Nienke Endenburg, GZ-psycholoog verbonden aan de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht, vindt dat dierenartsen dierenmishandeling moeten herkennen en aangeven.
Dierenartsen zien veel mishandeling over het hoofd omdat ze bang zijn eigenaren vals te beschuldigen of niet weten hoe ermee om te gaan.
Endenburg heeft dan ook de cursus Forensische Diergeneeskunde opgezet voor dierenartsen in opleiding, zij zegt:
“Gemiddeld één keer per twee weken ziet een dierenarts een mishandeld dier. Dat hebben we onderzocht. Bekend is namelijk dat dierenmishandeling samenhangt met mishandeling van mensen. In zeventig procent van de gevallen is er dan ook sprake van dierenmishandeling. Maar dierenartsen melden ‘t maar heel weinig. Wij willen hen leren wat de signalen zijn.” [Spitsnieuws]
Volgens Endenburg moeten de alarmbellen bij een dierenarts gaan rinkelen zodra het verhaal van een diereneigenaar vreemd is:
“Mijn hond heeft een gebroken poot omdat hij van de bank viel klopt natuurlijk niet. De dierenarts hoeft het alleen te melden en het bewijsmateriaal te verzamelen.”
Of een eigenaar schuldig is aan mishandeling, is aan een rechter te bepalen.
Bron: Nieuws.nl ©PiepVandaag.nl
2 Comments
Comments are closed.
Met als gevolg dat de mishandelaar helemaal niet meer bij de dierenarts durft te komen.
Een persoon die dieren mishandeld zal niet zo snel naar een DA stappen om hulp. En al zeker niet meer als meldingsplicht komt. Vrees zelfs voor meer droppen of doden. Ben volledig akkoord met de reactie van Jan en, eerst beginnen de chip bij elk dier aan te brengen en te controleren. Een DA belasten met meldingsplicht zou automatisch ook meer tijd vragen en administratie .