Dafne Westerhof: Koehandel 

Onderstaande column schreef ik zeven jaar geleden voor de website van de actualiteitenrubriek Eenvandaag. Wat is er sindsdien veranderd? Ten eerste komen er inderdaad steeds minder koeien buiten. Aan de andere kant wordt er geëxperimenteerd met familiekuddes, waar de kalfjes zelf ook een deel van de moedermelk mogen drinken. Mooi initiatief en hoe zit het nu met de varkens?

Varkens mogen sinds 1 januari 2013 nog uitsluitend in groepen gehouden worden. En is er een nieuw type kraamstal waar de zeugen bij hun biggen kunnen liggen. De varkenshouders die daarop overstappen zijn nog op één hand te tellen (kost ontzettend veel geld), maar het is een begin. En pikant detail: Aan het nog steeds immens populaire ‘Boer zoekt Vrouw’ doet al sinds jaren geen varkensboer meer mee. Te confronterend? En last but not least: mijn lieve kalfje van weleer, Brutale Griet, is vorig jaar overleden van ouderdom. Haar levensvriendin Rosamunde raakte daardoor in een aangrijpend rouwproces. Maar daarover later meer.

Geschreven op 27 juni 2006:

Koehandel
Op 22 juni vond er een conferentie plaats over Cowmunity – grootschalige melkveehouderij in Nederland. We moeten immers nog over 20 jaar ons partijtje mee kunnen blazen in de internationale competitie! Op basis van vier ontwerpen werd er gediscussieerd over deze grootschalige melkveehouderij. In twee ontwerpen is er nog sprake van een beperkte weidegang. In de andere twee al helemaal niet meer…

Vlees- en melkmachines
Het is dus zover. De koe gaat net zo de klos worden als het varken. Het varken als vlees- en de koe als uitsluitend melkmachine. Voor de meesten mensen zijn de leefomstanidgheden van moderne varkens al heel lang een ‘vertrouwd’ beeld. Want wat een succes werd die Talpa-uitzending van Geer & Goor (Gerard Joling & Gordon) toen ze een paar dagen op een varkenshouderij moesten meehelpen.

Oudste beweging ter wereld
De heren kwamen niet meer bij toen ze een zeug – die kont aan kont met haar collega’s stond – kunstmatig moesten insemineren. Om de feestvreugde te verhogen bootsten ze ook nog de dekbewegingen van de beer na. Lachuh! Wel moest Gordon ook nog even huilen. Dat kwam omdat hij de stank niet meer verdragen kon. Hij wou naar huis en toen dat niet mocht, kwamen de traantjes.

Boer zoekt vrouw
En wat te zeggen over het immens populaire programma Boer Zoekt Vrouw? Daarin zie je een kandidate die hoopt dat zij door de varkensboer wordt uitverkoren. Ze staat midden in de varkensstal en vindt alles eng. Ja vind je het gek? De varkens vinden hun leven daar namelijk zelf ook heel erg eng. En hebben met hun gevoelige neuzen nog veel meer last van die ammoniakstank dan Gordon…

Het gekke is dat die vrouw – evenals ons vrolijke duo – zich geen seconde afvroeg in welke gruwel ze terecht gekomen was. Maar nog gekker is het dat het publiek dat kennelijk ook helemaal niet deed. Beide programma’s scoren like hell. Herhaling op herhaling. We lusten er wel pap van.

1 Koe per hectare
De koe staat nu hetzelfde lot te wachten. Een gedwongen binnenleven met giga aantallen tegelijk op stal. En maar melk leveren. En dan te weten dat hun natuurlijke groepsgrootte nooit groter is dan 30. Nooit meer naar buiten. Maar koeien zijn lopers en hebben dus ruimte nodig. Toen mijn opa nog boerde, gold de regel: 1 koe per hectare.

Brutale Griet en Rosamunde
In 1997 kocht ik twee kalfjes – Rosamunde & Brutale Griet – uit de melkveehouderij. Niet onthoornd en zonder oormerken, zo wilde ik ze hebben.

“Dat is dan 700 gulden” zei de boer. “Wat ga je er mee doen?” “Helemaal niks”, antwoordde ik. “Ze gaan een eigen leven lijden. Ik hoef er niks voor terug te hebben. Zelfs geen melk. En ze mogen blijven tot ze omvallen van ouderdom.”

Ik overhandigde hem het geld en stak de gele oorflappen in mijn zak. Zelden iemand zo verbaasd zien kijken!

©PiepVandaag.nl Dafne Westerhof, oprichter Het Beloofde Varkensland