Canada, buiten Azië de grootste importeur van haaienvinnen, heeft een wetsvoorstel aangenomen om de import en verkoop van haaienvinnen te verbieden. Hiermee is het land het eerste van de G20 dat deze belangrijke beslissing neemt.
Een familiebezoek van Toronto gemeenteraadslid Kristyn Wong-Tam in Hong Kong bleek voor haar een keerpunt te zijn. Toen ze tijdens een diner van haar oom te horen kreeg hoe haaienvinnen worden afgehakt om soep van te maken, verging haar de eetlust en besloot ze haar best te doen om de verkoop van haaienvinnen in haar thuisland Canada te stoppen. Nu, tien jaar en verschillende mislukte pogingen verder, is het zover: Canada is het eerste land van de G20 dat de import en verkoop van haaienvinnen gaat verbieden.
73 miljoen haaien per jaar
Haaienvinnen worden in Aziatische landen beschouwd als een delicatesse en bij speciale gelegenheden geserveerd. De manier waarop de vinnen verkregen worden is uitermate gruwelijk. Vinnen worden afgesneden van levende haaien, waarna de dieren terug worden gegooid in zee om een langzame dood te sterven. De Verenigde Naties schatten dat er jaarlijks zo’n 73 miljoen haaien op deze manier worden gedood.
Hoewel het ontvinnen van haaien in Canadese wateren sinds 1994 verboden is, importeert het land de vinnen nog steeds, voornamelijk uit China. In 2018 werd 148.000 kilogram haaienvin ingevoerd.
Een poging om eerder een verbod in te stellen op het importeren van haaienvinnen mislukte in 2012, omdat men vreesde dat mensen zich gediscrimineerd zouden voelen op basis van hun cultuur. Wong-Tam en haar collega gemeenteraadslid Glenn De Baeremaeker waren zeer verontwaardig over deze beslissing. De Baeremaeker gaf in 2012 aan:
“Er is geen redelijk denkend mens in de stad Toronto die het acceptabel zou vinden om een dier uit de oceaan te halen, zijn vin af te snijden en terug te gooien in de oceaan, waar het verdrinkt, doodbloedt of opgegeten wordt door andere dieren.”
Ook Kristyn Wong-Tam vond het discriminatie-argument ongegrond:
“Overheden hebben het recht bedrijven te reguleren, en wat zij verkopen.”
10 jaar geleden was de situatie heel anders, en werd Wong-Tam zelfs als een verrader beschouwd. Maar de publieke opinie verandert en tegenwoordig voelt zich ze zich gesteund door de jongere generatie Canadezen van Aziatische afkomst, die veelal tegen het eten van haaienvinnensoep zijn. Ook buiten Canada zijn er steeds meer leden van de Chinese gemeenschap die zich uitspreken tegen ontvinnen.
Strijder voor bescherming van haaien
De Canadese filmmaker Rob Stewart, onder meer bekend van de aanbevelenswaardige documentaire Sharkwater, was een groot haaienliefhebber en het beschermen van de dieren was zijn levenswerk. Hij streed jarenlang voor een beter begrip van deze roofdieren en een verbod op haaienvangst en ontvinnen. Hij overleed helaas in 2017 bij het maken van opnamen voor Sharkwater: Extinction.
Dreams do come true! Canada just passed #finfree legislation banning import & export of shark fins. Rob dreamed of not only a #finfree Canada, but a #finfree world. So we’re not stopping here. Please help us carry forward Rob’s legacy & continue the fight: https://t.co/9crJwMjzIw pic.twitter.com/Kgn1ArV9DD
— Sharkwater Extinction (@teamsharkwater) 19 juni 2019
Bronnen:
©Animals Today Angelique Lagarde