Giftige middelen die gebruikt worden bij goudwinning komen terecht in het drinkwater en voedsel van bedreigde diersoorten in het Guyanaschild, Zuid-Amerika. De keerzijde van de glans van goud zijn neurologische stoornissen en geboorteafwijkingen bij dieren, die stroomafwaarts leven in het Amazonegebied.
Het Guyanaschild is onderdeel van het Amazoneregenwoud en dient als vluchtgebied voor vele bedreigde diersoorten. De laatste jaren neemt de goudwinning in dit gebied toe met ernstige gevolgen voor de biodiversiteit. Deze schade moet worden hersteld, voor zover dat nog mogelijk is.
Kwik en cyanide
Voor het winnen van goud worden grote hoeveelheden kwik en cyanide gebruikt, waardoor er ongeveer 250 keer zoveel kwik in de grond terechtkomt dan er van nature voorkomt. Deze giftige stoffen komen niet alleen in de grond terecht waar mijnbouw plaatsvindt, maar verspreiden zich ook over omliggende bossen en in rivieren. Doordat deze stoffen terechtkomen in de grond en in het water, belanden ze in de voedselketen van dieren. Als gevolg hiervan krijgen die neurologische aandoeningen of worden ze geboren met afwijkingen.
Stikstoftekort
Uit een nieuw onderzoek blijkt dat zelfs vijf jaar nadat er mijnbouw plaatsvond, nog weinig tot geen teken van bosherstel is gevonden. Alhoewel kwik en cyanide zeer schadelijk zijn voor de grond en biodiversiteit, is de uitputting van de voedingsstoffen in de grond door graafwerkzaamheden bovenal het probleem bij bosherstel. In de grond blijft te weinig stikstof achter om zichzelf te herstellen.
Langdurige schade door goudwinning
In tegenstelling tot eerdere onderzoeken die via satellietbeelden zijn uitgevoerd, is dit onderzoek ter plekke gedaan met grondmonsters en metingen van de bovengrondse biomassa om chemische veranderingen en bosherstel te bepalen in voormalige goudmijngebieden. Deze methode geeft nauwkeurigere resultaten dan andere methodes. Dr. Michelle Kalamandeen, onderzoeker van de Universiteit van Cambridge, die het onderzoek leidde:
“Deze studie toont aan dat tropische bossen sterk worden beïnvloed door mijnbouwactiviteiten en dat ze zeer weinig capaciteit hebben om zichzelf te herstellen na mijnbouw.”
Het onderzoek laat zien dat de gevolgen van mijnen grotere schade toebrengt aan de biodiversiteit dan activiteiten zoals ontbossing en landbouw en bovendien een langdurig schadelijk effect heeft. In onderstaande video wordt geïnventariseerd hoe groot de schade door goudwinning in het Amazonegebied is:
.
.
Belang van herstelbeheer
Jaarlijks bestaat er een verlies van meer dan twee miljoen ton koolstof door mijnbouwactiviteiten, daarbij komt nog het verlies van de boskoolstof door ontbossing voor andere activiteiten, waarvan vele illegaal worden uitgevoerd. Deze grootschalige ontbossing is van grote invloed op het klimaat en de biodiversiteit. Een actief beheer met een controle op de naleving van lokale en internationale wetten is daarom noodzakelijk voor een goed herstel.
Een positieve bevinding uit het onderzoek is dat de overbelaste grond waarbij tijdens de goudwinning de bovengrond werd bewerkt met mest, een vergelijkbaar herstelpercentage had als andere tropische bossen in Centraal- en Zuid-Amerika die verlaten waren na het gebruik voor landbouw en veeteelt. Gavin Agard, commissaris van de Guyana Forestry Commission (GFC):
“De bevindingen en aanbevelingen van deze studie zullen een aanzienlijke impact hebben op beleids- en beheerstrategieën voor bosherstel en herstel in ontgonnen gebieden, wat een hoofddoelstelling is voor Guyana onder de Overeenkomst van Parijs van de UNFCCC.”
Onderstaande video uit 2013 geeft aan dat de goudwinning een giftige erfenis achterlaat, met Peru als voorbeeld:
.
.
Bronnen
©AnimalsToday.nl Jennie Cools
