We krijgen de vraag geregeld: ‘Wat doen jullie met duiven?’ Voor onze vrijwilligers is dat misschien een onnozele vraag, want in de Vogelklas doen we voor iedere vogel ons uiterste best. Of het nu een schitterende roofvogel is, of een achenebbisj duifje. Gewoon opvangen, verzorgen en loslaten dus. Toch is dat voor veel mensen niet vanzelfsprekend. Duiven worden vaak aangeduid als vliegende ratten die op stompjes naar patatjes strompelen, alles onder schijten en ziektes overbrengen. Ze worden bestreden: gevangen met stalen kooien en vergast. Waarom zou je als vogelopvang je best doen om jonge duiven groot te brengen als ze gedoemd zijn te eindigen in de gaskamer? Een terechte vraag.
Het besef van de waarde van de natuur en van dierenwelzijn in Nederland groeit gestaag en ook ons werkt draagt daar aan bij. Wij nemen het werk dat wij als vogelopvangcentrum doen daarom uiterst serieus. Mensen die een gewonde vogel komen brengen zijn zeer begaan met het lot van dat ene dier. We kunnen en willen dan niet zeggen dat de net aan de dood ontsnapte vogel geen recht van bestaan heeft omdat het toevallig een duif is. Bovendien lost het doden van duiven de overlast niet op. Iedere gedode duif wordt vlot vervangen. Het probleem ligt niet in het aantal duiven, maar in de manier waarop ze zich gedragen.
Gemeente Rotterdam heeft dat begrepen en werkt, in navolging van een aantal andere Nederlandse steden, aan het beheren van duiven met behulp van duiventillen. In de duiventillen is alles te vinden wat een duivenhartje begeert: een schone nestplaats, gezond voedsel en andere gezellige duiven. De duiven zullen de bakkerij voortaan links laten liggen en zich bij de til ophouden. Dat is fijn voor de bakker én fijn voor de duiven. Tegelijkertijd is geboortebeperking mogelijk door de gelegde eieren om te ruilen voor kunsteieren. Zo wordt voorkomen dat het te druk wordt in de duiventil.
De Vogelklas ondersteunt het duiventillenproject. Door expertise te leveren, maar ook door zieke en ongezonde duiven uit de tillen op te vangen. Op deze manier kan men de overlast terugdringen zonder honderden vogels over de kling te jagen. De Rotterdamse duif krijgt daardoor een langer en gelukkiger leven. Misschien wel zonder steeds vergeleken te worden met een knaagdier.
André de Baerdemaeker, voorzitter Vogelklas Karel Schot
6 Comments
Comments are closed.
Wat een super idee die duiventillen👍 Heb jaren in Rotterdam gewerkt en heel wat duiven verlost van draad wat om hun tenen gedraaid zat.
Waarom word het woord rat negatief bedoeld, dat zie ik niet.
Net als de muskusrat, wat gewoon een woelmuis is.
Waarom mag en moet een rat uitgeroeid worden, waarom negatief en dat terwijl de mens de rat helemaal niet kent. Dit doen mensen ook met soortgenoten, die net iets anders zijn dan hun.
Was de mens maar meer een rat, dan zou het leven een stuk socialer zijn.
Hoi Kengai,
Zeer terecht punt. Misschien dat ik de volgende keer iets over ratten deel, want daar valt ook veel over te vertellen. Dan doen we misschien ook iets aan hun imagoprobleem.
Dank en groet.
Wat een ontzettend goed idee van de Rotterdammers, dit zou in alle steden zo moeten zijn.
Wordt dit project overal aangeboden ?
Volgens mij doen ze dat in Gouda al sinds 2010!
Top, hoe meer steden er mee doen, hoe beter !