Uitgemergelde en doodzieke dieren zijn helaas zijn geen uitzondering in de Surabaya Zoo in Indonesië. Overvolle, ongezonde hokken, verkeerd en te weinig voedsel en inteelt: dit is de nachtmerrie waarin tijgers, leeuwen, giraffen, pelikanen en vele andere dieren leven.
Pure ellende
Het houden van dieren brengt een zware verplichting met zich mee, namelijk om zo goed mogelijk voor deze dieren te zorgen. Dit is in Surabaya Zoo sinds de opening in 1916, door Nederlanders, niet gelukt. De verblijven en kooien in de dierentuin zijn in een eeuw tijd niet veranderd en dan ook uitermate gedateerd. Ze zijn klein en tochtig en zeer ongeschikt om welk dier dan ook in te huisvesten. Het is daarom niet zo vreemd dat dieren overlijden aan ziektes als hepatitis, nierfalen en longziektes. In 2009 stierven hier maar liefst 400 dieren. Medewerkers zijn niet of slecht opgeleid en hebben geen idee hoe ze de dieren het beste kunnen verzorgen.
Het schandaal van Surabaya Zoo
Dierentuinen houden in hun fokbeleid gewoonlijk rekening met de beschikbare ruimte. In Surabaya Zoo is hiervan geen sprake. Er is al onvoldoende geld om de dieren goed te verzorgen en te voeden, voor dure anticonceptiemiddelen is helemaal geen budget. Ook gaan er hardnekkige geruchten dat sommige medewerkers betrokken zijn bij illegale dierenhandel. Dieren zijn er erbarmelijk aan toe. Zo is een witte tijger bedekt met wonden. Ze wordt bijna nooit uit haar kooi gelaten, waardoor ze een slechte rug heeft. Ze kan amper nog overeind komen, laat staan lopen. Volgens curator Sri Pentawati heeft de dierentuin te veel tijgers, daarom kunnen de dieren niet voldoende beweging krijgen. Sumatraanse tijger Melani lijdt aan een ernstige spijsverteringskwaal, mede door het eten van vervuilde kip, waardoor ze enorm is afgevallen. Onlangs overleed een andere Sumatraanse tijger aan dezelfde ziekte. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van het schrijnende dierenleed.
Slecht beheer
Ian Singleton is een voormalig dierentuinmedewerker. Hij beheert nu een beschermingsprogramma voor orang-oetans op Sumatra. Volgens hem is de situatie in Surabaya zeer tragisch, maar niet verrassend, omdat Indonesische dierentuinen over het algemeen vreselijk slecht worden beheerd.
Gevoerd met plastic
Onvoorstelbaar genoeg trekt de dierentuin nog bezoekers. Sommige mensen komen wekelijks, want de entreeprijs is laag. Voor hen is een dagje uit het belangrijkste; de aanwezige dieren en hoe zij eraan toe zijn is bijzaak. Mensen nemen eten mee en picknicken in de dierentuin. Restjes worden naar de dieren gegooid, vaak nog met het plastic erom. Ook smijten bezoekers hun afval overal neer. Toen vorig jaar de dertigjarige giraf Kliwon overleed, bleek het dier 20 kilo plastic in zijn maag te hebben.
Minimale verbetering
Sinds kort is er een kleine omslag te bespeuren. De overheid veranderde twee jaar geleden het management en de dierentuin wordt stukje bij beetje opgeknapt. Maar voor veel dieren is dit te weinig en te laat.
Kijk hier het item over de dierentuin van de NOS terug.
Bron ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
3 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
De dierentuinen mogen hier ook wel gesloten worden.
Het gaat om geld verdienen ten koste van dieren en dat geeft altijd leed.
Wat ik helemaal walgelijk vind is dat mensen daar rondlopen en maar roepen hoe schattig al die diertjes zijn en dan even tussendoor een hamburger eten, net of dat geen schattig diertje was.
Wat erg voor die dieren! Je zult het daar als mens die wél oog heeft voor dierenwelzijn maar moeten aanzien, verschrikkelijk. Hopelijk zet de verbetering zich door. Nog mooier zou het zijn wanneer (mag ik dit wel zeggen?) dierentuinen tot een minumum beperkt zouden worden. En de dierentuinen die er dan zouden zijn, zouden een maximaal leefcomfort moeten kunnen garanderen. Ik was een paar jaar geleden in een bekende Nederlandse dierentuin en doorzag welk leed ook de dieren hier ondergaan. De gestresste ijsbeer die alleen maar heen en weer liep in zijn -in mijn ogen en naar natuurlijke maatstaven- véél te kleine verblijf. en zo waren er nog veel meer verveelde, gefrustreerde dieren te bewonderen. Is dat ook niet erg?
Misschien moeten de wilde dieren niet alleen de tent maar ook de tuin uit.
Helemaal mee eens!