Winnie is nu 16 weken oud. Een enorme jongen om te zien. Zijn drie staartveren zijn weer een stukje langer geworden en eindigen in een krul. Het gaat nog goed met hem, alleen drinkt hij wel enorm veel. De meeste vleeskuikens die van een wagen afgevallen zijn en opgevangen worden door mensen sterven op deze leeftijd. Doordat hun hart het begeeft. Ik houd mijn hart vast: ik wil Winnie nog lang niet missen. Hij is een veel te lief aanwezig individu voor mij geworden. Hij hoort er zo bij.
Op 4 mei om 5 minuten voor 8 in de avond roep ik Winnie. Hij komt aanhuppelen en als hij aangekomen is bij de tuindeur til ik hem op en draag hem naar binnen naar zijn bench in mijn huiskamer. Samen kijken we naar de dodenherdenking op televisie. Ik hoor onze minister president Mark Rutte mooie woorden zeggen. Hij heeft het over de hel die mensen hadden gezien. Dat we dat nooit mogen vergeten. Ik kijk naar Winnie en denk: ‘En al die 500 miljoen kuikens dan die in ons eigen land niet minder in een hel leven, warempel onder goedkeuring van diezelfde minister-president? Wordt dan zomaar vergeten hoe onze omgang met dieren alles te maken heeft met de manier waarop we met onze eigen soortgenoten omgaan?’
De beschaving van een samenleving valt af te meten aan de wijze waarop ze omgaat met dieren, aldus Mahamati Gandhi. Volgens Gandhi begint respect in een samenleving met het respectvol en humaan omgaan met dieren. Als je mededogen hebt voor de meest kwetsbaren op de wereld is de kans dat je ook mededogen hebt voor de medemens groter. Daarmee neemt de kans op een geweldloze samenleving toe.
Afgevoerd
Het is een vreemd fenomeen en onbegrijpelijk dat juist na de Tweede Wereldoorlog in Nederland de bio-industrie is ontstaan doordat men dieren met duizenden op elkaar gepakt ging opsluiten in kooien en stallen zonder dat zij nog de mogelijkheid hadden om zich natuurlijk te kunnen uiten. In omstandigheden die onwillekeurig doen denken aan de concentratiekampen in de Tweede Wereld oorlog. ‘Mensen werden als vee afgevoerd’. Voor mensen is dat erg, maar voor andere diersoorten vinden de meeste mensen dat opeens niet erg.
Op zondag 3 mei keek ik naar een programma waar een man vertelde over zijn opgravingen als archeoloog bij het vernietigingskamp Sobibor in Polen. De massale vernietiging van 200.000 mensen riep bij hem associaties op met de slachtpartijen in een abattoir. Maar waarom vinden zoveel mensen een abattoir voor dieren wel normaal? Alsof dieren niet net zoveel kunnen lijden en doodsangst kennen. De bekende Russische schrijver Tolstoj zag net als Gandhi ook het verband tussen de wijze waarop mensen met dieren omgaan en het geweld dat mensen elkaar aandoen. ’Zolang er slachthuizen zijn, zullen er ook slagvelden zijn’ is een beroemde uitspraak van Tolstoj.
500 miljoen
Winnie en ik ‘vieren’ iedere dag een beetje dodenherdenking. Omdat het maar door gaat: het slecht behandelen en slachten van dieren op grote schaal. Meer dan 500 miljoen vleeskuikens alleen al die onvoorstelbaar lijden. Stel je dat eens echt voor. Al die individuen die allemaal alleen een ellendig leven hebben gehad dat ook nog eens eindigt vol angst en pijn. Ook bij hen schuilt achter ieder van hen een eigen verhaal. Mensen hebben er helaas niets van geleerd.
Bevrijdingsmaal
En dan is het 5 mei, bevrijdingsdag. Maar niet voor Winnie’s familie en al die andere dieren. En ook niet voor mij, want verzet blijft nodig tegen zoveel onrecht. Desondanks vier ik met Winnie en de geredde legkippen toch een beetje hun bevrijding. Maar tegelijkertijd is het ook een verdrietige dag. Omdat het merendeel van hun familie nog gevangen zit en afschuwelijk zal eindigen. En dan zijn er op Bevrijdingsdag ook nog overal van die Bevrijdingsdag maaltijden om de bevrijding samen te vieren. Maaltijden met bijna overal dode dieren op het menu. Gesteund door de supermarkten die maar blijven stunten met vlees. Ik blijf daarom maar gezellig met Winnie en de andere geredde dieren in de tuin en vier hun bevrijding met wat gekookte rijst, spaghetti, mais en wat sla. Ik zie ze vredig genieten van hun bevrijdingsmaal. En daar word ik toch een beetje blij van. Het is mooi om hen zo vol plezier in vrijheid te zien.
Kijk mee hoe Winnie wel erg veel water drinkt:
Bekijk de video ‘Achter gesloten deuren’ van Ongehoord over het lot van 500 miljoen vleeskuikens die niet gered worden (trieste beelden):
Red een Legkip ©PiepVandaag.nl
1 Comment
Comments are closed.
Mooi dat je der één gered hebt al leeft het beestje niet lang daarvoor is het niet bestemd tis immers een mest kuiken die in korte tijd veel eten en drinken.als er geen mestkuikes waren krijg je een tekort aan vlees op de markt dus de vraag is groot het aanbod te weinig en te duur vandaar dus dat er mestkuikens zijn. Jullie zijn ook de oorzaak dat er vrije uitloop kippen zijn anders benoemd ziekte vangers een kip in de batterij is puur krijgt bijna geen ziekte ook geen ruimte een vrije uitloopkip tja die zitten als ze water drinken dus an de antibiotica anders leggen ze het loodje met al die ziektes dus een groen ei is een antibiotica ei dus echt niet gezond