Schapen op de Maasdijk bij Bokhoven krijgen binnen vijf dagen drie aanvallen voor de kiezen. 3 keer een zogenoemde surplus killing: 9, 20 en 11 dieren gedood. Diederik van Liere denkt mee in oplossingen.
99% kans dat het een wolf was. DNA-onderzoek moet het gaan bevestigen. Het is bekend, dat een wolf een schaapskudde herhaaldelijk kan bezoeken. Ik heb bijvoorbeeld meegedaan aan een wetenschappelijke publicatie die laat zien dat, ondanks het gebruik van schrikdraadhekjes, het jaarlijks aantal aanvallen bij een schapenboer gemiddeld van 1 naar 4 kan stijgen.
Hekjes kunnen averechts werken
De boer vertrekt dus terecht met zijn schapen van de Maasdijk, En wat gaat er nu gebeuren om het leed van de schapen te voorkomen? Of de wolf iets af te leren? Hekjes, hekjes en hekjes! Iedere keer het monomane antwoord. De provincie Brabant gaat schrikdraadhekjes aan angstige boeren verstrekken.
Die maatregel moet de gemoederen sussen, maar blijkbaar moeten we eerst door een diep dal met vele schapenslachtoffers, voordat er gedacht wordt aan additionele andere methoden. Want als een wolf binnenkomt, dan werken de hekjes averechts: de schapen kunnen wel wegrennen, maar geen kant op. En dan wordt het een balzaal voor de wolf. Lekker erachteraan rennen en hap! Lekker erachteraan rennen en hap! .. enzovoorts; net als een hond die dertig keer achter een stok aan rent.
Wat we zien van de wolf is normaal “honden”gedrag. Als een wolf gemotiveerd is en eerder zoveel lol met schapen heeft ervaren (even cynisch gezegd), wat boeit zo’n hekje dan? Schapenboeren uit bovengenoemd onderzoek hebben gezien dat ze makkelijk over 1,40 m hekken kunnen springen. Oké, een eventuele schok zou pijn kunnen doen, maar dat verandert de eerdere ervaring met de “lollige” schapen niet. Dus gaat een gemotiveerde en ervaren wolf op zoek naar een opening, springt over het hek heen, of gaat op zoek naar naburige schapen. Net als uit het onderzoek blijkt, veranderen de hekjes zijn leerervaring niet. Sterker nog, ze kunnen averechts werken, juist omdat hekjes inhouden dat de schapen geen kant op kunnen. Ik heb eerder al een aantal oplossingsrichtingen gegeven en die zijn bij Animals Today gepubliceerd.
Honden
Daarnaast is er de aloude methode van kuddebewakingshonden. Die is juist voor het voorkomen van surplus killing effectief, omdat goed gefokte honden (je hebt er meerdere nodig) zich dreigend naar de wolf voor de kudde plaatsten. Belangrijk is dat de kudde dan als een kluwen bij elkaar blijft. Geen wegrennende schapen, geen prikkel voor massadoding. Maar die honden zijn duur en kunnen niet overal ingezet worden. Daarom is het belangrijk dat de schapenhouders gemotiveerd en ondersteund worden om nieuwe methodes te bedenken en uit te proberen om surplus killing te voorkomen. De wolf is “here to stay”. Dus werk aan de winkel.
Diederik van Liere – Institute for Coexistence with Wildlife.
