Prairiehonden beschikken waarschijnlijk over de meest uitgebreide woordenschat van alle dieren. Ze kunnen zelfs taalkundig onderscheid maken tussen een klein mens in een blauw shirt en een lang mens in een geel shirt. Waar praten deze hondjes zoal over?
Prairiehonden in grote kolonies roepen naar elkaar om elkaar te waarschuwen voor gevaar. Omdat er zoveel verschillende soorten bedreigingen voor ze zijn, profiteren ze ervan als ze hun boodschap specifiek kunnen maken. En dat is ze gelukt. Prairiehonden hebben een uitgebreide woordenschat om anderen te attenderen op het precieze risico dat ze lopen.
Een hoop praatjes
Professor Con Slobodchikov zat in de velden te luisteren naar het geklets van de prairiehonden. De hondjes maken er hun dagelijkse bezigheid van om paniek te zaaien bij zo’n beetje alles wat hun kolonie nadert. Nadat de professor de tonen van elk van hun kreten had afgescheiden, concludeerde hij dat de gesprekken duidelijk verschillend waren. Ze hadden verschillende roepen voor alle dingen die al duizenden jaren op prairiehonden jagen, zoals mensen, coyotes, haviken en honden. Toen hij de gesprekken terugspeelde voor de honden, sloegen ze op de vlucht zoals voor elk van deze specifieke dieren gebruikelijk was. En dat hoewel de dieren zelf niet aanwezig waren. De prairiehonden geven dus duidelijk gedetailleerde informatie mee met hun gekwebbel.
Mensentaal
Ook als het om mensen gaat hebben deze dieren veel verschillende gesprekken. En dus kregen de laboranten van Slobodchikov dezelfde fundamentele outfits, met shirts in de kleuren blauw, geel, groen en grijs (prairiehonden kunnen de kleur rood niet zien). De laboranten mochten door het dorp van de prairiehonden dwalen wanneer ze maar wilden. Onmiddellijk kwamen de honden met verschillende roepen, die de verschillenden kleuren van de overhemden aangaven en de verschillende afmetingen, breedte en hoogte van de mensen beschreven.
Dus wanneer één van hen begon te gillen, kon dit vertaald worden met iets dergelijks als: “Pas op iedereen! Hier komt dat grote magere mens in het geel weer. We waren net gras aan het eten en je weet dat hij daarop trapt!” Eigenlijk is de aanduiding ‘hij’ geen onderdeel van de woordenschat. De taal van prairiehonden maakt geen taalkundig onderscheid tussen mannen en vrouwen.
Hoogvliegers
Prairiehonden hebben ook verschillende schreeuwen voor tenminste twee verschillende abstracte vormen die boven hen vliegen. De onderzoekers stelden dozen op aan weerszijden van het prairiehondendorp en spanden lijnen tussen de dozen. Op de lijnen regen ze cirkels, vierkanten en driehoeken. De prairiehonden kunnen onderscheid maken tussen driehoeken en andere dingen, maar niet tussen het vierkant en de cirkel. Onderzoekers geloven dat driehoeken, in de taal van de prairiehond vertaald wordt als ‘Havik!’ en dat vierkant of cirkel wordt vertaald als ‘Dat ding!’.
Geavanceerde gesprekken
Prairiehonden uit verschillende landen hebben zelfs verschillende dialecten en accenten. Ook al weten ze een aantal vormen niet in detail te benoemen, prairiehonden hebben één van de meest geavanceerde systemen van de dierenwereld als het gaat om aanduiden.
Hieronder een video over het onderzoek van Slobodchikov
Bron ©PiepVandaag.nl Isabelle Oostendorp
