Een simpele jute doek als Sinterklaascadeau? Een mens zou je daar niet blij mee maken, maar een varken wel! Zwangere zeugen in de vee-industrie kunnen er namelijk provisorische nestjes mee maken, waardoor haar biggetjes niet op beton of hard plastic hoeven te liggen.
Om deze aanstaande moedervarkens en haar biggetjes een fijnere feestmaand te bezorgen, is Varkens in Nood een speciale 5 december-actie begonnen. In aanloop naar Sinterklaas vragen we zoveel mogelijk mensen geld te doneren voor jute zakken of doeken, die we aan varkensboeren in de intensieve houderij zullen geven.
Het bouwen van een nest is erg belangrijk voor zeugen; hun oerinstinct geeft hen het verlangen om vlak voor de bevalling met takken, stro en gras aan de gang te gaan. Dat was in het wild zo, en eeuwen van domesticatie hebben er niets aan veranderd.
In de vee-industrie is het bouwen van echte nesten onmogelijk. Moedervarkens zitten immers opgesloten in kraamboxen, en de takken, stro en gras komen de meeste stallen niet binnen. Jute doeken vormen echter een alternatief. Ze zorgen niet voor verstoppingen in de mestafvoer, en zijn bovendien gemakkelijk vast te maken aan de box van het varken.
Door er op te kauwen en er met hun neus in te wroeten, kunnen zwangere varkens er hun nesteldrang enigszins op uitleven. De biggetjes krijgen bovendien een zachtere ondergrond, die nog naar mama ruikt ook.
Persbericht Varkens in Nood
3 Comments
Comments are closed.
Stel je voor dat die dwarse veeboeren hun “geldproduct “eens wat warmte gunnen, dat kan echt niet….
Onvoorstelbaar dat dit nodig is. Enkele dagen geleden was er een varkensboer op tv die beweerde dat de staarten van varkens afgebrand moeten blijven worden omdat zij anders elkaar aan gaan vreten. En dat het dan een bloedbad wordt… Hij beweerde ook dat het maar een kleine ingreep is die geen pijn doet en niets voorstelt. De werkelijkheid is dat de biggetjes hardhandig op hun rug geduwd en klem gehouden worden en het uitgillen van pijn en angst wanneer seconden lang hun staart doorgebrand wordt en zij vervolgens hardhandig op elkaar in een ton gesmeten worden met hun open wond. En de waarheid is dat de varkens onder dusdanig erbarmelijke omstandigheden op elkaar gepropt zitten dat zij geen enkel natuurlijk gedrag kunnen vertonen en uit frustratie aan elkaars staart gaan vreten. De oplossing zit dus in het met respect met dieren omgaan, hen onder zo veel mogelijk natuurlijke omstandigheden laten leven met veel ruimte, vrije uitloop, modderbaden, gezond niet genetisch gemanipuleerd voer, géén antibiotica en andere chemische rotzooi, vrije keuze voor zon en schaduw van struiken, bomen om zich aan te schuren enz. Dit is in de biologische en biodynamische sector het geval en daar is geenenkel probleem met elkaar aanvreten. Laten we problemen die uit fout handelen en foute systemen oplossen door de fouten op te heffen. En dus stoppen met bizarre kunstgrepen om de gevolgen van fout handelen in een richting te willen dwingen. Dat betekent dus minder vlees eten, maar dan wel van een dier dat een fatsoenlijk leven heeft gehad.
Niet liegen Jeroen,het afbranden van staartjes duurt geen seconden,biggen worden niet in een ton gesmeten,en het zijn juist geen open wonden(dichtgeschroeid)
Varkens zitten niet op elkaar gepropt.
Ook in de biologische varkenshouderij word antibiotica gebruikt bij een ziek dier, net als in de gangbare varkenshouderij.
Enne, ooit op een bedrijfsmatige biologische vleesvarkenshouderij geweest?
Niks modderbaden,geen antibiotica,struiken en bomen om te schuren.