Poeh, je schrijft een column over dat je van je honden houdt, om vervolgens voor van alles te worden uitgemaakt!? En niet door degenen die een hekel aan dieren hebben en daarom stellen dat je niet van dieren kunt houden. Nee, de negatieve uitlatingen kwamen juist van mensen waar je dat helemaal niet van zou verwachten: van een bepaalde groep gedragsdeskundigen, die een andere visie op de training van honden heeft. Zonder enige schroom word ik uitgemaakt voor van alles en nog wat en gebruik ik blijkbaar de meest verschrikkelijke trainingsmiddelen.
Voor de duidelijkheid: ik en ons hele gezin eten vegetarisch. Op geen van mijn locaties (Hondenschool & Gedragscentrum) is het dragen van bont toegestaan. Ook werken we mee aan de documentaire Fur trade under the skin, waarvoor we de zorg van Lucy de wasbeerhond op ons hebben genomen.
Daarnaast heb ik in 2003 en in 2006 de ondersteuningverklaring ingediend voor de Partij voor de Dieren en stem ik daar nog steeds op. Dierenwelzijn is een hoog goed, waarvoor ik mij zowel in mijn privéleven als in mijn werk met volle overtuiging inzet. Overigens slapen onze honden regelmatig lekker op de bank!
Het grappige is dat ik nu juist wel op precies dezelfde manier honden train als degenen die mijn manier van werken bekritiseren: namelijk door middel van positieve bekrachtiging! Dus door het aanbieden van een positieve prikkel, bijvoorbeeld voedsel. Gaat de hond niet zitten, dan blijft de beloning achterwege. Gaat hij wel zitten, dan krijgt hij de bekrachtiging (de ‘click’) en daarna een stukje kaas. Een kind kan de was doen!
“Echt waar!…Honden trainen is echt niet moeilijk! Maar honden opvoeden…..oei, dat is ineens een stuk lastiger en heel wat anders dan trainen!”
Waarom is opvoeden eigenlijk zo anders dan trainen? Dat heeft te maken met consequenties van gedrag. Bij trainen werk je aan een stukje afgebakend gedrag, aan een oefening, waarbij er geen gevolgen zijn voor het vertonen van verkeerd gedrag. Als je hond bij het aanleren van het commando ‘terugsturen plaats’ elke keer ergens anders gaat liggen dan op de riem, dan is het enige gevolg dat de beloning achterwege blijft. Verder gebeurt er niks. Je hebt dus alle tijd en ruimte om dit verder te oefenen in de training.
Bij opvoeden ligt dit totaal anders, want opvoeden gaat over omgangsregels. Over wat er wel en wat er niet mag in de realiteit van onze samenleving. Er zijn immers vormen van gedrag, die je gewoonweg niet kunt negeren om het later nog eens rustig te proberen. Als een hond andere honden of het buurmeisje heeft gebeten, of als hij de schapen aan de overkant heeft gedood, dan kunnen er allerlei theorieën over hoe een hond moet worden getraind worden opgedist. Maar in dit soort gevallen gaat het toch echt om de praktische opvoeding, waardoor de hond heel snel leert dat deze uitingen van gedrag niet door de samenleving worden getolereerd.
Het verschil tussen de mensen van de theorie en die van de praktijk zoals ik, is dat ik de realiteit niet wil ontkennen. Ik kan wel een bepaalde ideologie over hondenwelzijn als uitgangspunt willen nemen, maar ik zal uiteindelijk ook rekening moeten houden met de ruimte die wordt geboden door bijvoorbeeld de eigenaar van de getroffen schapen, de ambtenaar van de gemeente of de politie. Dus zijn er bij opvoeden consequenties aan gedrag verbonden. Naar mijn mening moet de discussie dan ook niet gaan over wel of geen consequenties, maar over het niveau ervan. Een Duitse Herder die met loutere kaakkracht de onderarm van zijn vrouwtje verbrijzelt, een Weimaraner die de buurman zestien hechtingen bezorgt en een Amerikaanse Bulldog die de triceps van zijn baasje volledig afscheurt, dit zijn slechts enkele voorbeelden uit mijn dagelijkse praktijk. Voor alle drie deze honden werd het advies tot euthanasie gegeven, want de gedragsdeskundigen zagen er geen heil in om deze gevaarlijke dieren te trainen, en ik…? Ik ook niet!! Maar ik ben ze wel gaan opvoeden! Het resultaat hiervan is dat alle dieren nog leven en geen incidenten meer hebben veroorzaakt!
Deze opvoeding stoelt niet op het dominantiemodel, zoals sommigen beweren! Degenen die mij persoonlijk kennen, weten dat ik juist niet met dit model werk! ‘Pack Leader’ betekent ‘groep’ en ‘leid(st)er’, een groepsleid(st)er. Deze persoon is degene die de verantwoordelijkheid neemt voor het welzijn van de hele groep. Als het ene kind het andere kind pest, dan is het de verantwoordelijkheid van deze leid(st)er om het kind dat gepest wordt te beschermen en het pestende kind de boodschap mee te geven dat dit de laatste keer was. Deze vorm van leiding is een uiting van zorg, die voor beide kinderen van vitaal belang is om zich normaal, vriendelijk en weerbaar te ontwikkelen. Dus niet negeren wat er gebeurt, maar een actieve rol spelen om uit te leggen wat wel kan en wat niet. Hiervoor is moed nodig en duidelijkheid. En het vermogen om al die verschillende kinderen op zo een manier aan te spreken dat de boodschap daadwerkelijk binnenkomt en dus effect sorteert. Zo een groepsleid(st)er, die op de juiste manier verantwoordelijkheid neemt en beschermt, schorsen is dus ernstig verkeerd!
