Melkkoeien en Vechthonden. Ze hebben toch niks met elkaar gemeen zou je zeggen? Toch is er een overeenkomst: ze hebben namelijk beiden een naam gekregen die helemaal niet strookt met de realiteit.
De Koe
Eerst maar even de melkkoe. We weten het waarschijnlijk allemaal wel, maar de meesten van ons staan er in de dagelijkse praktijk niet zo bij stil. Want de benaming ‘melkkoe’ wekt de indruk dat het een diersoort is, die als natuurlijke afwijking het chronisch geven van melk heeft. Maar dat klopt natuurlijk helemaal niet, dat een koe zomaar melk geeft zonder dat daar verder iets voor nodig is. Toch is dat idee heel vanzelfsprekend geworden. We weten allemaal wel dat een zoogdier eerst zwanger moet worden voordat de melkproductie op gang komt. Net zoals onze moeders ook pas beginnen met het aanmaken van melk in de loop van de zwangerschap. Dat is bij een koe niet anders, het dier zal eerst drachtig moeten worden alvorens de productie van melk wordt gestart. Zorg je ervoor dat een melkkoe niet drachtig wordt, dan geeft ze dus ook nooit melk. Dat is de reden dat de benaming ‘melkkoe’ helemaal niet klopt. En voor mij een reden om geen melk te drinken, geef dat maar gewoon lekker aan het kalfje!
De Vechthond
Dan nu ‘de vechthond’. Dit is een wat lastigere, omdat het in de hondenwereld wel heel erg is ingebakken om naar de werkdriften van een ras te verwijzen. Helaas hebben de media deze hardnekkige gewoonte overgenomen. ‘De vechthond’ behoort hiermee blijkbaar tot een ras dat altijd wil vechten, zoals een melkkoe altijd melk zou geven. Maar net zo min als dat een gewone koe zomaar melk begint te geven, zal een vechthond zomaar gaan vechten. ‘De vechthond’ bestaat helemaal niet!
De Mens
Het is, zoals bij de koe, de mens die de hond deze eigenschap heeft toegedicht. Het idee dat de vechthond van nature agressief zou zijn en daarom als vechthond geschikt is, is onjuist. Het is zeker een soort die bij tegenslag zal doorzetten, gelijk de vele jachthonden uit de groep van de Terriërs. Maar doorzettingsvermogen is zeker niet hetzelfde als agressie! In werkelijkheid is het precies andersom: juist omdat de vechthond niet agressief is, wordt hij als vechthond gebruikt!
Oké, ik snap dat ik die laatste zin moet uitleggen. Ze zijn niet agressief maar ze vechten wel in de ‘pit’? Dat komt omdat ‘de vechthond’, zoals door de liefhebber van bijvoorbeeld de Amerikaanse Stafford zeker zal worden beaamd, juist zo lief is! Want wat gebeurt er nu werkelijk in de ‘pit’? Regelmatig zal er worden ingegrepen tijdens het gevecht, want dit geeft de kans om de weddenschappen bij te stellen en de inleg te verhogen. En precies dat is de reden dat er pitbulls worden gebruikt: ze zien er stoer uit, ze zijn net zoals alle dieren agressief te krijgen, maar ze zullen nooit om zich heen happen wanneer er tijdens een gevecht wordt ingegrepen.
Agressie versus Vriendelijkheid
Even los van ‘de vechthond’, ieder dier en ieder mens heeft het in zich om in bepaalde omstandigheden agressief te worden. Zet twee, van jongs af aan niet of bewust op de verkeerde manier gesocialiseerde Mechelse Herders in de pit, jut ze een beetje op en je hebt een heftig hondengevecht. Maar in de wereld van de hondengevechten zie je ze nooit met Mechelse Herders werken! Dat komt omdat ingrijpen tussen twee Mechelaars (of honden van een ander ras) een persoon van een heel ander kaliber vereist. De Mechelse herdershond kan namelijk met flitsende snelheid om zich heen happen! Maar de zogenaamde vechthond zal dit vanwege zijn vriendelijke inborst niet doen. De ‘vechthond’ is dus de dupe van zijn eigen vriendelijkheid en niet van zijn agressie!
Twee vechthonden uit elkaar halen is dus veel makkelijker en veiliger dan bij andere rassen. Je hebt alleen een breakstick nodig om de kaken open te doen. Die breakstick heb je niet nodig vanwege de zogenaamde speciale kaken van een ‘vechthond’, maar simpelweg omdat kaakkracht in het algemeen zo groot is. Als je als mens je kaken op elkaar zet, dan krijgt ook niemand die met de blote hand open. Dus bij een hond, ongeacht welk ras, is dat ook onmogelijk. Dat is niks bijzonders.
