GEEN ONDERKOMEN

Dat schapen geen onderkomen hebben om in te schuilen tegen regen en wind is al erg genoeg. Arme schapen. Maar dat biggen hetzelfde lot moeten ondergaan, bezorgt me slapeloze nachten. De 20 biggen die onlangs op een verlaten voetbaldveld in Amsterdam-Noord gebracht zijn, hebben daar geen onderkomen. Ze staan in de stromende regen
en striemende wind, dag en nacht. Het voetbalveld is door het slechte weer van de afgelopen dagen veranderd in een moeras. Er staat een soort afdakje midden op het veld, zonder zijwanden dus de wind giert daar gewoon doorheen.

Arme biggenBLOOT EN ONBESCHERMD
De afgelopen 3 weken sliepen de biggen ’s nachts tussen wat lage struikjes, aan de rand van het voetbalveld. Maar ze lagen er te bloot, te onbeschermd, te onveilig en het was koud. Maar er was niks anders.
Hoe ik dit allemaal zo weet? Omdat ik dit allemaal met eigen ogen geconstateerd heb. Ik las over de biggen op het voetbalveld in de krant. ‘Winterhard’ werden de biggen in dat artikel genoemd. Mijn alarmbellen gingen af.

KOUDE NACHTEN
De volgende dag zijn we ’s avonds gaan kijken en troffen de kleumende biggen tussen de struikjes aan. Overdag was het toen nog mooi weer, de nachten waren al koud. We hebben 2 strobalen voor ze uitgeschud tussen de struikjes.

De biggen gingen er onmiddellijk mee in de weer.

APPELS
Na een week strooiden we ook stro onder het afdakje, tegen beter weten in, omdat ik wel wist dat de biggen daar niet zouden gaan liggen. Als prooidier ga je namelijk niet in een open veld liggen, ook al staat daar een afdakje. Wat waren de biggen blij met de twee kisten appels die we voor ze meegenomen hadden.

REGEN EN WIND
Ik nam me voor om niet meer naar ze toe te gaan, omdat ik niks aan hun situatie kan veranderen. Maar gisteravond hield ik het niet meer. Een week achter de rug vol slapeloze nachten. Hoe vergaat het die arme biggen in die regen en wind?

Het maalde maar door mijn hoofd.

ONTREDDERD
Vannacht ben ik om 2 uur opgestaan. Ik belde Dennis of hij mee ging. Weer naar de biggen in Amsterdam-Noord gereden.  Ze lagen niet meer tussen de struikjes. Het regenwater stond daar 20 centimeter hoog. Maar waar waren ze dan wel? Niet onder het open afdak, maar dat verwachtte ik ook niet. Ineens zagen we wat witte schimmen in de donkere nacht aan de rand
van het voetbalveld. Daar stonden de biggen op een kluitje in de koude, natte nacht. Totaal ontredderd. Ze liepen op ons af. Jammerend.

We kregen 20 jammerende biggen achter ons aan.

GEBOUWTJE
Het voetbalveld is een moeras geworden, daar kunnen ze dus niet op liggen. Daarom stonden ze. En daarom jammerden ze. De biggen zijn bekaf, want ze kunnen niet liggen, dus kunnen ze niet slapen. Er staan wat verlaten gebouwtjes aan de rand van het voetbalveld.

Zo’n gebouwtje kan een perfecte stal voor de biggen zijn. Een veilige plek, droog en opgestrooid met vers stro.

Daar mogen ze niet in. Waarom niet? Het gebouwtje is afgezet met stroomdraad.

Het enige wat we voor de biggen konden doen was ze weer twee kratten appels geven. En toen moesten we ze weer achterlaten.

STADSBOERDERIJ AMSTERDAM – NOORD
Stadsboerderij Amsterdam-Noord. Op hun Facebookpagina staat dat de biggen een verplaatsbaar hok zouden krijgen en een stuk bos. Dat verplaatsbare hok is er dus niet gekomen en dat stuk bos is ook afgezet met schrikdraad. Daar kunnen de biggen dus niet in voor wat broodnodige beschutting (de foto die je op hun Facebookpagina ziet is elders genomen, toen de biggen nog bij hun moeder woonden).

CROWDFUNDING
Het is de bedoeling dat deze biggen over een jaartje worden geslacht. Iedereen die 100 euro betaalt (crowdfunding), krijgt voor 150 euro aan vlees terug.

ARME BIGGEN
Het wordt daar een voedselparadijs genoemd. Groente uit de moestuin, vlees van eigen varkens. Maar een varkensparadijs is het beslist niet.

Vandaag is er weer de hele dag regen voorspeld. Arme, arme biggen.

©PiepVandaag.nl Dafne Westerhof, oprichter Het Beloofde Varkensland

De Partij voor de Dieren Amsterdam heeft inmiddels een klacht ingediend bij de nVWA en stelt vragen aan de wethouder Dierenwelzijn.