Eyes on Animals: Abattoir Amsterdam weigert werkbezoek 

Eyes on Animals vindt het “kwalijk” dat het slachthuis Abattoir Amsterdam een werkbezoek blijft weigeren in het kader van ons project Kennisuitwisseling Onverdoofd Rituele Slacht. De zeer schokkende omstandigheden die dierenwelzijn-inspecteurs in Turkse slachthuizen aantroffen (lees verslag), hebben Eyes on Animals bewogen om Turkse slachthuizen te gaan bijscholen over ‘humanere’ inrichting en procedures bij de slacht. Directe aanleiding voor dit project is dat ook Nederland wil beginnen met de export van ‘mestkalveren’ naar Turkije. Eyes on Animals vindt die plannen “ethisch onaanvaardbaar” zolang de omstandigheden  voor lange-afstandtransporten naar Turkije en de slachtpraktijk daar ernstig dierenleed met zich meebrengen. 

De runderen in Turkse slachthuizen worden routinematig mishandeld; geslagen, de ogen ingestoken, elektrische schokken toegediend en aan één poot in de lucht gehesen. Veel lijden komt waarschijnlijk door vastgeroeste gewoonten en “niet beter weten”. Volgens de Turkse wet hoeven slachthuismedewerkers geen opleiding te volgen in dit vak. Gewonde dieren worden –anders dan in Europa – niet uit hun lijden verlost door euthanasie maar uit de veewagens gesleept naar de slachtruimte. In de grote slachthuizen is de dierenarts meestal ook in dienst van het slachthuis zelf en als eerste verantwoordelijk voor de voedselveiligheid en in (veel) mindere mate voor het dierenwelzijn. Gelukkig hebben enkele Turkse directeuren en veeartsen Eyes on Animals al toegezegd open te staan voor verbeteringen in hun slachthuis. Sommige makkelijk toepasbare adviezen zijn door één slachthuis zelfs al opgevolgd (lees verder).

Raadselachtige weigering Abattoir Amsterdam

Dat Abattoir Amsterdam onze inspecteurs de toegang weigert en weigert mee te werken aan kennisuitwisseling, vindt Eyes on Animals “verontrustend”. Wat hebben zij te verbergen? Zelf zegt dit ‘Food Center Amsterdam’ op z’n website “met de modernste slachttechnieken” te werken. Eyes on Animals heeft een goede reputatie; gelooft in constructieve dialoog met de veesector en is een door de NVWA en het ministerie van Economische Zaken gewaardeerde en regelmatig geraadpleegde– onafhankelijke inspectieorganisatie.

In onze pogingen Abattoir Amsterdam te overtuigen ons toe te laten hebben we ook gezegd niet eens het slachten zelf te hoeven zien. Wij zouden tevreden zijn met slechts naar de inrichting (wachtruimtes, voorzieningen) van het slachthuis te mogen kijken. Met name willen wij de apparatuur zien die zij gebruiken om de dieren te “immobiliseren” voor de halssnede; in Turkije hijst men namelijk de runderen spartelend aan één poot omhoog en dit brengt veel leed en stress met zich mee. Eyes on Animals wil graag weten waar Abattoir Amsterdam hun “modernste” apparatuur koopt, hoeveel het kost, enzovoort,  zodat wij deze informatie aan Turkse slachthuizen kunnen doorgeven.

Veetransporteurs meebetalen aan verbeteringen Turkije

Zelfs veetransporteurs staan positief tegenover het plan van Eyes on Animals om in Turkije de omstandigheden voor dieren te verbeteren. Eén grote, internationale veetransporteur heeft uit ethische overwegingen al financiële steun gegeven voor het project Kennisuitwisseling. Eyes on Animals overweegt ook geld in te zamelen bij andere bedrijven die enorme winsten maken met het vervoeren van dieren naar Turkije vanuit de EU. Eyes on Animals wil veegedragsdeskundigen en professionele slachters naar deze slachthuizen kunnen sturen om de tekortkomingen in de inrichting van slachthuizen te verhelpen, de medewerkers te trainen in het omgaan met dieren en ze te leren hoe ze om kunnen gaan met dieren die gewond aankomen en ervoor zorgen dat er minder lijden plaats vindt.

Nederland moet niet starten met export naar Turkije

Eerder dit jaar heeft Eyes on Animals op uitnodiging van het Ministerie van Economische Zaken deelgenomen aan een ‘Ethische Reflectiecommissie’ die zou beoordelen of de start van deze export naar Turkije verantwoord zou zijn. Eyes on Animals heeft gedocumenteerd betoogd dat dit niet het geval is. Eyes on Animals voert al sinds 2011 regelmatig inspecties uit van de lange-afstandtransporten die vanuit de EU naar Turkije en verder-gelegen landen gaat. Met name aan de Turks-Bulgaarse grensovergang ontstaat veel dierenleed door lange wachttijden, extreme hitte en tekort aan water en voedsel. Nu Eyes on Animals steeds meer signalen krijgt dat het ministerie van Economische Zaken tóch voornemens is de export van ‘mestkalveren’ (kalveren van 9-12-26 weken die in Turkije dan verder worden ‘vetgemest’ en geslacht)  naar Turkije toe te gaan staan, heeft  Eyes on Animals hiertegen bezwaar aangetekend bij de NVWA (brief is op te vragen).

Structurele dierenwelzijnsproblemen export Turkije & verder

Eyes on Animals-inspecties tonen aan dat de volgende overtredingen GEEN INCIDENTEN zijn, maar structureel voorkomen. Onze inspecteurs constateren regelmatig:

• Overtredingen van geldende maximale transporttijden en ontduiken van verplichte rusttijden buiten de wagens.
• Dieren afkomstig uit Noord-Europa of hooggelegen gebieden kunnen de extreme temparatuurverschillen niet aan en lijden aan de hitte tijdens het wachten aan de grens
• Lange, soms dagenlange, vertragingen bij de grensovergang van de EU naar buurlanden i.v.m. papiercontroles, waarbij dieren zijn opgesloten in de veewagens zonder eten of drinken.
• Dieren die lijden onder extreme dorst.
• Dieren die zo hongerig zijn dat ze hun eigen met uitwerpselen doordrenkte stro opeten.
• Schapen met hun poten bekneld tussen de wand en de (verschuifbare) vloeren.
• Dieren die tijdens het transport sterven.

Schapen en koeien die hun jongen wierpen in de transportwagens, terwijl de EU-wetgeving het vervoer van hoog-drachtige dieren verbiedt. Door gebrek aan voorzieningen bij de grensovergang, blijven de kalveren en lammeren aan boord van de veewagen waar zij een groot risico op vertrapping lopen.

Persbericht Eyes on Animals