Overwinning voor natuurorganisaties in de Amerikaanse staat Idaho! De natuurorganisaties kwamen in een rechtszaak op voor de grizzlyberen in Idaho. Deze week heeft de rechter een uitspraak gedaan die ervoor zal zorgen dat grizzlyberen beter beschermd zullen worden.
Grizzlyberen raakten de afgelopen jaren steeds vaker verstrikt in dodelijke wolvenvallen. Op zowel publieke als privégrond plaatsen jagers in Idaho vallen om wolven te vangen, nu Idaho als doel heeft om 90 procent van de grijze wolvenpopulatie te elimineren. De jagers zijn de afgelopen jaren steeds bedrijviger in het plaatsen van vallen geworden, waardoor ook steeds vaker grizzlyberen in de vallen kwamen vast te zitten. Grizzlyberen zijn echter – in tegenstelling tot de grijze wolf – een bedreigde diersoort. Om de grizzlyberenpopulatie beter te beschermen, heeft de rechter uitgesproken dat de wolvenvallen jaarlijks enkel geplaatst mogen worden tussen december en februari. In deze periode verkeren grizzlyberen redelijkerwijs in hun winterslaap en is het risico lager dat zij in een val vast komen te zitten.
Idaho
De rechtszaak in Idaho werd in 2021 door dertien natuurbehoudorganisaties aangespannen om zo betere bescherming voor grizzlyberen te realiseren. De wolvenvallen, die in Idaho legaal zijn, zorgden ervoor dat ook grizzlyberen slachtoffer werden van deze vangpraktijken. Beren komen namelijk af op de geur van vlees en wanneer een wolf gevangen is, weten de beren ook hun weg naar de val te vinden.
Grizzlyberen vallen echter onder de dierenlijst die beschermd worden door de Endangered Species Act (ESA). Het doel van de ESA is om bedreigde (dier)soorten en de ecosystemen waarvan ze afhankelijk zijn te beschermen en herstellen. De rechter oordeelde dat er inderdaad voldoende bewijs voorhanden is dat grizzlyberen regelmatig vast komen te zitten in de wolvenvallen. Vanwege de doelstellingen van de ESA kwam de rechter dan ook tot de conclusie dat de wolvenvallen niet legaal zijn wanneer dit leidt tot pijn en letsel bij bedreigde dieren.
Tevredenheid over uitspraak
Alle natuurbehoudorganisaties geven aan erg tevreden te zijn met de uitspraak. Suzanne Asha Stone, directeur van het in Idaho gevestigde International Wildlife Coexistence Network, zegt het volgende over het oordeel van de rechter:
“De uitspraak van vandaag is goed voor de grizzlyberen in deze belangrijke gebieden.”
“De bescherming van de Endangered Species Act heeft geholpen om grizzlyberen terug te brengen naar hun historische landschappen, waar ze eeuwenlang hebben gefloreerd. De uitspraak van vandaag erkent de noodzaak voor mensen om actief samen te leven met deze diersoorten en hun natuurlijke leefomgeving.”
Ook voordeel voor wolven
Het positieve van de uitspraak is dat dus naast de beren ook de wolven het grootste deel van het jaar niet bang hoeven te zijn dat zij in een val terechtkomen. Natuurlijk was het nóg mooier voor de dieren geweest als er een algeheel verbod op de wolvenvallen zou worden uitgesproken. Dit is ook waar de natuurorganisaties in de rechtszaak op hoopten. De rechtbank gaf aan hier een voorstander te zijn, maar wacht hiermee totdat de staat Idaho een federale vergunning heeft gekregen om incidenteel dieren te vangen. Idaho wil namelijk de mogelijkheid behouden om wilde dieren te vangen.
De staat Idaho lijkt niet blij te zijn met de uitspraak. Zij meent dat de grizzlyberen helemaal geen bedreigd diersoort (meer) zijn, nu er 200 grizzlyberen in de regio leven. Dit getal zou moeten getuigen van een gezonde populatie. Lokale politici proberen dan ook te realiseren dat de grizzlybeer van de ESA-lijst wordt afgehaald. De rechter vond deze argumenten weinig overtuigend; zolang de grizzlybeer op de lijst van bedreigde diersoorten staat, heeft het dier recht op bescherming.
Bij deze rechtszaak komt duidelijk naar voren hoe belangrijk de lijst met bedreigde diersoorten maar is. Staat een diersoort op de lijst, dan kan en moet een rechter rekening houden met de belangen van de diersoort. Staat een diersoort echter niet op de lijst, dan is er nul plaats in de rechtszaal om stil te staan bij de belangen van dat soort.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Femke Oosterbaan Martinius
