Het blijft interessant om te zien hoe tegenstanders van dierenbeschermers nog altijd vaak hun toevlucht nemen tot aloude en voorspelbare manieren om hun tegenstanders van repliek te dienen: “natuurlijk, wij zijn het helemaal met jullie eens, het welzijn van het dier is ook belangrijk, maar laten we wel rationeel blijven”. Kortom: dierbeschermers zijn domweg te emotioneel om een serieuze discussie mee te voeren. De ideale tactiek om nooit serieus op hun argumenten in te hoeven gaan.

Zondag kwam ik al surfend op onderstaand bericht op volkskrant.nl:

“Dolfinarium vraagt Orka Coalitie om verstand te gebruiken.” Onder de kop boven het artikel, die een soort samenvatting van de open brief van het Dolfinarium Harderwijk over Morgan aan genoemde coalitie moet zijn, wordt daar direct letterlijk uit geciteerd: “Laat je verstand voor één keer boven de emotie gaan en denk met ons mee in het belang van Morgan. Deze kleuter heeft soortgenoten nodig, heel heel snel.” 

Gelukkig heeft het Dolfinarium op Tenerife een ‘adoptiefamilie’ gevonden, waar het Morgan zo snel mogelijk wil onderbrengen. Lief hè? Toch nog niet overtuigd? Tja, zo stelt het Dolfinarium in dezelfde brief, natuurlijk zouden zij ook het liefst willen dat Morgan terug kon keren naar open zee, maar dat zou op termijn moord betekenen.

Moord!

Even voor de duidelijkheid: dat het Dolfinarium zich van een emotionele retoriek bedient waar de Orka Coalitie nog een puntje aan zou kunnen zuigen is opmerkelijk. Toch is er op zichzelf nog niet direct iets mis met emoties. Het wordt pas bedenkelijk als die niet worden verbonden met een enigszins nuchtere blik op de feiten. En die vertellen in dit geval een enigszins ander verhaal. Feit wil namelijk, dat het Dolfinarium de door hen zelf verzamelde feiten over Morgan niet met wetenschappers ‘van buiten’ wil delen, om tot een gebalanceerde afweging te komen van wat nu verder met Morgan te doen.

In plaats van dat men de visies van diverse ter zake deskundigen die niet altijd met elkaar stroken zo zorgvuldig mogelijk tegen elkaar af wil (laten) wegen, heeft men blijkbaar zijn besluit al genomen: Morgan moet naar Tenerife. Door die handelwijze laadt het Dolfinarium op zijn minst de schijn op zich dat er ook andere, wellicht ook heel rationele overwegingen een rol spelen om de ogen voor alternatieven te sluiten. Naar welke dat zijn kan men slechts gissen, hoewel je geen economische crisis nodig hebt om onmiddellijk in te zien dat Morgan potentieel een aanzienlijke economische waarde vertegenwoordigt. Alleen al om die verdenking te vermijden, zou het aanbeveling verdienen de overwegingen over te toekomst van Morgan volstrekt transparant te maken – iets wat hier in elk geval niet gebeurt.

Nu staat het een commercieel bedrijf vrij om andere, ook financiële of andere al dan niet rationele overwegingen mee te wegen – maar zeg dat dan gewoon. En verwijt anderen al zeker niet dat zij niet meedenken “in het belang van Morgan”. Of is het Dolfinarium misschien bang dat zoveel openheid in deze zaak zou leiden tot een te negatieve (én help… emotionele!) reactie bij het grote publiek, waar het immers uiteindelijk afhankelijk van is?

Karen Soeters
Oprichter Piep en directeur Nicolaas G. Pierson Foundation