In 2004 werd de Tinian monarch, een kleine zangvogel, door de Verenigde Staten van de lijst met bedreigde diersoorten gehaald. Nu, ruim een decennium later, wordt de vogel opnieuw met uitsterven bedreigd. De schuldige? Het Amerikaanse leger. Zij is voornemens een nieuwe trainingslocatie te vestigen op het eiland Tinian, dat onderdeel uitmaakt van de Oceanische eilandengroep de Marianen.
De trainingslocatie zal één achtste van het eiland, dat zo’n 100 vierkante kilometer groot is, in beslag nemen. Hiermee wordt de Tinian monarch een groot deel van zijn leefgebied ontnomen. En wordt de kans dat het vogeltje zal uitsterven weer reëel. In het verleden is door ontbossing, bouw en het planten van niet-inheemse bomen al een groot deel van het oorspronkelijke habitat van de zangvogel verloren gegaan.
Volgens Tara Easter, wetenschapper bij het Center for Biological Diversity, zal het Amerikaanse leger habitat van de Tinian monarch verwijderen dat op geen enkele manier kan worden hersteld. Zij is dan ook reeds in 2013 een petitie gestart om de zangvogel weer op de lijst van bedreigde diersoorten te krijgen.
“De vogels die worden verdrongen hebben geen andere plek waar ze naar toe kunnen, het eiland is zo klein en al zoveel van hun oorspronkelijke leefgebied is ingepikt.”
De U.S. Fish and Wildlife Service heeft naar aanleiding van de petitie aangegeven dat het vogeltje mogelijk weer op de lijst van bedreigde diersoorten wordt geplaatst. Het bericht van de U.S. Fish and Wildlife Service wordt tegengesproken door de politicus Jude Hofschneider van de Noordelijke Marianen eilanden. Volgens hem heeft de Republiek van de Noordelijke Marianen eilanden al stappen ondernomen om de Tinian monarch te beschermen. Zo heeft zij 49 zangvogeltjes overgebracht naar een nabijgelegen eiland en zullen er nog 50 volgen. Volgens Easter is er geen enkele garantie dat deze overplaatsingen gaan werken. Tinian monarchen staan er om bekend dat zij moeilijk kunnen aarden op een nieuwe locatie, omdat ze solitair leven en extreem territoriaal zijn. De ‘herplaatsings-methode’ is niet vermeldingswaardig, omdat het succes ervan niet bekend is. Hofschneider heeft niet gereageerd op het commentaar van Easter.
Hofschneider laat verder weten dat het lang zo slecht niet gaat met de populatie Tinian monarchen, deze zou de laatste jaren zijn gegroeid tot 90.000. Dit getal is gebaseerd op een onderzoek uit 2013, uitgevoerd door een afdeling van het Ministerie van Defensie. BirdLife International spreekt dit getal echter tegen. Volgens haar zijn er maar 20.000 tot 50.000 vogeltjes.
Naast haar vrees voor gebiedsverlies is Easter ook bang voor de introductie van invasieve soorten (biologische term waarmee een soort wordt aangeduid die zich buiten zijn natuurlijke verspreidingsgebied heeft gevestigd), zoals de bruine nachtboomslang. Door zich te verschuilen in vliegtuigen kunnen deze slangen door het Amerikaanse leger worden overgebracht naar Tinian. Veel mensen hebben deze slangensoort al op Tinian gezien en zijn bezorgd. Op het nabij gelegen eiland Guam is de bruine nachtboomslang niet in bedwang te houden. Men is bang dat voor Tinian hetzelfde te wachten staat als het Amerikaanse leger daadwerkelijk een trainingslocatie krijgt op het eiland.
Easter hoopt dat de Tinian monarch wordt opgenomen op de lijst met beschermde diersoorten nog voor dat het te laat is. Bescherming is van belang om er voor te zorgen dat de kleine zangvogel niet opnieuw bijna uitsterft.
Bron ©PiepVandaag.nl Lianne Raat
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
1 Comment
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Lastig altijd, die tegenstrijdige belangen.
Dat een leger moet oefenen om tot zinvolle actie over te kunnen gaan is duidelijk. Zo’n vogeltje dat dan moet wijken…tjsa, da’s ook niet mooi…best erg, op zich. Ik vraag me soms af hoe erg dat nou echt zou zijn, wanneer er verder geen schokkende verstoring van het ecologische evenwicht teweeggebracht wordt. Principieel zou ik verstoren – laat staan uitsterven- liever niet in de hand werken, maar waar leg je de grens van wat acceptabel is? Massa’s diersoorten zijn uitgestorven, al dan niet door toedoen van de mens. Wie mist de Dodo…