De Britse Hogerhuis buigt zich over de ‘Animal Welfare (Sentience) Bill’. Met deze wet wordt er een nieuw comité (Animal Sentience Committee) opgericht die het effect van overheidsbeleid toetst aan het welzijn van dieren. Ook wordt in de wet vastgelegd dat dieren wezens met gevoel zijn. Een groepje parlementariërs vindt dat niet alleen gewervelde dieren, maar ook ongewervelden zoals kreeften en octopussen moeten worden beschouwd als wezens met gevoel.

octopussen
Britse parlementsleden: bescherm kreeften, octopussen en andere ongewervelden in nieuwe wet | Foto: Pixabay

Vissen en andere gewervelden moeten op grond van de wet die nu voorligt in het Britse Hogerhuis (vergelijkbaar met de Nederlandse Eerste Kamer) daar waar mogelijk beschermd worden tegen lijden. Het groepje parlementariërs is van mening dat sommige ongewervelden extreem intelligent zijn en daarom ook bescherming verdienen in de wet. Op basis van de nog aan te nemen wet moet in al het nieuwe overheidsbeleid rekening worden gehouden met het feit dat gewervelde dieren gevoel kunnen ervaren, waaronder pijn en vreugde. Het nog op te richten comité dat zal bestaan uit dierenexperts zal het beleid vervolgens toetsen.

Uit een door Conservative Animal Welfare Foundation (CAWF) opgesteld rapport blijkt dat jaarlijks 420 miljoen koppotigen, zoals bijvoorbeeld octopussen en schaaldieren door vissers aan land worden gebracht in het Verenigd Koninkrijk.

In het rapport van CAWF, dat wordt gesteund door de parlementsleden Sir David Amess en Sir Roger Gale, wordt beargumenteerd dat de ongewervelden worden gediscrimineerd onder de nieuwe wet, omdat hun “neurologische architectuur verschilt van de onze”.

De conclusie van het rapport luidt:

“Veelgehoorde argumenten tegen het gevoel van schaaldieren en koppotigen richten zich op verschillen tussen de anatomie van deze dieren en de menselijke anatomie (zoals het feit dat zij informatie buiten de hersenen verwerken). Deze antropocentrische visie slaagt er echter niet in weer te geven wat het voor een dier betekent om gevoel te hebben. Schaaldieren en koppotigen ervaren de wereld ongetwijfeld op heel andere manieren dan wij. Waar het echter om gaat, is of die ervaring een bewuste ervaring van plezier en pijn met zich meebrengt. Wij geloven dat er voldoende bewijs is om aan te tonen dat deze dieren wel degelijk plezier en pijn ervaren.”

In het rapport worden wetenschappelijke studies aangehaald waaruit blijkt dat de dieren weten hoe ze roofdieren moeten vermijden, en dat sommige van de intelligentere ongewervelde dieren opties kunnen afwegen en afwegingen kunnen maken tussen pijn en het vermijden van roofdieren, tussen pijn en een ongewenste omgeving, en tussen pijn en voeding.

kreeften
Kreeften op de markt | Foto: Lianne Raat

Lorraine Platt, oprichter van CAWF, zegt:

“Op een zeer kleine minderheid van wetenschappers na zijn alle wetenschappers het erover eens dat dit dieren zijn met gevoel die in staat zijn pijn te lijden. Het is heel belangrijk dat ze in de rekening voor diergevoeligheid worden gehouden. Waarom worden zij uitgesloten? Ik ben er zeker van dat de industrie bezorgd is omdat het licht werpt op hoe deze dieren worden gedood, opgeslagen, vervoerd. Dit geeft aan waarom ze in het wetsvoorstel moeten worden opgenomen. We hebben het hier over miljoenen dieren. Zij genieten bescherming in Noorwegen, Zweden en Oostenrijk, maar hier niet.”

Een woordvoerder van het ministerie van Milieu, Voedsel en Plattelandszaken verklaarde:

“Wij zijn er trots op dat wij een aantal van de hoogste dierenwelzijnsnormen ter wereld hebben en wij zetten ons volledig in om deze normen verder te versterken om ervoor te zorgen dat alle dieren onnodige pijn, angst of lijden wordt bespaard. Wij hebben reeds opdracht gegeven tot een onafhankelijke externe evaluatie van het beschikbare wetenschappelijke bewijsmateriaal over het gevoel van koppotigen, waartoe octopussen, inktvissen en pijlinktvissen behoren – en wij zullen de resultaten van deze evaluatie zorgvuldig bestuderen.”

In de Nederlandse Wet dieren staat opgenomen dat “de intrinsieke waarde van het dier wordt erkend”, daaronder wordt verstaan (artikel 1.3 lid 2 van de Wet Dieren):

Onder erkenning van de intrinsieke waarde als bedoeld in het eerste lid wordt verstaan erkenning van de eigenwaarde van dieren, zijnde wezens met gevoel. Bij het stellen van regels bij of krachtens deze wet, en het nemen van op die regels gebaseerde besluiten, wordt ten volle rekening gehouden met de gevolgen die deze regels of besluiten hebben voor deze intrinsieke waarde van het dier, onverminderd andere gerechtvaardigde belangen. Daarbij wordt er in elk geval in voorzien dat de inbreuk op de integriteit of het welzijn van dieren, verder dan redelijkerwijs noodzakelijk, wordt voorkomen en dat de zorg die de dieren redelijkerwijs behoeven is verzekerd.

En lid 3 van artikel 1.3 uit de Wet Dieren luidt als volgt:

Voor de toepassing van het tweede lid wordt tot de zorg die dieren redelijkerwijs behoeven in elk geval gerekend dat dieren zijn gevrijwaard van:
a. dorst, honger en onjuiste voeding;
b. fysiek en fysiologisch ongerief;
c. pijn, verwonding en ziektes;
d. angst en chronische stress;
e. beperking van hun natuurlijk gedrag;
voor zover zulks redelijkerwijs kan worden verlangd.

In het Besluit houders van Dieren waarin de huisvestings- en verzorgingsnormen staan opgenomen worden ongewervelden uitgezonderd van de categorieën dieren waarop deze normen van toepassing zijn.

Jumbo Foodmarkt
Met vastgebonden scharen liggen te wachten | Foto: publiek domein

Op markten in Nederland liggen levende kreeften en krabben op ijs om vervolgens door onervaren thuiskoks zonder verdoving te worden geslacht. Dit veroorzaakt stress, angst en pijn bij de kreeften en krabben. Ook de kreeften die veelal met hun scharen vastgebonden zitten in aquaria lijden enorm. Tel daar ook nog eens bij op dat ze naar alle waarschijnlijkheid vanaf het moment dat zij gevangen worden tot aan hun gruwelijke dood geen eten meer hebben gehad en dus honger hebben geleden. Er valt nog een wereld te winnen op het gebied van dierenwelzijnswetgeving.

 

Bron:

©AnimalsToday.nl Lianne Raat