2023 was een extreem jaar voor bosbranden in Canada. Alle Canadese branden samen stootten meer CO2 uit dan vrijwel alle grote vervuilers ter wereld, inclusief Rusland en Japan. Alleen China, India en de VS hadden nog meer uitstoot. Het totale verbrande gebied was meer dan zeven keer zo groot als het gemiddelde van de afgelopen 40 jaar.
Canadese bossen bestrijken een uitgestrekt gebied van bijna 362 miljoen hectare. Dat is 8,5 procent van al het bosgebied in de wereld. Deze bossen zijn normaal gesproken een belangrijke ‘koolstofput’, omdat ze fossiele koolstofdioxide (CO2) uit de atmosfeer opnemen. Maar bij grote bosbranden, die door klimaatverandering steeds vaker voorkomen, wordt juist enorm veel koolstof uitgestoten. Dit is erg zorgelijk.
Deze resultaten blijken uit een onderzoek dat onlangs is gepubliceerd in Nature. De onderzoekers maakten voor hun onderzoek gebruik van satellietwaarnemingen van koolstofmonoxide in de rookpluimen. Op basis van die waarnemingen schatten ze dat de branden 647 miljoen ton koolstof hebben uitgestoten. Dat is veel en veel meer dan de jaarlijkse gemiddelde uitstoot van 29 tot 121 miljoen ton in het afgelopen decennium.
Canadese droogte en hitte is mede oorzaak
2023 was het warmste en droogste jaar sinds 1980. De langdurige hitte en droogte hebben de Canadese bossen brandbaarder gemaakt. De meeste bosbranden ontstonden doordat bliksem insloeg op een kurkdroge bodem. Zodra in deze condities een brand eenmaal is ontstaan, is het heel moeilijk die weer onder controle te krijgen.
Klimaatmodellen voorspellen dat de temperaturen van 2023 langzaamaan de norm zullen worden, zelfs bij gematigde emissiescenario’s. Het is dus zeer waarschijnlijk dat er steeds vaker van dit soort extreme bosbrand-jaren volgen. Ook dit jaar zijn er opnieuw grootschalige branden ontstaan. Tot half augustus is al 5 miljoen hectare bos verbrand.
Lokale aanpak met wereldwijde gevolgen
Volgens de onderzoekers is het van belang dat er meer aandacht komt voor een strategische aanpak van bosbranden. Ze moeten beter bestreden worden. De huidige Canadese strategie is gebaseerd op incidentele risico situaties. Beslissingen over het al dan niet bestrijden van branden worden per individuele brand genomen, waarbij verschillende overwegingen worden afgewogen, zoals ook lokale economische kosten. Verschillende provincies en territoria stellen hierbij andere prioriteiten. Maar gezien de grote wereldwijde gevolgen van de bosbranden, zou het goed zijn als er meer inzicht – en inspraak – kwam in deze besluiten.
Bronnen:
- HLN.be
- Lees ook op AnimalsToday.nl
©AnimalsToday.nl Meia van der Zee