Een breakstick gebruiken bij rassen die om zich heen happen en je hebt een zekerheid om te worden gebeten!
Verder vertellen de cijfers en statistieken ook nog eens dat het allemaal wel meevalt met de incidenten en schade die door dit type honden veroorzaakt zou worden. Zo valt in de conclusie van een van de onderzoeken die hiernaar zijn gedaan het volgende te lezen:
“Er zijn geen aanwijzingen dat de verwondingen die worden toegebracht door pitbull terriërs ernstiger zijn dan letsels die worden veroorzaakt door andere rassen.” (Bron)
De cijfers van deze verschillende onderzoeken uit zowel het binnen- en buitenland zijn redelijk gelijk.
Angst voor bijten
In de hele discussie speelt er m.i. nog iets anders mee. Het is iets wat bijna niemand zich realiseert en waarover ik geen onderzoeken heb kunnen vinden: namelijk dat de angst om te worden gebeten diep is verankerd in ons DNA. Al die tijd op deze aardbol hebben we tijdens de jacht de schoppen en het krabben moeten incasseren van vluchtdieren. Maar het gevaar van roofdieren in die tijd was gebaseerd op het dodelijke bijten van deze diersoort. Deze oerangst verklaart misschien waarom er in de media meer aandacht is gekomen voor de ‘vechthond’ en dat er zelfs een website is opgericht om deze verboden te krijgen. Want het kunnen niet de harde cijfers zijn, op basis waarvan we in alle redelijkheid kunnen concluderen dat de ‘vechthond’ het veld zou moeten ruimen. Als we de cijfers van vluchtdier en roofdier naast elkaar leggen, dan blijkt dat jaarlijks bijna 10.000 mensen/kinderen verwondingen oplopen door een paard. Hiertegenover staan 7000 mensen/kinderen die vanwege verwondingen door een hondenbeet naar de spoedeisende hulp van een ziekenhuis moeten. Voor ‘slechts’ 230 mensen met een hondenbeet is opname noodzakelijk, tegenover 750 met letsel veroorzaakt door een paard (vaak hersenletsel). Kinderen zijn in beide statistieken oververtegenwoordigd.
Herken je vijand
Naast de angst om aangevallen worden hebben we als mens ook enorm de behoefte om onze vijand of gevaar te kunnen herkennen. Om die reden generaliseren we heel snel (zie ook mijn eerdere column over de Stafford). Als je door de stad loopt en je krijgt van 20 verschillende mannen met een geel petje een cadeaubon voor de eerstvolgende winkel, dan zijn mannen met gele petjes aardig. Maar als nummer 21 met een geel petje ipv een cadeaubon uitdeelt, ineens vol uithaalt met een vuistslag…. Wat verwacht je dan van nummer 22!? Precies die vuistslag. Het vriendelijke van de andere twintig weegt niet op tegenover het negatieve van de eenling en de positieve ervaring met mannen met gele petjes lijkt ineens verdwenen. Een enorm belangrijk natuurlijk systeem overigens, want het is echt niet handig als je als jong zebraatje weet te ontsnappen aan een leeuw, dat je dan denkt, ach die andere leeuwen zijn vast wel aardig… In de mensenwereld worstelen we bijvoorbeeld na aanslagen altijd weer met wat onze instincten ons vertellen, herken je vijand, en wat de realiteit ons vertelt… Die andere twintig…
Bijtincidenten voorkomen
Hoe graag we ook alles onder controle willen krijgen, ongelukken gebeuren nu eenmaal. Meisjes vallen van hun paard en mannen breken hun benen tijdens een botje voetbal. Maar we kunnen wel proberen om, binnen redelijkheid en vrijheid, ongevallen te voorkomen. Voor bijtincidenten geldt los van voorlichting, het aanpakken van het fokken. Een fokker, alle fokkers!, hebben een enorme verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de pup de juiste genenpoel bij zicht draagt en de juiste inprenting/socialisatie basis meekrijgt. Ik zou wel eens een onderzoek willen zien waarbij na incidenten er word geregistreerd hoe en waar de hond gefokt is. Ik denk zomaar dat die cijfers er meer op wijzen dat we bepaalde manieren van fokken (broodfokkerij o.a.) moeten verbieden i.p.v. dat we rassen willen verbieden.
De termen ‘vechthond’ en ‘melkkoe’ zijn door mensen toegedicht aan de diersoort, maar in werkelijk bestaan beide dus helemaal niet!
