Sommige dieren zijn in staat om vocaal te leren. Dit betekent zoveel dat deze dieren het vermogen hebben om de geluiden die ze maken aan te passen aan de geluiden die gemaakt worden door soortgenoten en zo van elkaar nieuwe geluiden te leren. Hierin ligt de basis voor het ontstaan van taal. Wetenschappers hebben nu ook ontdekt dat dat specifieke gedrag weer ten grondslag ligt aan de ontwikkeling van een gevoel voor ritme.
“Motor control of vocal organs is naturally important in vocal learning,” zegt Yoshimasa Seki van het RIKEN Brain Science Institute in Wako. “Once auditory–motor coordination in the vocal control system has been established, a similar auditory–motor transformation system for other body parts might be derived from that.”
Studies met betrekking tot vocaal leren zijn grotendeels gebaseerd op cases van individuele dieren, maar Seki en zijn collega’s voerden grootschalige experimenten uit en ontdekten bijvoorbeeld dat grasparkieten een natuurlijk gevoel voor ritme hebben. De onderzoekers hebben dit getest door acht grasparkieten te leren pikken op een knop op het ritme van een metronoom.
In alle 46 experimenten, waren de vogels van nature in staat om consequent op het ritme van de metronoom te reageren. De nauwkeurigheid van hun timing was wel afhankelijk van het tempo van de metronoom. Slechts één van de zeven vogels was met succes in staat ritmisch te reageren wanneer de stimuli binnen 450 milliseconden werden gegenereerd. Alle vogels hadden geen enkel probleem ritmisch te reageren wanneer de intervallen verlengd werden naar 1500 tot 1800 milliseconden.
Om de aanwezigheid van een natuurlijk gevoel voor ritme bij grasparkieten te onderschrijven, hebben de onderzoekers gebruik gemaakt van allerhande computersimulaties om het gedrag van de vogels onder de loep te leggen. Geen van de uitkomsten uit deze simulaties geeft een verklaring voor het waargenomen gedrag, anders dan dat ze toch echt een gevoel voor ritme hebben. “Our results showed that budgerigars (grasparkieten) can show rhythmic movements synchronized with external stimuli, which means they potentially have this capability of auditory–motor entrainment as a species,” zegt Seki.
Dankzij dit onderzoek kunnen grasparkieten en hun natuurlijk gevoel voor ritme als model dienen voor toekomstig onderzoek naar de neurologische mechanismen die mogelijk het vocaal leren verbinden met ritmische synchronisatie bij zowel vogels als mensen. “Such studies should contribute to discussions of specific characteristics of the human speech system and its similarity to the vocal learning systems found in other animal species,” vertelt Seki.
Dat van die vogels en een gevoel voor ritme, kan toch niet zo’n verrassing zijn. Zeker als je dit filmpje kijkt… Snowball en The Backstreet Boys…
