo hielden ze haar boven water, zodat ze kon blijven ademen. Na een tijdje hadden de dieren mogelijk door dat de
vrouwtjesdolfijn niet te redden was en vertrokken er een paar. Het onderlijf van het zieke dier zakte naar beneden en ondanks hulp van de overgebleven dolfijnen stopte het vrouwtje met ademen. Vijf dolfijnen bleven bij haar en raakten haar steeds aan, tot ze wegzonk.
Intelligent en sociaal
Volgens Karen McComb van de University of Sussex in Brighton, Verenigd Koninkrijk, lijkt het of de dieren hun metgezellin boven water wilden houden. Dit soort hulpverleningsgedrag komt alleen voor bij intelligente, sociale dieren met een lange levensverwachting. De meeste andere dieren laten gewonde soortgenoten snel achter. Volgens de onderzoekers hoeft dit niet te betekenen dat de dolfijnen uit medeleven handelden. Het is mogelijk dat de dolfijnen de groepsstructuur of hun genenpoel wilden behouden. Ook kan samenwerking tussen dieren de onderlinge band versterken. Maar het is denkbaar dat de sociale dieren empathie voelden voor hun soortgenoot in moeilijkheden en zich in haar situatie konden verplaatsen. Hoewel nog niet eerder is vastgelegd dat dolfijnen samenwerkten om een soortgenoot te helpen, is diverse keren waargenomen dat voornamelijk moederdieren hun jongen probeerden te helpen. Ook lijken dolfijnen te rouwen, omdat ze soms dode dolfijnen blijven aanraken.
Bron: New Scientist ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde
2 Comments
Comments are closed.
Whahaha, en dan aan het einde toch nog even een kanttekeningetje plaatsen om deze dieren toch nog even ‘ding’ te maken. ‘Het is mogelijk dat de dolfijnen hun groepsstructuur of genenpoel wilden behouden’. Alsof die dieren met elkaar overleggen, zo van: Ik denk dat het voor de onderlinge samenhang binnen onze groep belangrijk is dat dit individu blijft leven. Of zelfs maar enig idee hebben van wat een ‘genenpoel’ is. Het zijn sociale dieren, lijkt me niet meer dan logisch dat ze uit medeleven handelden. O nee, ik gebruik weer een antropomorfisme :P (nou en).
die dieren hebben een hele sterke band met elkaar
ze voelen het aan komen als er wat gebeurd met een soortgenoot
zij hebben echt gevoel.net zo als wij