Ook in de omgang met honden is het noodzakelijk dat er duidelijk wordt gecommuniceerd. Dat er onverlaten zijn, die bij het minste of geringste een hond in tweeën staan de trappen, wordt gelukkig niet geaccepteerd – ik grijp dan in ieder geval even daadkrachtig in! Maar er zijn ook trainers, die naar eer en geweten en met oog voor proportioneel handelen wél daadkrachtig op durven treden als dat nodig is. Met als doel een hond op de rails te krijgen en daarmee euthanasie te voorkomen. Dat deze trainers dan worden vergeleken met die onverlaten die enkel en alleen met buitenproportioneel geweld hun eigen superioriteit willen bewijzen, dat gaat mij echt te ver! De leraar die een buiten zinnen geraakt kind bij de bovenarm pakt om weer contact te krijgen, is niet dezelfde die vroeger kinderen pijnigde met een liniaal. Net zoals dat een trainer die een keer daadkrachtig is, niet dezelfde is als een ‘trainer’ die met een houten stok op een hond staat te rammen. Door constant deze oneerlijke vergelijkingen te maken, wordt iedere ruimte voor eerlijke gesprekken of discussies weggenomen, met alle gevolgen van dien voor de honden.
Voor degene die zich voor positieve gedragdeskundige uitgeeft en mij telkens weer aanvalt, is het misschien een idee om dat vriendelijke en positieve ook eens uit te proberen op mensen! Ik kan heel wat hebben hoor, als het om allerlei onterechte beschuldigingen gaat. En ook van uitlatingen over wat men mij allemaal wel niet aan zou willen doen, lig ik niet echt wakker. Maar ik heb ook nog een gezin waar ik rekening mee heb te houden. En misschien is dat nu juist wel het stukje waarom deze groep niet begrijpt dat ik columns schrijf op PiepVandaag: Piep staat voor Dier, Natuur en Milieu en mensen zijn daar een heel belangrijk onderdeel van. Want mensen zijn namelijk in staat om de keuze te maken om vriendelijk en fatsoenlijk om te gaan met hun omgeving. En de groep die dat ook echt vindt en niet de realiteit ontkent, wordt gelukkig voor zowel dier als mens, steeds groter!
©PiepVandaag.nl Bert van Straten, Pack Leader
11 Comments
Comments are closed.
Beste Bert,
Prima stuk wat duidelijk maakt dat waar we vroeger met te veel negatieve bekrachtiging werkte we nu doorgeslagen zijn naar te veel positieve bekrachtiging. De waarheid ligt in mijn ogen ook in het midden.
Maar ach dat duurt weer een paar jaar voordat iemand dat middenstuk weer her uitvind. Zo gaat dat nou eenmaal. Hou gewoon vast aan je methode. Dan ben je straks ook weer helemaal hip!
Respect ……..de meeste mensen snappen niet eens dat hun eigen energie heel belangrijk is en geven daarmee vaak een verkeerd signaal af naar de hond.
Ook ik heb met verbazing de reacties gelezen….R
aar dat sommige mensen op grond van enkele foto`s een hele hondenschool afkeuren en de eigenaar , trainers en cursisten in een kwaad daglicht stellen. Terwijl alle betrokkenen gewoon hun stinkende best doen…Ik weet wel waar ik het over heb want ik heb zelf met m`n hond (asielhond nr3) bij Pack Leader getraind .Dankzij de kennis en inzet van Bert en alle trainers is m`n hond Maya verandert van een gevaarlijke hond in een ballen-apporterende hond ! Nog steeds geen makkelijke hond maar wat een verschil …. Net als Cesar Millan is Bert voornamelijk bezig hondenbezitters op te voeden en van de nodige kennis te voorzien.
En wat de methodes betreft : er is maar 1 methode de beste: de methode die werkt! die kan per hond/baas verschillen, ik heb zelf mijn mening moeten herzien om Maya naar behoren te heropvoe den. Iedereen die kritiek heeft moet eerst zelf alle kennis opdoen en dus zich inlezen ; oa het oude werk van Martin Gaus , P.M.C .Toepoel , E Trumler en vele andere boeken over (her)opvoeden van honden, ik bezit inmiddels tientallen boeken over honden en ik verbaas me over tegenstrijdigheden en verschillen , in aanpak en opvattingen en trek daaruit de volgende conclusie : Het maakt niet uit hoe je het doet , het belangrijkste is het resultaat!
ten slotte: Bert ,keep up the good work en masseer de nek van BLAZE nog maar een keer die zal wel stijf zijn en jeuken !
