Opnieuw brengt Animal Rights verschrikkelijke beelden uit een Vlaams slachthuis naar buiten. Deze keer gaat het om varkensslachter Van Hoornweder uit Torhout. Er worden in dit slachthuis maximaal 650.000 varkens per jaar geslacht. Dit slachthuis exporteert haar ‘producten’ ook naar Nederland. Animal Rights eist sluiting en een onderzoek naar de wantoestanden.
Structurele misstanden in Vlaamse slachthuizen
Animal Rights filmde eerder al in de slachthuizen van Tielt, Izegem en Hasselt. Op iedere locatie bleken de dieren op een vreselijke manier mishandeld te worden. Iedere keer beloofden de slachthuizen beterschap en de Belgische overheid maatregelen. Deze nieuwe beelden van 2019 uit het varkensslachthuis van Torhout laten zien dat er nog steeds niets veranderd is.
.
Niet transportwaardig, levend gekeeld, levend verdrinken
Nog steeds leveren de varkensfokkers en transporteurs niet transportwaardige dieren aan. We zien varkens die te kreupel zijn om zelfstandig uit de vrachtwagens te komen of nog net hinkend hun weg naar buiten vinden. We zien varkens met prolapsen, varkens met necrotische wonden, varkens met enorme abcessen en hoogzwangere zeugen. Sommige zeugen aborteren spontaan hun biggen op weg naar de wachtruimte.
Varkens ontwaken weer na verdoving. Varkens leven zelfs nog nadat hun hals is doorstoken. Ze komen schreeuwend bij, ondersteboven hangend aan een ketting in de slachtlijn, en verdrinken levend in het broeibad.
Nederland
Na de beelden uit het Vlaamse slachthuis van Tielt uit 2017 en de onmiddellijke verzekering van de Nederlandse overheid en vleessector dat dit soort ernstige misstanden in ‘onze’ slachthuizen niet voorkomen, toonde RTL Nieuws in juni 2018 aan dat dat wel degelijk het geval was. Dieren leefden nog terwijl het slachtproces doorging met als gevolg dat verschillende varkens levend in de broeibak verdronken.
In januari dit jaar bleek uit opgevraagde inspectierapporten dat over de periode januari 2018 tot en met juli 2019, nog steeds dieren levend werden gekookt in Nederlandse slachthuizen. De beelden zijn dus representatief voor misstanden die ook in Nederland plaatsvinden. Animal Rights campagneleider Erwin Vermeulen:
“Animal Rights stelt de vraag hoe het mogelijk is dat na alle ophef over onze eerdere undercoverbeelden, deze misstanden nog steeds voortduren. Moeten we niet concluderen dat de ‘productie’ van vlees eenvoudigweg onmogelijk is zonder grove dierenmishandeling?”
Inspectierapporten
De misstanden omtrent het verdoven blijken niet alleen uit de beelden, maar ook uit de inspectierapporten die Animal Rights in bezit heeft:
“Om 14h39 stel ik vast dat een zeug terug bij bewustzijn komt (oogleden open, hangt te trekken aan de ketting) net voor ze de broeibak in gaat. Op dat moment was geen personeelslid aanwezig om in te grijpen.”
Dit zijn beelden die we ook kennen uit Tielt. Uit de opgevraagde inspectierapporten blijkt dat het probleem met verdoving van varkens zeker al speelt sinds 2017. Op 12 januari van dat jaar noteert een keurder:
“Bij het betreden van de slachtruimte waar de varkens opgetakeld en gekeeld worden, merk ik op dat meerdere dieren hangen te schreeuwen en te spartelen. De dieren zijn duidelijk niet goed verdoofd of komen terug bij bewustzijn nog voor ze gekeeld worden. De arbeiders doen gewoon verder.”
En dit blijft zo door gaan. Op 22 februari 2019 noteert een keurder bijvoorbeeld:
“Als antemortem keurder stelde ik vast dat verschillende mestvarkens ter keling hangen te wachten terwijl deze volledig bij bewustzijn kwamen; t.t.z. de dieren trokken aan de ketting en maakten tierende geluiden.”
De vertwijfeling en frustratie over deze voortdurende problemen zijn tastbaar in de notities van keurders:
“Dit zijn duidelijke inbreuken tegen de wettelijke bepalingen met betrekking tot dierenwelzijn die reeds gedurende enkele maanden een constant gegeven zijn en die niet meer getolereerd kunnen worden.”
.
.
Erwin Vermeulen:
“Er is iets structureel mis in de slachthuizen. De directie en medewerkers lijken volstrekt ongevoelig voor het lijden van de dieren, en de overheidsinstanties verantwoordelijk voor het toezicht op de slachthuizen lijken hun werk niet te doen.”
Bron:
- Persbericht Animal Rights
1 Comment
Comments are closed.
Ook al weten we inmiddels dat er veel gruwelijke horror is in die verschrikkelijke vee-industrie en aanverwante bedrijven, elke keer schrik ik me toch weer enorm rot wanneer je zo iets leest.
Ik kan niet begrijpen dat dit soort onvoorstelbaar wrede zaken in Nederland en België onbelemmerd plaats kunnen vinden en dat tot op heden niemand er echt iets tegen doet.
En helaas zijn het geen excessen, zoals de vleesbranche mensen graag wil laten blijven geloven.
Met een uitgestreken gezicht durft hun directie voor de camera’s van nieuwsmedia te beweren “dat zij er ook enorm van geschrokken zijn en dat zo iets natuurlijk nooit voor mag komen. En dat ze er vanzelfsprekend alles aan zullen doen om dergelijke zaken in het vervolg te voorkomen. Want zij hebben dierenwelzijn heel hoog in het vaandel, zij staan daar zelfs om bekend en zorgen normaal gesproken vanzelfsprekend altijd enorm goed voor alle dieren”.
En dan is het publiek weer gerustgesteld, de NVWA kan zich weer volop druk gaan maken of de namen van vegetarische producten wel mogen “omdat het zij veel op vlees lijken” en minister Schouten van de “o zo integere en nobele ChristenUnie” kan ook weer rustig slapen en kijken hoe zij de boeren nog verder tegemoet kan komen met meer stikstof produceren en hun veestapel vergroten en hun stallen nog groter maken.
En alles wat niet deugt een beetje wegmoffelen en in vooral stand blijven houden.