Bij ongerepte landschappen wordt al snel gedacht aan landen als Canada en Australië. Toch, als het gaat over ecologie en milieu, delft natuurschoon ook hier vaak het onderspit. Het wordt niet zo nauw genomen in deze landen, van mijnbouw en massale houtkap tot enorme industrieën en tonnen broeikasgassen.

zeereservaten australië
Great Barrier Reef in Australië

In Australië volgt de ene miskleun de ander op. Zo mogen sinds kort alle haaien die zich in de buurt van het strand wagen en groter zijn dan drie meter, zonder pardon afgemaakt worden.

Dumpen van zand en slib
Vóór het haaienconflict was er een discussie over het Great Barrier Reef. Dit enorme rif trekt ieder jaar duizenden toeristen en is Unesco-werelderfgoed. Toch heeft de Australische regering toestemming gegeven om miljoenen kubieke meters zand te dumpen. Het staatsbedrijf North Queensland moet namelijk uitbreiden en zo de enorme export van steenkool naar het buitenland verzekeren. Het teveel aan zand en slib komt terecht in het gebied van het rif.

Mijnbouw veiligstellen
Ook de Canadese regering doet haar best zoveel mogelijk natuur te schaden. In Alberta, de provincie met de vele bekende Nationale Parken, richt mijnbouw enorme schade aan de natuur aan. Toen in de Northwest Territories een nieuw natuurgebied bescherming moest krijgen, legde de overheid de grenzen zo vast dat mijnbedrijven gewoon hun gang konden gaan.

Nog steeds staan beide landen bekend om hun overweldigende natuur. Of het nu gaat om kangoeroes of beren, zij maken een onvergetelijke indruk op toeristen. Toch vreemd dat beide landen natuurbeheer zo met voeten treden. Mathias Bienstman, medewerker van de Bond Beter Leefmilieu (BBL):

“Het is vooral een politiek-economische kwestie. Zowel in Australië als in Canada zitten veel fossiele brandstoffen. In Australië heb je grote voorraden steenkool, in Canada zijn ze sinds enkele jaren begonnen met het ontginnen van teerzand. Erg vervuilende, maar zeer winstgevende praktijken. Nu fossiele brandstoffen zo schaars zijn, valt er heel veel  geld mee te verdienen”.

Bienstman vervolgt:

“Zowel in Canada als in Australië is een conservatieve, rechtse regering aan de macht. Meteen na hun aantreden zag je een verandering. Opeens stonden ecologie en milieu minder nadrukkelijk op de agenda. Beide regeringen profileren zich net met een antigroenbeleid”.

Rechts beleid
Het rechtse beleid van Canada en Australië doet ook de internationale klimaatonderhandelingen geen goed. Een paar jaar terug stapte het land uit het Kyotoprotocol en op de Klimaattop in Warschau lag Canada continu dwars. Ook Australië draagt zijn steentje bij: het land heeft zijn belofte tot CO2-reductie verder afgezwakt.

“Je merkt ook dat die conservatieve regeringen heel erg vatbaar zijn voor druk uit de fossiele brandstoflobby. De olie- of steenkoolmaatschappijen steunen rechtstreeks die politieke partijen. De fossiele brandstoflobby is overigens heel erg effectief. De vele hotels en toeristische diensten in Canada en Australië hebben er uiteraard baat bij dat de natuur bewaard blijft, maar zij slagen er helemaal niet in om hun belangen zo doeltreffend te verenigen. De oliebedrijven wél”.

Misschien komt het wel door de enorme natuurgebieden in beide landen. Wat maakt het uit? Een bos meer of minder? Wendel Trio van het Climate Action Network reageert hierop:

“Dat is toch niet het geval. Australiërs en Canadezen staan bekend om hun milieubesef. Zeker in Australië beseffen de inwoners maar al te goed wat de opwarming van de aarde kan aanrichten. Weerkundigen hebben daar zelfs voorgesteld om een nieuwe temperatuur toe te voegen aan de temperatuurskaarten, omdat de vorige kleuren de extreme hitte niet meer uitgelegd kregen”.

Uit onderzoek onder de Canadese bevolking blijkt dat ook zij natuur en milieu hoog hebben staan. Acht op de tien ondervraagden geeft ecologische bescherming voorrang op economische groei. Zullen de Canadezen en de Australiërs hun regering hiervoor ter verantwoording roepen?

“Dat is moelijk te zeggen. Waarom stemmen mensen voor een partij? Zeker tijdens een economische crisis kan een argument als werkgelegenheid zwaar doorwegen”, aldus Trio.

Eén tip kan wel worden gegeven: wie nog wil genieten van de prachtige natuur, moet maar niet meer al te lang wachten.

Bron: De Morgen ©PiepVandaag.nl Walter Eijndhoven