Verschillende UNESCO Werelderfgoedgebieden worden ernstig bedreigd door klimaatsverandering. Wetenschappers hebben deze conclusie gepubliceerd in een nieuw rapport van UNESCO, het VN-Milieuprogramma UNEP en de Union of Concerned Scientists (UCS) in samenwerking met International Union for Conservation of Nature (IUCN). Het rapport kan niet aangeven wanneer deze werelderfgoedgebieden verloren zullen gaan, maar waarschuwt dat het sneller zal gaan dan we verwachten.
Door de opwarming van de aarde worden veel natuurgebieden én diersoorten bedreigd. Nu wordt ook alarm geslagen voor plaatsen die een UNESCO status hebben door hun ‘buitengewone universele waarde’ (zoals de Verenigde Naties dit benoemt) zoals Venetië, Paaseiland, Stonehenge en de Galapagoseilanden. Aantasting van deze plekken heeft negatieve gevolgen voor de dieren die er leven, de natuur en de inkomsten vanuit toerisme.
Mechtild Rossler, directeur van het UNESCO World Heritage Centre, stelt dat Werelderfgoedgebieden te maken hebben met verschillende soorten bedreigingen zoals grootschalige infrastructuur, illegale handel in bedreigde dieren en mijnbouwactiviteiten:
“We moeten bedreigingen van klimaatverandering beter begrijpen, monitoren en goed aanpakken om te voorkomen dat deze Werelderfgoedgebieden verdwijnen”
Enkele voorbeelden van de natuurlijke en culturele bezienswaardigheden die lijden onder de gevolgen van de klimaatverandering:
- Chelbachebeilanden in Palau: de riffen zouden kunnen verdwijnen.
- Galapagoseilanden, Ecuador: een warmere stroming zou bepaalde dierensoorten kunnen bedreigen, zoals pinguïns die zouden kunnen uitsterven. Verder zou de stijging van de zeespiegel, de verzuring van de oceaan en de verandering in neerslag en extreme weeromstandigheden negatieve gevolgen kunnen hebben voor het ecosysteem van de eilanden.
- Coro, Venezuela: Midden-Amerika en het Caribisch gebied werden geïdentificeerd als gevoelige plekken voor klimaatverandering vanwege een toename aan extreme weeromstandigheden zoals droogte, stormen en overstromingen in de afgelopen 30 jaar.
- Nationaal Park Huascarán, Peru: sommige gletsjers zouden kunnen verdwijnen. Daardoor is de beschikbaarheid van water afgenomen. Daarnaast worden door het smelten van gletsjers zware metalen aan erosie blootgesteld. Deze metalen eindigen in rivieren en hebben invloed op de waterkwaliteit en de bodem.
- Paaseilanden, Chili: volgens het rapport is de impact van klimaatverandering op Rapa Nui vooral op het gebied van waterschaarste door het verminderen van regenval, stijgende zeespiegel, overstromingen en kusterosie waar veel archeologische sites zich bevinden.
- Het gouden leeuwaapje, dat leeft in het oerwoud van Brazilië, zou bedreigd worden door aardverschuivingen die het gevolg zijn van stortregens.
Bron ©PiepVandaag.nl Estefanía Pampín Zuidmeer
