Dassen doden om de verspreiding van besmettelijke rundertuberculose (tbc) tegen te gaan is in het Verenigd Koninkrijk steeds verder uitgegroeid en inmiddels worden er jaarlijks duizenden dassen op wrede manieren om het leven gebracht. Maar uit een onderzoek blijkt dat er nauwelijks sprake is van een daling van de ziekte. En omdat alle pijlen gericht zijn op de ‘badger cull‘ wordt vergeten dat het merendeel van de besmettingen komt door onderlinge besmetting van vee en onvoorzichtigheid, zuinigheid en nalatigheid van boeren, zo luidt de kritiek.
Het Britse Ministerie van Milieu, Voedsel en Plattelandszaken (DEFRA) onder leiding van minister Michael Gove heeft het effect van de ‘badger cull’ onderzocht en daar is een verwachting voor de toekomst uitgerold. Uit het onderzoek blijkt dat het massaal doden van dassen slechts een minimaal effect heeft op het terugdringen van tbc bij runderen. In de toekomst zouden jaarlijks tienduizenden dassen gedood moeten worden om de ziekte met naar schatting hooguit zo’n 7 procent terug te dringen.
Leugens
Ondertussen beweert de conservatieve regering van premier May dat het doden van dassen een zeer goede methode is, met een succes van 51 tot maar liefst 100 procent, terwijl in het verleden percentages van maximaal 15 procent genoemd werden. Hiertegen is een groep dierenartsen in het geweer gekomen die de regering beschuldigt van keiharde leugens. En ook Sir Charles Godfray, hoogleraar zoölogie aan de universiteit van Oxford, is van mening dat dassendoding niet de oplossing biedt die de regering May voorhoudt:
“Als ik moet kiezen uit wat zorgt voor de meeste verspreiding van tbc dan is dat vee-naar-vee-besmetting, niet das-naar-vee. We realiseren ons dat dieren in het wild een rol spelen bij deze ziekte, maar het is verkeerd om de schuld te geven aan wilde dieren en dit als een excuus te gebruiken om geen harde beslissingen te nemen in de vee-industrie, wat de industrie geld gaat kosten.”
Nalatigheid
Uit het onderzoek is gebleken dat in sommige regio’s sinds de dassendoding iets minder runder-tbc voorkomt, maar op andere plekken geen wezenlijk verschil te zien is. Tegenstanders van de badger cull zeggen dat de regering May selectief is in het uitleggen van de cijfers en alleen datgene noemt wat past bij het beleid, of zo vaag is dat niemand er wijs uit wordt.
Ook is het verwijt dat er zo gefocust is op het afslachten van dassen dat er geen extra maatregelen zijn genomen om strenger toe te zien op bedrijfshygiëne en nalatigheid uit zuinigheid, zoals het niet melden van een verdenking van tbc uit angst voor onderzoekskosten of dreigend faillissement. Zelfs het uitrijden van mest kan de ziekte al verspreiden, net als het gesleep met dieren middels veetransporten, maar het zijn nog steeds de dassen die overal de schuld van krijgen.
Badger cull duur
Wanneer de kosten tegen de baten worden afgewogen is er ook alle reden om te stoppen met het doden van dassen en te kiezen voor een naar verwachting veel succesvoller beleid: inenting. De badger cull kost jaarlijks tientallen miljoenen pond en dat geld kan beter besteed worden aan het voorkomen van uitbraken door het inenten van dassen tegen tbc en wellicht ook het vee.
Tegenstanders zeggen dat dit onwenselijk is omdat de dieren hierdoor niet ziek worden maar wel drager kunnen zijn. Dit gaat echter op voor ieder levend wezen, van mens tot muis naar vlieg. Zelfs een argeloze wandelaar kan de ziekte verspreiden van weiland naar weiland, dus het wordt tijd dat de bestrijding van rundertuberculose in het VK zich richt op de kern van het probleem en stopt met het aanwijzen van wilde dieren als enige zondebok.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Bart van Riel
