Misschien ken je het wel, als er plaats is in je hart en je huis (wei), dan komt een dier soms op een bijzondere manier op je pad. Florien de Graaf kwam zo in aanraking met het paard Cavaleiro, wat ‘ridder’ betekent.
In de serie adoptieverhalen ditmaal het paard waarmee Florien de Graaf bij toeval kennismaakte:
“Graag vertel ik het verhaal over mijn Lusitano: Cavaleiro. Hij kwam 4 maanden geleden graatmager bij mij, was in zichzelf gekeerd en depressief. Toen het wat beter met hem ging werd hij erg sceptisch naar mensen en agressief. Nu ontpopt hij zich tot een geweldig paard, een vriend voor het leven!!”
Afgekeurd
Florien werd getipt door een vriendin dat Cavaleiro te koop stond:
“Ik kreeg een bericht van een vriendin die verstand heeft van Portugese paarden. Er was een Lusitano die op korte termijn naar een andere eigenaar moest en hij kon voor weinig weg. Dat was vreemd, want deze paarden zijn goed en niet goedkoop. Het paard stond op stal bij een kennis van mijn vriendin. De persoon die het paard verkocht huurt daar een paar stallen. Ze is een kleine handelaar en had klanten voor witte springpaarden. Via een contact in Portugal kwamen er 2 Lusitano hengsten naar Nederland, maar die bleken niet spierwit en werden daarom afgekeurd.”
De hengsten waren nogal druk en daarom besloot de handelaar om ze te laten castreren:
“Cavaleiro had weinig zin in de verdovingsspuit, steigerde en viel. Na de castratie kreeg hij ook nog een ontsteking en dat alles ging hem niet in de koude kleren zitten. Als ik bij hem kom kijken is hij graatmager en kijkt niet vrolijk uit zijn ogen.”
Niet mooi
Het uiterlijk van Cavaleiro is voor de handelaar belangrijker dan een mooi karakter:
“De handelaar vindt Cavaleiro niet mooi met zijn wat bolle neuslijn en wil hem graag op korte termijn kwijt. We laten hem los in de bak zodat mijn vriendin en ik hem even in vrijheid zien lopen. We kunnen aan zijn beweging zien dat hij ondanks zijn slechte conditie flink wat kracht in zijn achterbenen heeft zitten en dat is precies waar ik van hou. Ondanks dat ik vind dat hij er zo slecht aan toe is dat hij niet te trainen is, wil ik hem toch even voelen onder het zadel. Hij is braaf en doet netjes, stap, draf en galop op beide kanten. Wel voel ik dat hij erg stijf is naar rechts. Een paar behandelingen zal hij wel nodig hebben, voordat dit goed is.”
De vriendin van Florien neemt een kopie van de papieren mee om de bloedlijnen te checken en op te zoeken wie de fokker in Portugal is. En dan blijkt dat Cavaleiro niet de minste hengst te zijn:
“Cavaleiro is van een goede fokker en de bloedlijnen die er achter zitten zijn allemaal heel oud en voeren terug naar paarden die gefokt zijn voor het stierenvechten (Veiga): dappere paarden met een koel karakter, die kort in de rug zijn en daardoor snel en wendbaar. Ik neem de gok.”
Lange vriendschap
De adoptie is een succes. Gelukkig voor Cavaleiro hoeft hij het niet op te nemen tegen stieren, maar vindt hij een liefdevol thuis bij Florien:
“Cavaleiro woont nu in Valthermond. Zijn oogopslag is al enorm veranderd. Hij wordt goed bijgevoerd en krijgt de tijd om te wennen en aan te komen. Ondertussen doen we geregeld wat om elkaar beter te leren kennen en een goed uitgangspunt te creëren voor een lange vriendschap, want ik krijg sterk de indruk dat deze ridder een vriend is voor het leven!”
Vertel jouw verhaal
Heb jij ook een mooi adoptieverhaal zoals dat van Florien en Cavaleiro? Mail het dan naar de redactie met foto’s van voor en na de adoptie. Jullie positieve ervaringen kunnen anderen inspireren om ook een dier te adopteren.
© PiepVandaag.nl Bart van Riel
