Iedereen kent vast nog het levensverhaal van Winnie, het geredde vleeskuiken waar Sandra van Red een Legkip een liefdevol en prachtig dagboek over bijhield. Helaas werd Winnie niet ouder dan 19 weken; geveld door obesitas waar alle vleeskuikens op gefokt zijn, om na een maand al zo zwaar te zijn dat ze naar het slachthuis gaan om als kiloknaller te eindigen. Winnie is niet meer, maar graag stellen we je voor aan Daantje, wiens dagboek ditmaal gepubliceerd wordt door Hart voor Dieren en natuurlijk ook te lezen is op de website van Red een Legkip.
Daantje werd gered door Danielle, een vrijwilligster van Red een Legkip. Zij zag een vrachtwagen volgeladen met kratten waarin de vleeskuikens opgepropt zaten, als waren de dieren niet meer dan ‘dingen’. Het vullen van deze kratten gaat dermate ruw dat veel kuikens botbreuken of ander letsel oplopen. Ze vroeg aan de chauffeur of ze een paar kippen mocht hebben. Aanvankelijk was het antwoord ‘nee’, maar toen ze wees op een kapot krat stemde de chauffeur in. Meer dan één kip mocht niet, want dat zou opvallen omdat ze bij het slachthuis geteld werden. En zo kwam Daantje, vernoemd naar zijn redster Danielle, terecht bij Sandra.
Petitie
Net als bij ‘onze’ Winnie zal er over het wel een wee van Daantje een dagboek bijgehouden worden door Red een Legkip. Daarmee is Daantje de nieuwe ambassadeur van alle vleeskuikens, waarvan hun leven niet anders te omschrijven is dan een ware hel. Dat moet anders, en daarom roepen we namens Daantje op om de petitie te tekenen, die gestart werd vlak voor de dood van Winnie. De petitie ‘Winnie is het zat!’ eist dat er een einde komt aan de ellendige omstandigheden waaronder plofkippen moeten leven, om zo snel mogelijk vetgemest te zijn en te dienen als kiloknaller of goedkope snack in fastfood ketens.
Daantje is gered, maar honderdduizenden soortgenootjes zullen nooit weten wat een dierwaardig bestaan is. Teken de petitie van Winnie en Daantje als je dat nog niet gedaan hebt hier.
Kennismaken
Het dagboek van Daantje verschijnt dus op de websites van Red een Legkip en Hart voor Dieren, maar we willen jullie hier graag even laten kennismaken via de onderstaande video. Mede namens iedereen die dit leest wensen we Daantje en Sandra veel geluk samen. Hopelijk mag dit geluk langer duren dan dat Winnie het gekend heeft.
www.redeenlegkip.nl ©PiepVandaag.nl Bart van Riel
1 Comment
Comments are closed.
Ik blijf mij verbazen dat de opgejaagde en gruwelijke productie van wereldwijd per jaar vele miljarden plofkippen heel gewoon gevonden wordt en dat er geen strenge regels zijn die nageleefd moeten worden en die streng gecontroleerd worden. En ik begrijp ook nog altijd niet dat mensen dit schaamteloos kopen en op willen eten. Je eet dan namelijk ellende, intens verdriet, ziekte, marteling, verwondingen, pijn, stress, gevangenschap en onvoorstelbaar onrecht! Maar door het eten van veel kiloknallers is de geest en het lichaam van deze consumenten waarschijnlijk zo vervuild, verstoord en bedorven dat zij het alleen maar weer telkens opnieuw willen eten en enorm boos worden wanneer iemand dat wil veranderen. Het is een verslaving, net zoals bij sigaretten, alcohol of drugs.
Wat verdrietig dat dit nog altijd dag in dag uit de wrede en keiharde werkelijkheid is.