Het is dinsdagmorgen, 4 oktober als ik dit schrijf: Dierendag. Vandaag volg ik de oproep van Wakker Dier om geen dieren te eten, ik geloof dat er bij AAP vandaag zelfs een veganistische lunch voor onze mensen wordt verzorgd. De dieren krijgen net als gister ook vandaag weer een gezonde maaltijd.
Dierendag, dat zou net zoiets moeten zijn als Dodenherdenking of iets positiever, Bevrijdingsdag. Dan denken we eens wat bewuster aan de dieren en het lot van de velen die een minder fijn leven hebben.
Ik moet vandaag vooral denken aan hoe het toch komt dat we zo weinig vooruitgang boeken in het instellen en de handhaving van dierenwelzijnsregels. Dat is vooral vreemd omdat als je op straat aan mensen de vraag zou stellen of hij of zij iets over heeft voor dieren, het merendeel een volmondig ‘JA’ als antwoord zal geven.
Bij AAP worden we regelmatig op pijnlijke wijze geconfronteerd met hoe er met dierenwelzijn omgegaan wordt. Ik kan me voorstellen dat dit ook voor andere dierenwelzijnsorganisaties geldt. Overtredingen in het kader van het welzijn van dieren leiden eigenlijk nooit tot een veroordeling.
Het feit dat de Dierenpolitie er komt is een mooi signaal. Maar we hadden de Landelijke Inspectiedienst van de Dierenbescherming ook al, en heel veel politie-agenten en opsporingsambtenaren die best bereid zijn om energie te steken in overtredingen in het kader van dierenwelzijn. En toch moeten ook deze opsporingsambtenaren vaak met lede ogen toezien hoe de zaak waar ze naar beste eer en geweten aan werkten door de openbaar aanklager van de rol wordt gehaald. Het bewijsmateriaal blijkt dan toch onvoldoende te zijn of het belang van de mens prevaleert toch weer boven het welzijn van het dier. Het echte probleem ligt een paar niveaus hoger, nl. bij het Openbaar Ministerie of het Functioneel Parket. Daar wordt bepaald hoeveel tijd er aan een bepaald type dossier besteed mag worden. Veel tijd, dat heeft een goed gevuld dossier tot gevolg en daarmee stijgt de kans op een veroordeling. Maar de keuzes van het OM worden weer bepaald door de politiek. En binnen de politiek heerst een beetje de waan van de dag. Dagelijks worden nieuwe hot issues naar voren geschoven, per slot van rekening wil iedereen wel een Wildertje (synoniem voor een opportunistisch succesje) scoren in Den Haag.
Ik vraag me af of een zaak die gericht is op het welzijn van mensen (bijvoorbeeld ouderen of kinderen) net zo behandeld zou worden. Ik denk dat de politiek, van links naar rechts voor de camera zou verschijnen en de verantwoordelijke minister van vakantie zou terugroepen. En terecht!
Voorlopig lijkt er bij de prioritering bij de politiek niets te verschuiven, dit kabinet wil alleen bezuinigen op de softe sector waar het lot van dieren eigenlijk altijd wordt ondergebracht, daar helpen geen 500 Animal Cops aan.
David van Gennep is bioloog en directeur van Stichting AAP
1 Comment
Comments are closed.
Organisaties zijn te verdeeld, werken te weinig samen en vormen dus geen vuist.
AAP is daarvan wel een heel sprekend voorbeeld.
N.B. Van Gennep is dus vleeseter!!!