Deze maand is het precies 37 jaar geleden dat er in Tsjernobyl één van de meest verschrikkelijke kernrampen ooit plaatsvond. Op 26 april 1986, raakte een kerncentrale in het huidige Oekraïne (toen nog deel van de USSR) oververhit en ontplofte. De straling die daardoor vrij kwam was enorm. Na de ramp en evacuatie van de inwoners werd het in een straal van 30 kilometer rondom de kerncentrale verboden om er zonder toestemming te wonen (de zogenaamde vervreemdingszone). Sindsdien mogen er geen landbouwproducten worden geproduceerd. Dit vanwege de verspreiding van radioactieve isotopen binnen het gebied.
Zoals bij veel rampen, werden de huisdieren achtergelaten. Zo ook de honden van Tsjernobyl. Deze honden zijn erin geslaagd te overleven en hun afstammelingen wonen nu tussen de ruïnes van de getroffen steden. Onderzoekers bestuderen deze honden al jaren. Welk effect heeft radioactieve blootstelling op hun genen, hun evaluatie en vooral: wat kunnen we hiervan leren?
Verschillen in DNA
De onderzoekers bestudeerden een groep van ongeveer 300 wilde honden die vlakbij de kerncentrale rondzwerft. Vervolgens deden ze precies hetzelfde met een groep honden die zo’n 16 kilometer verderop woont. En vergeleken de resultaten. Hieruit kwamen opmerkelijke verschillen in hun DNA-opbouw naar voren.
Nu is het lastig om dit volledig toe te rekenen aan de radioactieve bestraling. Immers, de groep honden die achtergelaten is, heeft zich met elkaar vermenigvuldigd. Ook dat heeft logischerwijs de nodige impact op hun DNA gehad. Wat zeker ook een grote rol speelt is dat men al jaren het effect van bestraling onderzoekt op verschillende dieren, zoals vogels, knaagdieren en kikkers. Ook bij deze dieren treedt er een verandering in DNA op. Groene kikkers werden bijvoorbeeld zwart van kleur in de vervreemdingszone rondom de kerncentrale. Onderzoekers schreven dit toe aan een verandering in pigment, waardoor de bestraling kon worden geneutraliseerd.
Meer onderzoek in Tsjernobyl
Dit onderzoek op de honden van Tsjernobyl ondersteunt dus de eerdere bevindingen en is een eerste stap in verder onderzoek naar dit verschijnsel. Laten we vooral ook stilstaan bij het herstelvermogen van de natuur. Hoe het zich aanpast en evolueert. Daarnaast is het zo belangrijk om meer te leren over groene energiebronnen. Voor een groenere en duurzame toekomst voor iedereen; natuur, dier en mens. Laat dat de belangrijkste les zijn in dit verhaal.
Shocked me even as believer in nuclear
—Chernobyl was a certifiable disaster. BUT what is not true is that it is hostile and uninhabitable by life.
A disgusting city has become a thriving forest with the return of wildlife
Sir David Attenborough…pic.twitter.com/9ZYJNeu56w
— Josh Wolfe (@wolfejosh) October 13, 2019
Bron:
- One Green Planet
- Lees ook:
©AnimalsToday.nl Mariska van Geelen
