Is een hond nog wel een huisdier? Voor mij allang niet meer, want dagelijks ervaar ik tijdens mijn werk en huisbezoeken, dat een hond veel meer een gezinslid is geworden.
Begrijpelijk voor sommigen en onbegrijpelijk voor anderen. Wanneer ik het heb over de gevoelens die ik voor mijn honden heb – deze gevoelens voor een dier worden vaak uitgedrukt in ‘gehecht zijn aan’ of ‘geven om’, -… nou ik hou gewoon van mijn honden! Soms geeft dat de reactie dat dit helemaal niet kan, omdat het nu eenmaal maar een hond is. Maar de zin “ik hou van mijn hond” gaat niet over de hond, maar over het feit dat ik ervan hou. En ik kan nu eenmaal van mensen, dieren en dingen houden. Het gaat dus over mijn eigen gevoel en niet over dat van de hond! Best vreemd eigenlijk dat iemand met één opmerking, “het is maar een hond” de indruk wil wekken mensen ver boven dieren te zetten, maar tegelijkertijd met één beweging het gevoel en emoties van diezelfde mensen zonder enig probleem van tafel kan vegen…
Onder de hondenbezitters zijn de meningen dus verdeeld. De ene persoon ziet de hond als een huisdier, terwijl de andere de hond veel meer als lid van het gezin beschouwt. Beiden zullen het er doorgaans over eens zijn dat hun hond bescherming en zorg nodig heeft. Maar hoe anders wordt er in de samenleving als geheel over de hond gedacht! De hond wordt daarin een zeer aparte status toegekend, die zelfs uniek is in de dierenwereld. Honden worden namelijk als enige diersoort verantwoordelijk gehouden voor hun eigen gedrag. Een hond die voor overlast zorgt door bijvoorbeeld overmatig te blaffen, daaraan heeft de omgeving al snel een hekel. Binnen de kortste keren wordt het dier een k*thond genoemd. Blijkbaar is ‘houden van’ raar, maar een hekel hebben aan….., tja,…dat kan dan weer wel… Maar wat nu eigenlijk raar is, is dat niet een persoon verantwoordelijk wordt gehouden voor de overlast – zoals we met andere vormen van overlast wel doen – maar de hond zelf.
Zo kan het zomaar gebeuren dat een hond, bijvoorbeeld een Duitse Herder, in beslag genomen wordt, nadat hij op straat volkomen onverwacht twee mannenhanden over zijn kop voelt gaan, met de uitroep “héé hondjeee!!” Als hij daarop van schrik van zich afbijt met tot gevolg drie hechtingen in de hand van de ‘ongewenste aaier’, dan wordt de herder in beslag genomen (lees: gevangen gezet), getest (door middel van allerlei vreemde psychologische testen) en als hij deze niet doorkomt, dan volgt de doodstraf (euthanasie). Over de hond in dit voorbeeld wordt gesproken als over een persoon, over een individu die zelf verantwoordelijk is voor zijn gedrag.
Maar wat nu als iemand op straat naar een paard loopt en het dier vervolgens op zijn achterste slaat met de tekst “héé dikbil!!” En dat dit paard zo iemand vijf gebroken ribben schopt? Dan roept iedereen “ja hallo zeg, wie gaat er dan ook achter een paard staan!?” In het geval van het paard is deze helemaal niet verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. En hij wordt niet in beslag genomen, niet getest en niet gedood! Hetzelfde geldt voor katten die krabben, papegaaien die bijten en kangoeroes die een klap uitdelen. Geen van deze diersoorten is verantwoordelijk voor het eigen gedrag. Waarom gaat dit voor honden dan niet op?
De wetenschap dat honden deze bijzondere status hebben gekregen, betekent dat de prioriteit in de omgang met honden bij opvoeding moet liggen. Dit is belangrijker dan het trainen waarin het uitgangspunt het aanleren van commando’s is. Je kunt een vogel wel ‘koppiekrauw’ leren, maar dat is iets anders dan dat je aan het opvoeden bent en uitlegt wat er wel kan en wat niet. In mijn boek dat binnenkort verschijnt, ga ik dieper in op de relatie tussen mens en dier en laat ik zien dat het opvoeden van honden een hele andere communicatie vergt dan het trainen van een hond.
©PiepVandaag.nl Bert van Straten, Pack Leader
18 Comments
Comments are closed.
In 2012 werden 1645 honden misbruikt als………… proefdier.
De mens is ook niks meer dan een dier…al vinden sommige mensen dit moeilijk te begrijpen (of willen het niet). Honden kennen ook liefde/genegenheid/dankbaarheid alleen zijn we als mens niet in staat te begrijpen hoe precies. Ik hou meer van “onze” hond dan de meeste mensen, aangezien ik een band heb met onze hond die wederzijds is. Die band heb ik met de meeste mensen niet. Lijkt me toch dat het niet zo gek is dat ik daarom ik oom meer van “onze” hond hou. Tenzij je erg aan speciesisme doet…….
Een heel goed stuk, heb zelf 2 Border collies waar ik volgens mij een goede binding mee heb, vooral de jongste hangt als elastiek aan mij, maar ik weet niet of ik een echte hondenliefhebber ben, heb al vaak vervelende aanvaringen gehad met andere honden en hun bezitters en merk zelf dat ik hun alletwee verantwoordelijk vind voor hun gedrag terwijl dat niet eerlijk is.