©PiepVandaag.nl Bert van Straten, Pack Leader
23 Comments
Comments are closed.
Prachtig, eens een ander geluid te horen. Ik heb sinds ik mijn Amerikaanse Stafford heb héel veel mensen en commentaren over me heen gekregen. Dat m’n hond, hoe lief hij als pup ook was, vals zou worden. Dat ze nooit met andere honden samen zou kunnen. Elke week (ze is nu 9 maanden) speelt ze heel kalm met een bejaarde herder en ze laat puppies compleet over zich heen lopen. Soms is ze wat lomp en onbehouwen, maar daar werken we nog aan. Socialisatie is daarin erg belangrijk inderdaad.
Helaas heeft ze op 3 maanden leeftijd haar achterpoot gebroken dus ze heeft tot ze een half jaar was nauwelijks tot niet kunnen spelen met andere honden, dus helemaal zelfverzekerd is ze (nog) niet helaas.
Ben blij dat ik op jullie site beland ben…weet ik gelijk waar ik moet zijn als ik eens een pension nodig zou hebben (doen jullie aan proefperiodes?)
Groetjes Sandra
Een goed artikel van Bert, dat ik volledig onderschrijf. Kennelijk heeft het menselijk ras er grote behoefte aan om etiketjes op dieren en mensen te plakken, zodat men ze in hokjes kan stoppen. Dat maakt alles lekker overzichtelijk.
Dat voor elke pup, ongeacht het ras, een goede socialisatie en opvoeding belangrijk zijn, mag inmiddels wel bekend worden verondersteld. Toch lijkt het wel of wij mensen het moeilijk vinden om die schattige puppies grenzen te leren, maar daar worden de honden, eenmaal volwassen, vaak de dupe van, omdat hun gedrag dan uit de hand loopt. Dit zie je zowel bij de kleine als de grote rassen gebeuren. Alleen bij de kleine rassen zijn we gemakkelijk geneigd om dit te accepteren onder het mom van “schattig”. Bij de grotere rassen leidt dit ongewenste gedrag vaak tot een enkeltje asiel, omdat de hond dan niet meer te handhaven is of niet voldoet aan wat wij van hem verwachten…
Ik denk dat probleem zit dat 9 van de 10 mensen niet weten hoe een hond werkelijk in elkaar zit. Fokkers zien grof geld en onverstandige mensen kopen een schattig puppy en daarna komen ze in moeilijkheden. Laat ze eerst maar een theorie over honden leren van hoe het welmoet en als ze het nog leuk vinden en zije geslaagd koop dan een hond! Broodfokkers moeten GESTOPT worden.
http://www.liveleak.com/view?i=69f_1327285704
Er zit inderdaad een kleine begrippenfout in dit artikel. En dat is als volgt; De vechthond geeft naam naar zijn werk.Het werk van de vechthond was vroeger; vechten. Honden zijn niet agressief. Zelfs niet slecht gehumeurd. Ze zijn vaak slecht begeleid, worden voor andere doeleinden gebruikt dan “gewoon hond” zijn óf hebben een verkeerde opvoeding gehad. Toch is het heel onverstandig om te zeggen dat de hond dan maar géén gevaar is voor de maatschappij; we zien immers toch wekelijks ongelukken met de vechthondenrassen. Want de schade is wel degelijk groter als bij een beet van een ander ras, op een enkele na. Als we hier de ogen voor gaan sluiten omwille de zogenaamde imagoschade van een ras, dan veroorzaken we meer slachtoffers. En na wat rondbellen naar dierenartsen in navraag hoéveel honden waren behandelt voor psygische imagoschade; Het aantal stond voor nú op 0…..Dus wie heeft er daadwerkelijk last van imagoschade? Het menselijk ego dames en heren……………………
Wat er in het filmpje gebeurt is natuurlijk verschrikkelijk! Maar we weten helemaal niks over de oorzaak… Welk onderstaand stuk geeft meer inzicht in het werkelijke gedrag van een stier en/of de invloed van mensen daarop?
Video 1: http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/spain/10847086/Matador-tossed-like-ragdoll-as-bullfight-goes-badly-wrong.html
Video 2: https://www.animalstoday.nl/gnvdd-stem-op-geredde-vechtstier-fadjen/
Ik ga voor video 2! ;-)
Sorry, maar honden hebben dezelfde stemmingen als mensen.
1 van onze bordercollies was geregeld stront chagrijnig en dan ook boos, je hoefde maar iets tegen hem te zeggen of hij begon te grommen.