Ik ben het helemaal eens dat mensen ook is naar elkaar moeten luisteren. Juist door met elkaar in gesprek te gaan, informatie te delen wordt het voor de honden beter. Iedereen heeft zijn eigen methoden. Respect voor elkaar is belangrijk. Daarom ben ik ook niet voor of tegen een bepaalde methode, maar ik haal er de goede dingen uit om vervolgens mijn honden met eerlijkheid te kunnen behandelen. Als iedereen elkaar helpt en de informatie deelt, in plaats van andere mensen zwart te maken, komen we veel verder en worden de honden daar beter van.
Er zit zeker een kern van waarheid in je verhaal. Men moet stoppen te denken dat ze iets of iemand kennen door puur en alleen een uitspraak of website. Je kan een idee krijgen maar meer ook niet.
Verder vind ik dat je zeker wel zonder correcties(straffen) zulke honden als die jij omschrijft kan heropvoeden.
Ik doe dat namelijk. Ook honden die bijtincidenten hebben veroorzaakt.
Maar of je het er nu mee eens bent of niet.. respect is altijd belangrijk!
En de mensen die het hardst roepen dat ze positief trainen zijn meestal het ergst in straffen.
Wij hebben toevallig een hond die duidelijk maakt dat trainen (kunstjes aanleren) heel makkelijk is, vooral omdat ze ook gek op eten is, maar dat een ‘foute’ opvoeding niet makkelijk bij te stellen is. Er is nog geen lekker hapje uitgevonden wat interessant genoeg is om ingeprent agressief gedrag te doorbreken. Het enige wat resultaat geeft is laten merken dat je stoerder bent dan zij. Het ziet er vaak niet vriendelijk uit en de omgeving kan daar dan weer vol onbegrip op reageren. Het is een opsteker als je een bemoedigende reactie krijgt.
Bert je bent een stuk stoerder dan ik, ik wil je toch graag een opsteker geven, jij, Judith, Eveline en iedereen bij packleader hebben ons het gevoel gegeven dat we iets goeds doen en dat is heel welkom.
En ik weet zeker dat er heel wat beestjes zijn die als ze een stem hadden het met mij eens zouden zijn :-)
Bert, laat ze allemaal maar denken dat ze hondengedragsdeskundige zijn. En ik vermoed al dat daar een zekere school van de familie G… bij zit.
Laat 1 ding duidelijk zijn. Wat jij met onze hond Vickey hebt bereik is niemand gelukt ondanks toezeggingen! Bij jou is afspraak afspraak en geen vage beloften. Ik en mijn gezin kunnen dit enorm waarderen. Om deze reden hebben wij onze hond nog en het gaat steeds beter. In september zijn we weer van de partij om er weer verder aan te werken.
Ga zo door. Wij hebben gezien dat het dierenbelang bij jullie staat ver boven het hebben van een winstgevende onderneming. Met hart en ziel en wij vinden dat getuigen van grote klasse!!!!
Van mij alleen maar complimenten! we zijn er nog niet helemaal maar ik begin dankzij jou een andere hond te krijgen die weet waar hij aan toe is en ook nog eens lekker in zijn vel zit. Gewoon lekker doorgaan en de zogenaamde kenners negeren
Voor wat het waard is, ik ben het helemaal met je eens. En ik ben benieuwd naar je boek. Ik zou zeggen: Keep up the good work! Het wordt door vele mensen en nog meer honden gewaardeerd!
nou het is erg heel erg makkelijk om kritiek te hebben op hondentrainers, ik zelf heb de nodige ervaringen met hondentrainers die denken en in de oprechte veronderstelling zijn dat zij elk hondenras kunnen trainen/opvoeden. Wat niet waar blijkt te zijn, elk hondenras is anders en ik spreek over de oosterse honden rassen waar onder de Tibetaanse Mastiff, dit ras kan men niet omkopen met lekkers ook al laat je ze dagen hongeren, ze zijn erg goed in het negeren.. enz.
voor mezelf heb ik nu een Voorwaarde gesteld, wil ik ooit nog es gebruik maken van de kennis van een hondentrainer/opvoeder tegen betaling dan moeten me ze naar 2 honden van het zelfde ras kunnen verwijzen die zij hebben getraind of opgevoed. zelf heb ik boekenkasten vol van allerlei schrijvers/ster’s maar ik heb ervaren in de afgelopen 20 a 2 5 jaar dat het imiteren van het gedrag van de moederhond in het nest het beste werkt. ook van de wolven onderling heb ik veel opgestoken ja via you tube dan geen echte wolven roedel.
en voor de rest gewoon gezond verstand gebruiken je hond beschermen tegen mensen e.a.
Hallo Bert, ik voel me een beetje aangesproken, ik ga je column zeker lezen.
groet Pim Schuurmans
Regelmatig krijg ik de vraag; “Hoe doe je dat toch met 5 honden en nooit een training volgen?” Nu kan ik eindelijk uitleggen hoe ik dat doe, ik train dan wel niet met ze bij een club, maar ik voed ze wel op!!
Helemaal gelijk Bert!