Mijn honden zijn bijna 13 jaar en toch al wel vaak aangevallen door andere honden, meestal loslopende, maar ook gewoon aan de lijn, vooral die rot sliplijnen, mensen laten de lijn maar vieren, zelfs als de hond vlak voor een auto langsrent om maar die van ons te pakken te krijgen.
Waar ik mij vooral over verbaas is dat andere honden echt doorbijten, dat is geen natuurlijk gedrag.
Ligt mijn hond al op de grond dan word er gewoon doorgegaan met bijten.
Mijn honden horen bij het gezin en als een van het gezin word gegrepen zonder reden, ook mijn vrouw en zoon, dan moet ik hun kunnen beschermen en daar ga ik dan ook voor.
Een man zei eens tegen mij, je moet ze het laten uitvechten, ja dat kan ik ook zeggen als mijn hond zeker 10 kilo zwaarder en 20cm groter is.
Ik heb altijd mijn dieren (alle dieren) als dier beschouwd. Daarnaast natuurlijk óók als gewaardeerd lid van mijn roedel. Ik ben met geen enkele hond ooit naar een zgn gehoorzaamheidscursus gedaan.
Ze hebben altijd gewoon goed naar me geluisterd. In ruil daarvoor kregen ze veel vrijheid om dingen te doen die ze leuk vonden.
Ik heb ook nooit een hond hoeven slaan of schoppen. Niet alleen vind ik dat een verkeerde manier van opvoeden, maar het is ook nooit nodig geweest. Ze merkten wel aan me wanneer het menens werd.
Op één na (Speedy, die hadden we meteen uit het nest) hebben alle honden een heel vervelende start in hun jonge leventje meegemaakt.
De eerste (Beertje) werd door haar baas getrapt en geslagen omdat ze niet de juiste kleur had (baas was een zwart hondje kwijtgeraakt en Beer was een apricot midslag poedel).
De derde (Chippie) werd toen hij nog maar 9 maanden jong was, over het drie meter hoge hek van mijn vriendin Mirjam (www.campingkennels.nl) gegooid.
De vierde (Douwwi) is al jong door een fiets aangereden en meegesleurd. Ze heeft langsrijdende fietsen ook nooit meer vertrouwd. Tevens werd ze bij het asiel in Den Haag achtergelaten als pensiongast… en natuurlijk nooit meer opgehaald!
Ondanks al die nare ervaringen heb ik ze kunnen bijbrengen dat niet álle packleaders van die rotzakken zijn. Ondanks die nare ervaringen heb ik ze allevier zo ver gekregen dat ze mij volkomen vertrouwden. En dát vind ik dan weer de mooiste ervaring die ik ooit heb gehad!
Douwwi is vorige week overleden en ik mis haar momenteel verschrikkelijk. Er zal óóit wel weer een hondje hier in huis rondrennen en dollen met een balletje of een kluif. Wanneer ik mezelf weer genoeg bijeen geraapt heb om weer een volwaardige packleader te kunnen zijn.
Wow…
Respect…!
Wij zien onze honden echt als gezinsleden. En helemaal waar wat er geschreven is. Maar ik vind dat ze dit bij mensen moeten doen. Je vermoordt iemand meteen dan ook de doodstraf en niet in de bak voor 3 jaar of wat dan ook. Dieren kunnen niet praten een hond grijp idd niet zomaar. Regelmatig zie ik dat een mens dier pijn doet. Ja hij greep mijn kind. Ja ja gek he je ziet niet wat jou kind doet bij je hond. Kind kan praten en hond niet. Die beschermt zichzelf. Als iemand gemeen is tegen een dier roep ik automatisch zal ik het bij jou doen. Kijken of jij het ook leuk vind. Sommige baasjes zijn idd niet waard voor een huisdier. OPVOEDING is daarom ook belangrijk. Hond is niet vals wordt vals gemaakt.
klopt inderdaad wilma
wij hebben twee honden een border en een duitse herder en alletwee een deel van ons gezin .
een hond bijt niet zomaar is altijd een aanlijding toe .
een leven zonderkan ik niet indenken .
wij zijn echte dierenvrienden.
Ik hou meer van me golden retriever dan menige man en vrouw van elkaar. Altijd trouw, zal je nooit kwaad doen en me hond is een gewoon me maatje. Zo’n maatje vind ik onder de mensen niet !!!
Goed stuk!
ja een erg goede uitleg, maar ik ben ervoor dat er een soort van rijbewijs moet komen om ueberhaupt huisdieren te mogen hebben. De mens (generalisatie) zijn meestal van goed wil en willen het beste voor hun ‘huisgenoot’ maar missen de fundamentele kennis van hoe een hond op te voeden.
als honden eigenaar bescherm ik mijn hond tegen mensen, laat de hond beslist niet alleen vastgebonden bij een winkel staan , ook in het openbaar vervoer.
een hond Denkt Niet Na en sommige mensen denken dat ie dat wel doet.
een huisdier hebben kan zorgen voor het goed blijven functioneren in de maatschappij, maar is nooit een vervanging voor Menselijke contacten, wat ‘wij’ mensen toch nodig hebben.
een hond is een uitstekende ‘stopwatch’ om de pc uit te schakelen:)
Geef eerlijk toe dat ik een hond ook weleens een k*tbeest noem, echter vergeet ik niet zijn baas uit te schelden voor het niet opvoeden.
Of je viervoeter nou een huisdier of gezinslid is (of iets er tussenin), OPVOEDEN aub!! Hopelijk zullen de mensen die het moeten lezen dit ook doen en het ook uitvoeren. Opvoeden is niet zielig, het niet opvoeden is juist ‘zielig’.
Duidelijke reeele uitleg!