Heb al vanaf 1993 Engelse Staffords Shire Bulterriërs.Het is een geweldig ras en hebben zoals iedere hond opvoeding nodig net als kinderen.De opvoeding start meteen bij de goede fokker en die zullen hun pups proberen te verkopen aan alleen mensen die dit ras een warm hart toedragen. Ik doe alles om alle hondencursussen te volgen die er bestaan. Daar heb ik dan mijn hele verdere leven plezier van. Ik noem mijn honden ook nooit ‘vechthond ‘. Ik zorg dat het honden worden die met plezier evenwichtige honden worden met veel zelfvertrouwen. Het is intriest dat de media alles blijft doen om dit ras naar de verdommenis te helpen.
Dat doet de media niet alleen, helaas ook vaak de eigenaren, ben blij dat jij in ieder geval je honden wel normaal behandeld.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152222559783413&set=a.10150286193723413.379683.709838412&type=1&fref=nf
Pfffh, wat een enorme DOMBO is deze vent! Melkkoe/vechthond??? Kan wel merken dat deze vent totaal geen verstand heeft van het agrarische aspect in deze. En dan daarna een vergelijking met ongelukken met paarden???! Helemaal achterlijk! 700 kg tov 45 kg… erop zitten of ernaast lopen… wat een enorme DOMBO. Sorry hoor, maar kan dit hele stuk niet serieus nemen.
Nee logisch, want voor jou zijn dieren gebruiks voorwerpen en dan begrijp je het niet.
Hij vergelijkt ook niet de diersoorten met elkaar maar de termen, die mensen aan hierboven genoemde dieren hebben toegedicht.
Het is echt niet zo moeilijk om het goed te lezen.
Helemaal mee eens, ik ga dit artikel uitprinten want ik kan het zelf niet beter verwoorden.
Ik ben altijd bang geweest voor “zulke” honden, totdat ik zelf een rednose Pitbull kreeg. En de liefheid en trouwheid van deze hond heb ik bij een andere hond nog nooit gevoeld. En zie nu in dat het er om gaat hoe je de hond opvoed. En “het type mens” heeft er niks mee te maken!!
Het type mens heeft er wel degelijk mee te maken, want als zo,n arme hond een type treft die het beestje alleen maar opfokt en treiterd en je zegt het zelf, het ligt eraan hoe je hem opvoed, precies, maar deze arme honden treffen te vaak een kloten baas.
Heldere beschrijving Bert, goed verwoord en ik kan me er helemaal in vinden. Interessant artikel!
Ik onderschrijf dit artikel volledig. Mensen zouden meer belang moeten hechten aan socialisatie van honden, en kinderen op de juiste manier in contact brengen met dieren op een veilige manier zodat ze niet bang worden. Daarnaast verdient elke hond de juiste baas dus denk alsjeblieft na over welke hond bij je past en of je de consequente opvoeding aan kunt en er genoeg tijd voor hebt. Zeker voor rassen die een steviger baas nodig hebben waarmee ik bedoel dat je je hond onder controle hebt en ook bij uitlaten, bij de dierenarts en in losloopgebieden.
He he, eindelijk iemand die zich heeft verdiept in de vechthonden materie en geen onzin uitkraamt over op slot geraakte kaken en wat al dies meer zij. Ik zie mensen inderdaad dingen doen met pitbulls waarvan ik denk ‘een mechelaar had je allang te grazen genomen’.
Bijgaand interessant linkje http://www.badrap.org/breed-history
Je vergeet het grootste nadeel, het type mens die een stafford of andere bullterrier koopt.
Dit geeft namelijk dit hondenras ook geen goed imago.
Wat ik nog steeds raar blijf vinden is dat er zoveel honden mijn hond willen verscheuren, waar komt die agressie vandaan.
Ga jij nou alle Stafford eigenaren op èèn hoop gooien? Lekker kortzichtig dan. Wat heb je voor hond dan? een hotdog?
Nee dat zeg ik niet, maar ik ken namelijk maar 1 stel die voor het ras kiezen op een positieve manier en verder zie ik alleen maar onfrisse types die met deze honden lopen, oprecht helaas.
Voor jaren terug moesten deze honden ook nog halsbanden dragen met enorme spijkers eraan, van kijk eens naar mijn gevaarlijke hond.
Dit zijn mensen die niet van zo,n hond houden maar met zo,n hond willen provoceren, van kijk eens hoe stoer we zijn.
O ja, ik was de soepkip nog vergeten. Niet te geloven toch!
Tja, we hebben ook de vleeskoe, de dikbilkoe, de legkip, de vleeskip en de mensen zullen nog wel meer onzin bedacht hebben om geld te verdienen over de ruggen van dieren.